Art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej nie odsyła bezpośrednio do przepisów ustawy - Prawo upadłościowe. Stosowanie tej ustawy jest konieczne wyłącznie w celu ustalenia kluczowych okoliczności, takich jak stan niewypłacalności czy termin na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości. W szczególności fakt, że spółka posiada tylko jednego wierzyciela, nie stanowi przeszkody do zgłoszenia wniosku
Art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej nie odsyła bezpośrednio do przepisów ustawy - Prawo upadłościowe. Stosowanie tej ustawy jest konieczne wyłącznie w celu ustalenia kluczowych okoliczności, takich jak stan niewypłacalności czy termin na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości. W szczególności fakt, że spółka posiada tylko jednego wierzyciela, nie stanowi przeszkody do zgłoszenia wniosku
Dla możliwości przyjęcia mechanizmu odpowiedzialności stosownie do art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej konieczne jest łączne spełnienie przesłanek pozytywnych odpowiedzialności w tym także przesłanki bezskuteczności egzekucji z majątku spółki. Warunkiem zastosowania tej instytucji jest również stwierdzenie, czy egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub części bezskuteczna. Teza od Redakcji
Ciężar wykazania przesłanek pozytywnych spoczywa na organie podatkowym, natomiast przesłanek negatywnych na danym członku zarządu, który zamierza uwolnić się od odpowiedzialności. Przyjęcie tego mechanizmu odpowiedzialności jest uzależnione od wykazania przesłanek pozytywnych, a także ustalenia, że w sprawie nie zachodzą przesłanki negatywne, a więc wyłączające od odpowiedzialności tej kategorii osób
Jeżeli podatnik, na rzecz którego zrealizowano dostawę towarów lub świadczenie usług, wiedział, że uczestniczy w oszustwie podatkowym lub miał, albo powinien mieć uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że transakcja ta wiąże się z oszustwem podatkowym, mającym na celu uniknięcie opodatkowania, wystawia fakturę dokumentującą opodatkowaną dostawę tego towaru na rzecz kolejnego podmiotu z łańcucha
Kontrola legalności decyzji w sprawach ulg płatniczych wydawanych w ramach tzw. uznania administracyjnego sprowadza się do oceny, czy organ podatkowy uwzględnił całokształt okoliczności faktycznych mających wskazywać na ważny interes podatnika lub interes publiczny oraz, czy w ramach swego uznania, nie naruszył on zasady swobodnej oceny dowodów. Teza od Redakcji
W przypadku prowadzenia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa na wniosek strony powinna ona wykazać, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i że charakter tego naruszenia powoduje, iż decyzja taka nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Odmienna kwalifikacja materialnoprawna