Części budynku mieszkalnego, w tym domu studenta, wykorzystywane do czasowego zakwaterowania, nie służące trwałemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz najem krótkoterminowy zbliżony do świadczenia usług hotelarskich, powinny być uznane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W takim przypadku stosuje się stawkę opodatkowania przewidzianą w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy
Do prawidłowej kwalifikacji obiektów jako budowli w rozumieniu prawa podatkowego niezbędne jest spełnienie kryterium obiektu budowlanego zgodnie z definicją ustawy prawo budowlane. Nie można dokonywać tej kwalifikacji jedynie na podstawie załącznika do ustawy prawo budowlane, ani zakładać spełnienia tych cech na podstawie danego rodzaju budowli.
Przez zwrot legislacyjny "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" należy rozumieć okoliczność faktyczną polegającą na rzeczywistym/fizycznym wykorzystywaniu (zajęciu) całości albo określonej części budynku mieszkalnego na prowadzenie działalności gospodarczej, tj. prowadzeniu w tej części budynku działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. Za zajęte na prowadzenie
W przypadku rozliczeń podatkowych w podatku od towarów i usług, podatnikowi odmawia się prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji wykazania przez organy podatkowe, iż podatnik miał świadomość lub w okolicznościach sprawy mógł i powinien był mieć świadomość, że uczestniczy w łańcuchu transakcji związanych z oszustwem podatkowym. Zarówno w przypadku świadomego uczestnictwa w procederze oszustwa
Przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki podatku VAT jest dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy organ podatkowy wykaże istnienie konkretnych, uzasadnionych wątpliwości co do zasadności tego zwrotu, wymagających dodatkowej weryfikacji w ramach prowadzonych postępowań kontrolnych lub podatkowych, przy czym weryfikacja taka musi być objęta wystarczająco uzasadnionym uzasadnieniem, wskazującym na potrzebę i
Zgodnie z art. 22 § 2a ordynacji podatkowej, istnieje możliwość ubiegania się przez podatników o obniżenie zaliczek na podatek dochodowy. W tym celu podatnik musi wykazać, że standardowo obliczane zaliczki są zbyt wysokie w stosunku do przewidywanego podatku należnego za dany rok podatkowy.
Bieżące prowadzenie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. przez podatnika osiągającego dochody w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (art. 30ca) oznacza ich prowadzenie w sposób umożliwiający prawidłowe sporządzenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, w przewidzianym dla tej czynności terminie.
Podstawą kwalifikacji prawnej budowli jako obiektu budowlanego jest zgodność z definicją prawną, zawartą w przepisach prawa budowlanego, które wymagają wykonywania oceny indywidualnej każdego z elementów. Nie można przy tym odwoływać się do pojęcia całości techniczno-użytkowej, które obowiązywało w stanie prawnym przed 28 czerwca 2015 r.
W kwalifikacji prawnej budowli w ujęciu podatkowym, kluczowe jest ustalenie, czy obiekt spełnia kryteria obiektu budowlanego według definicji zawartej w przepisach prawa podatkowego i budowlanego. Nie można opierać się jedynie na rodzaju obiektu ani na koncepcji całości techniczno-użytkowej.
Z brzmienia art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym wynika wprost, że przesłanką powstania i realizacji subsydiarnego obowiązku podatkowego jest uprzedni brak uiszczenia podatku (niewykazanie tego faktu w toku postępowania) od wyrobów akcyzowych. W tym sensie podatek pozostaje cały czas nieuregulowany, nawet jeżeli wiadomo, kto powinien był to uczynić.
Lokale mieszkalne, wynajmowane na cele mieszkaniowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie mogą być uznane za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l. Istotną kwestią jest bowiem faktyczne przeznaczenie lokalu, a nie fakt, że jego wynajem następuje w ramach działalności gospodarczej. Przeznaczenie lokalu na cele mieszkalne oznacza
Prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług podlega realizacji w terminach ustawowo określonych, których przedłużenie może nastąpić jedynie w sytuacjach wskazanych w przepisach prawa podatkowego, a każda nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, niezwrócona w wyznaczonym terminie, traktowana jest jako nadpłata podlegająca oprocentowaniu.
W postępowaniu dotyczącym odliczenia podatku naliczonego w kontekście udziału w karuzeli podatkowej, kluczowa jest wszechstronna i dokładna analiza materiału dowodowego w kontekście zasad logiki i doświadczenia życiowego. Świadomy udział podmiotu w oszustwie podatkowym, nawet jeśli pełni on rolę bufora lub brokera w łańcuchu dostaw, pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Prawidłowe doręczenie zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego do rąk upoważnionego pełnomocnika pocztowego, na adres zamieszkania podatnika, wywołuje skutki prawne i przerywa bieg przedawnienia, nawet jeśli podatnik później konstytuuje pełnomocnika w postępowaniu podatkowym czy kontrolnym.
Decyzja o zabezpieczeniu nie powinna obejmować dodatkowego zobowiązania podatkowego, gdyż wymaga to uwzględnienia zasady proporcjonalności, która musi być zachowana w procesie ustalania zaległości podatkowych i ewentualnych sankcji. Ponadto organy odwoławcze zobowiązane są do rzetelnego przeprowadzenia postępowania, w tym wnikliwej analizy sytuacji majątkowej podatnika, oraz pełnego i klarownego ustosunkowania
Zasada neutralności podatku VAT, będąca fundamentalnym elementem systemu VAT, wymaga, by organy podatkowe wykazywały konieczność i proporcjonalność każdego odstępstwa od natychmiastowości zwrotu nadpłaty, w szczególności w kontekście art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, co gwarantuje równowagę między ochroną interesów budżetowych państwa a prawami podatnika.