Podatnik nie uprawdopodabniając okoliczności uzasadniających ograniczenie zaliczek, nie może skutecznie kwestionować decyzji odmownej; nieprzedstawienie właściwych zarzutów proceduralnych skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Sąd administracyjny jest zobowiązany do badania, czy wszczęcie postępowania karnoskarbowego miało charakter instrumentalny, służący wyłącznie zawieszeniu biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Brak uwzględnienia tej analizy przez WSA skutkuje koniecznością ponownego rozpoznania sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że Województwo realizując projekt proinnowacyjny w ramach zadań publicznych, z dofinansowaniem unijnym, nie działa jako podatnik VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 UPTU, odrzucając skargę kasacyjną Dyrektora KIS.

Brak obowiązku podatkowego skarżącego w Malezji i Wielkiej Brytanii wyklucza zastosowanie ulgi abolicyjnej, uzasadniając opodatkowanie dochodów w Polsce na zasadach ogólnych.

Prawidłowe uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego musi rzetelnie odnosić się do zebranego materiału dowodowego oraz do zarzutów skarżącego, umożliwiając instancyjną kontrolę orzeczenia.

Członek zarządu spółki odpowiada solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie udowodni braku swojej winy w niezłożeniu wniosku o upadłość oraz nie wskaże majątku spółki umożliwiającego egzekucję zaległości. Wina członka zarządu oceniana jest według kryteriów podwyższonej staranności oczekiwanej od osoby pełniącej funkcję zarządzającą.

Pojęcie "kupno", użyte w art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć w sposób cywilistyczny jako nabycie w drodze sprzedaży, wykluczając inne odpłatne czynności prawne, takie jak datio in solutum, które nie spełniają kryteriów sprzedaży, takich jak wzajemność, kauzalność czy odpłatność wyrażona w pieniądzu.

Zgodnie z art. 116 Ordynacji podatkowej, członkowie zarządu spółek kapitałowych odpowiadają za zaległości podatkowe, jeśli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, a członek zarządu nie wykazał przesłanek egzoneracyjnych takich jak wykazanie, że zgłoszono wniosek o upadłość we właściwym czasie lub że uchybienie to było bez jego winy.

Wprowadzenie nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz opłacanie podatku od nieruchomości z rachunku firmowego może stanowić istotny dowód na jej związek z działalnością gospodarczą podatnika, nawet jeśli nieruchomość faktycznie nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności.

"Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej" w rozumieniu art. 1a ust.1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia "zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej". Związanie gruntu z działalnością gospodarczą nie musi oznaczać jego zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza to, że dla wykazania istnienia

Posiadanie zależne może wynikać również z umowy najmu lokalu. W sytuacji, gdy umowa ta dotyczy lokalu stanowiącego własność jednostki samorządu terytorialnego i została zawarta z właścicielem, skutkuje tym, że posiadacz lokalu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych staje się podatnikiem podatku od nieruchomości.

Fakt niewycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych, opłacania podatku od nieruchomości z konta firmowego oraz innych okoliczności wskazujących na dalszy związek nieruchomości z działalnością gospodarczą uzasadnia uznanie jej za składnik majątku przedsiębiorstwa, nawet jeśli nie była faktycznie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.