Podsumowując gmina, która realizując projekt z zakresu odnawialnych źródeł energii (kolektorów słonecznych), współfinansowany w znacznej części ze środków europejskich, w ramach którego montuje i podpina instalacje fotowoltaiczne na budynkach oraz na gruntach mieszkańców, którzy przejmą po upływie 5 lat własność zamontowanych instalacji, nie wykonuje z tego tytułu działalności gospodarczej w rozumieniu

1. Przedsiębiorca uczestniczący w transakcjach handlowych, zobowiązany jest do należytej staranności i rzetelnego sprawdzenia wiarygodności swoich kontrahentów. Brak takiego działania, szczególnie w kontekście udziału w procederze karuzeli podatkowej, może skutkować odmową prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. 2. Organy podatkowe nie są zobowiązane do nieograniczonego przeprowadzania

1. Małżonkowie prowadzący działalność rolniczą przy wykorzystaniu majątku w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej mogą być uznani za odrębnych podatników VAT, jeżeli prowadzą działalność gospodarczą samodzielnie. 2. Utrata statusu rolnika ryczałtowego przez jedno z małżonków powinna być rozważana jedynie w przypadku stwierdzenia ryzyka nadużyć i oszustw, a nie powinna wynikać automatycznie z rezygnacji

Małżonkowie prowadzący działalność rolniczą na mocy małżeńskiej wspólności majątkowej mogą być uznani za odrębnych podatników VAT, pod warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej w sposób samodzielny. Utrata statusu rolnika ryczałtowego przez jednego z małżonków nie pociąga za sobą automatycznej utraty tego statusu przez drugiego małżonka.

Małżonkowie prowadzący działalność rolniczą mogą być uznani za odrębnych podatników VAT, jeżeli prowadzą swoją działalność samodzielnie, niezależnie od tego, czy prowadzą działalność w ramach jednego gospodarstwa rolnego. Decyzja o utracie statusu rolnika ryczałtowego przez jednego z małżonków powinna być oparta na szczegółowej analizie konkretnej sytuacji, a nie na generalnym przepisie wykluczającym

Przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego w celu wykonania kompleksowej usługi powinno być traktowane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta powinna być rozpoznana odrębnie od usługi wykonanej przez podatnika na rzecz kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego