Podatnik nie może skorzystać z ulgi mieszkaniowej przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 131 updof, gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy potwierdzających przeznaczenie gruntu na cele mieszkaniowe.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada za zaległości podatkowe powstałe przed przekształceniem spółki w spółkę komandytową. Przekształcenie nie zrywa sukcesji prawno-podatkowej, a odpowiedzialność oparta jest na zasadach obowiązujących w momencie powstania zaległości.
Stacja ładowania pojazdów elektrycznych nie stanowi budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż definicja budowli w tej ustawie ma charakter autonomiczny, a przepisy prawa podatkowego nie mogą być interpretowane per analogiam na niekorzyść podatnika.
Czynność prawna dokonana pod pozorem transakcji finansowej, której rzeczywistym celem jest uzyskanie korzyści podatkowej, może zostać uznana za pozorną, a skutki podatkowe wywodzone będą z czynności ukrytej (art. 199a § 2 o.p.). Naczelny Sąd Administracyjny przyznał rację organowi podatkowemu w zakresie pozorności transakcji przeniesienia praw do znaku towarowego.
Zapisy zawarte w ewidencji gruntów i budynków nie mogą podważać i wyłączać stosowania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jeżeli podatnik kwestionuje ich poprawność, w szczególności w odniesieniu do powierzchni użytkowej budynku ustalanej według art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l.
Art. 15zzzzzn² ustawy COVID-19, wprowadzając możliwość przywrócenia terminów prawa materialnego, znajduje zastosowanie także w prawie podatkowym, gwarantując podatnikom ochronę w związku z uchybieniem terminów w czasie pandemii.
O sposobie kwalifikacji gruntu lub budynku dla celów podatku od nieruchomości co do zasady decydują dane ewidencji gruntów i budynków, lecz zapisy tej ewidencji nie mogą wyłączać stosowania definicji powierzchni użytkowej zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 5 u.p.o.l.
Zgodnie z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą modyfikować stawki amortyzacji podatkowej zarówno wstecznie, jak i prospektywnie, o ile nie naruszają terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
NSA uchyla decyzje organów niższych instancji z uwagi na naruszenie prawa do korzystania z usług doradczych jako kosztów uzyskania przychodu. W ocenie sądu działania podjęte w celu optymalizacji podatkowej mogą być uznane za koszt podatkowy pod warunkiem, że mają racjonalny charakter.
Wszczęcie karnego postępowania skarbowego przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego miało charakter instrumentalny, co skutkowało jego przedawnieniem.
Naczelny Sąd Administracyjny, uznając skargę kasacyjną organu podatkowego za zasadną, potwierdził, że pod pozorem dokonania czynności prawnych dokonano czynności ukrytych, wykluczając możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów usług doradczych jako podatkowych.
Sąd kasacyjny oddalił skargę, uznając, że fakt łączenia sprawy karnej z podatkową przy ustalaniu nierzetelności kosztów uzyskania przychodów, opartych na podejrzanych fakturach, jest zasadne i zgodne z prawem.
W sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami powiązanymi zawarte są transakcje dotyczące nieruchomości niematerialnych, stosowanie przepisów dotyczących oszacowania dochodu w ścisłym związku z art. 11 u.p.d.o.p. w brzmieniu z 2016 r. wymaga wykazania, że ceny odbiegają od rynkowych, bez możliwości recharakteryzacji faktycznych czynności prawnych.
Udostępnienie infrastruktury bocznic kolejowych przewoźnikom kolejowym spełnia przesłanki zwolnienia podatkowego na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych; środek taki nie wymaga notyfikacji KE jako pomoc publiczna.
Wydatki udokumentowane fakturami poświadczającymi nieprawdę, a więc odnoszące się do czynności pozornych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nie każdy wydatek udokumentowany fakturą może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu — konieczne jest, by miał on rzeczywisty, gospodarczo uzasadniony związek z prowadzoną działalnością i został faktycznie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.
Spółka komandytowa, wypłacając w ciągu roku podatkowego zaliczki na poczet zysków komplementariuszowi, nie jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż podatek ten obliczany jest wyłącznie od faktycznych zysków osiągniętych po zakończeniu roku podatkowego.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., obejmuje całe działki ewidencyjne zawierające infrastrukturę kolejową udostępnianą przewoźnikom kolejowym, niezależnie od ich częściowego zajęcia przez omawianą infrastrukturę.
Podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest powierzchnia użytkowa budynku, wskazana w ewidencji gruntów, jeżeli nie ma dowodów jej sprzeczności z przepisami podatkowymi; możliwe jest weryfikowanie takich danych przy podważeniu ich zgodności z przepisami ustawy podatkowej.
Podatnicy mają prawo retrospektywnie zmieniać stawki amortyzacyjne w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie nierozliczonych zobowiązań podatkowych, gdyż art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. nie wyklucza takich działań, o ile nie doszło do przedawnienia.
Koszty uzyskania przychodów mogą być uznane tylko wtedy, gdy są udokumentowane rzeczywistymi fakturami za wykonane usługi. Faktury wystawione przez nierzetelne firmę, która faktycznie nie świadczyła usług, nie stanowią podstawy odliczeń podatkowych.
Zwolnienie od podatku od nieruchomości, jak określono w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., obejmuje całe działki ewidencyjne w przypadku faktycznego udostępnienia infrastruktury kolejowej przewoźnikom, niezależnie od jej statusu własnościowego.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, zgadzając się z oceną sądu i organu podatkowego, że czynności rozliczeniowe Spółki miały charakter pozorny, co uzasadniało wywodzenie skutków podatkowych z czynności ukrytych zgodnie z art. 199a § 2 Ordynacji podatkowej.
NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając za dopuszczalne korygowanie podstawy opodatkowania akcyzą w związku z późniejszymi rabatami przewidzianymi w umowie, co nie narusza zasady jednofazowości podatku akcyzowego.