W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestiach podatkowych, podatnik nie jest zobowiązany do wskazywania symbolu PKWiU w sytuacji, gdy ma wątpliwości co do jego właściwości; zadaniem organu interpretacyjnego jest merytoryczna ocena przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz dokonanie interpretacji norm prawnych, w tym ewentualnej klasyfikacji PKWiU, która ma znaczenie
Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej
Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.
Organy podatkowe nie posiadają prawa do arbitralnej modyfikacji stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę w ramach wniosku o interpretację indywidualną. Obejmuje to zakaz kwestionowania prawdziwości zgłaszanych okoliczności bez wykazania podstaw prawnych lub faktycznych do takiej modyfikacji.
Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.
Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności
Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku
Żądanie przez organ podatkowy dokonania przez podatnika klasyfikacji statystycznej czynności w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług nie jest uprawnione, jeśli interpretowany przepis prawa podatkowego nie wymaga tego dla wydania interpretacji indywidualnej, a przedstawiony przez podatnika stan faktyczny jest wyczerpujący i pozwala na ocenę prawnopodatkową zdarzenia.
W trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Jeżeli przepis prawa materialnego nie zawiera odwołania do klasyfikacji danej usługi do grupowania
W postępowaniu podatkowym doręczenie pism dokonywane jest na adres strony, a w przypadku działań za pośrednictwem pełnomocnika, na adres pełnomocnika; pełnomocnictwo wywiera skutki prawne od dnia zawiadomienia organu podatkowego o jego ustanowieniu, a nie dnia umieszczenia przesyłki zawierającej pełnomocnictwo u operatora pocztowego.
Odpowiedzialność członków zarządu spółki za zaległości podatkowe spółki może być skutecznie przypisana nawet w sytuacji, gdy formalna kadencja członka zarządu upłynęła, lecz osoba ta faktycznie kontynuowała wykonywanie obowiązków członka zarządu. Skuteczność takiej odpowiedzialności zależy od spełnienia przesłanek pozytywnych ujętych w przepisach prawa podatkowego, w tym bezskuteczności egzekucji z
Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej nie jest wyłączona w sytuacji, gdy egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna, a wniosek o upadłość został złożony nie we właściwym czasie, niezależnie od tego, czy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została wydana po ustaniu funkcji
Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie wynika z samych faktów wpisania do KRS oraz odbierania korespondencji adresowanej do spółki, ale z pełnienia funkcji członka zarządu i wykonywania obowiązków w okresie, kiedy upływał termin płatności zobowiązań podatkowych, co jest kwestią faktyczną; zarzut błędnej wykładni konkretnego przepisu prawa materialnego w skardze kasacyjnej
W kontekście unikania podwójnego opodatkowania oraz zasad poboru podatku u źródła, nowe ramy proceduralne wprowadzone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych są zgodne z umowami międzynarodowymi oraz Konstytucją RP. Stworzone przepisy mają na celu efektywne przeciwdziałanie nadużyciom podatkowym, a jednocześnie respektują zasady wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W przypadku skargi kasacyjnej, obowiązek strony wnoszącej skargę jest prawidłowe wskazanie podstaw kasacyjnych oraz należyte uzasadnienie postawionych zarzutów. Zarzut naruszenia prawa materialnego powinien być konkretnie sformułowany i wyjaśniony, podobnie jak zarzut naruszenia prawa procesowego, który wymaga wykazania wpływu naruszenia na wynik sprawy. Wymogi te są kluczowe dla skuteczności skargi
Decyzja orzekająca o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie powinna być wydana, do dnia, w którym decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego ukształtuje się w sposób ostateczny. W przypadku, gdy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została uchylona wyrokiem sądu, nawet jeżeli wyrok ten nie jest jeszcze prawomocny, należy zawiesić postępowanie odwoławcze dotyczące
Nie sposób przyjąć, że zasady odpowiedzialności osób zarządzających zagranicznymi osobami prawnymi mieszczą się w katalogu art. 116a § 1 Ordynacji podatkowej.
Nie jest możliwe orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, jeżeli wysokość zobowiązania, za które przenoszona jest odpowiedzialność nie została ukształtowana w sposób ostateczny.