Możliwość zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych jest uwarunkowana nie tylko faktem ich poniesienia, ale również właściwym dokumentowaniem, które powinno odzwierciedlać rzeczywisty przebieg operacji gospodarczych. Na podatniku ciążą podwyższone standardy starannego działania, w tym odpowiednie udokumentowanie transakcji.
Lokale mieszkalne wynajmowane przez przedsiębiorcę, które nie służą funkcji stałego zamieszkiwania osób fizycznych, należy traktować jako zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, co uzasadnia opodatkowanie ich wyższą stawką podatku od nieruchomości.
Nieruchomość niewykorzystywana do działalności gospodarczej z powodu jej stanu technicznego nie przestaje być nieruchomością związaną z działalnością gospodarczą, jeśli istnieje możliwość jej przyszłego wykorzystania w działalności gospodarczej, zarówno własnej, jak i przez potencjalnych najemców.
Budynki mieszkalne lub ich części, wynajmowane przez przedsiębiorcę na cele mieszkaniowe, ale będące elementem jego działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu wyższą stawką podatku od nieruchomości, jak dla budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
Obiekt budowlany, który posiada fundamenty, ściany i częściowo dach, mimo ich złego stanu technicznego, nadal spełnia definicję budynku według art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Zwrot nadpłaty podatkowej w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji o uchyleniu decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego wyklucza możliwość naliczania oprocentowania nadpłaty, o ile decyzja była uchylona z powodu przedawnienia zobowiązania, a nie wad merytorycznych działania organu podatkowego (art. 78 § 3 Ordynacji podatkowej).
Wspólnicy spółki cywilnej mogą zostać pociągnięci do odpowiedzialności solidarnej za zaległości podatkowe tej spółki, powstałe przed jej przekształceniem w inną formę działalności, na podstawie art. 115 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Fakt niewykorzystywania nieruchomości z uwagi na jej stan techniczny nie zwalnia z opodatkowania jej jako nieruchomości związanej z działalnością gospodarczą, o ile istnieje potencjalna możliwość jej przyszłego wykorzystania do celów gospodarczych.
Organ podatkowy ma prawo wydać decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego do trzech lat wstecz od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 68 § 1 O.p.), a data złożenia deklaracji nie wpływa na moment powstania tego obowiązku.
Obiekt budowlany, mieszczący się w definicji budynku zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, pozostaje budynkiem w rozumieniu przepisów tej ustawy nawet wówczas, gdy ze względów technicznych, prawnych czy faktycznych, nie jest i nie może być wykorzystywany, w tym zgodnie z jego przeznaczeniem. Stan techniczny dachu budynku nie ma wpływu na to, czy jest on budynkiem,
Dla uznania za niewypłacalność spółki konieczne jest wykazanie co najmniej dwóch wymagalnych zobowiązań pieniężnych zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze; odpowiedzialność członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki nie może opierać się na niewykazanych i niepotwierdzonych stanach faktycznych.