Uchylenie wyroku WSA z 24 października 2023 roku oraz oddalenie skargi A.G. w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia zgłoszenia SD-Z2, z uwagi na brak uprawdopodobnienia braku winy skarżącej w uchybieniu terminu.

WSA błędnie uchylił decyzję DIAS, uznając za istotne nieprzeprowadzenie przesłuchania świadków w sprawie, co nie miało związku z rozliczeniami podatkowymi Spółki za 2015 r. NSA uchyla ten wyrok z powodu wadliwego uzasadnienia i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Wynagrodzenie tymczasowego pełnomocnika szczególnego w postępowaniu podatkowym nie może być ustalone poniżej minimalnej stawki przewidzianej w rozporządzeniu z 2018 r.; przepisy te nie przewidują możliwości jego miarkowania w dół.

Przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku VAT jest skuteczne tylko w zakresie nieprzerwanej ciągłości decyzji organów podatkowych; w razie przerwania tej ciągłości, konieczna jest ponowna ocena dopuszczalności przedłużenia.

NSA uznał, iż brak winy w uchybieniu terminu wymaga wykazania, że przedstawiciel ustawowy dołożył należytą staranność, a depresja czy stan epidemii nie stanowiły wystarczających okoliczności dla przywrócenia terminu zgłoszenia SD-Z2.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż naruszenie zasady ochrony interesów w toku przez nowelizację przepisów podatkowych jest niezgodne z Konstytucją RP, co uprawnia Skarżącą do kontynuowania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami obowiązującymi przed 2018 rokiem.

Art. 108 ust. 1 ustawy o VAT nakłada na podatnika obowiązek zapłaty podatku wykazanego na fakturze dokumentującej fikcyjne zdarzenia gospodarcze, niezależnie od późniejszego dobrowolnego uiszczenia podatku, a jego celem jest eliminacja ryzyka uszczuplenia należności budżetowych i zapobieganie nadużyciom w obrocie fakturami.

Przedawnienie zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej następuje z końcem piątego roku od zakończenia roku podatkowego, a zawieszenie terminów z art. 15zzr ustawy COVID-19 nie ma w tym przypadku zastosowania.

Bocznica kolejowa, udostępniana przewoźnikom kolejowym, może korzystać ze zwolnienia od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., niezależnie od szerokości torów, na zasadzie literalnej wykładni przepisu i bez zawężania jego zakresu.

Stawka 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego, o której mowa w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT, ma charakter stawki maksymalnej, ustalanej proporcjonalnie do okoliczności naruszenia, w tym jego przyczyn, rozmiarów i skutków oraz stopnia zawinienia podatnika.

Nałożenie niepodatkowego zobowiązania budżetowego w podatku od towarów i usług nie wymaga przeprowadzenia odrębnego postępowania administracyjnego zgodnie z KPA, a kontrola sądowa uznaje proporcjonalność nałożonej sankcji 30%.

Organ interpretacyjny odmawiający wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej z powołaniem się na brak kompleksowości wniosku, zobowiązany jest wezwać stronę do sprecyzowania wniosku w celu jego merytorycznego rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie słusznie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z uwagi na brak dostatecznych podstaw do instrumentalnego wszczęcia postępowania karno-skarbowego, które miało za cel wydłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Artykuł 70 § 6 pkt 1 Ordynacji Podatkowej wymaga od organu podatkowego wyjaśnienia zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego. WSA trafnie dopatrzył się instrumentalności wszczęcia postępowania, co mogło skutkować przedłużeniem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wydatki na nabycie udziałów dla celów pomniejszenia przychodu ze sprzedaży praw w spółce komandytowej są określone na podstawie wartości bilansowej spółki z o.o. z momentu jej przekształcenia w spółkę komandytową.

Koszt uzyskania przychodu ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej przekształconej z spółki z o.o. to wartość bilansowa spółki z o.o. z dnia ustania jej bytu. Nie umniejsza się przychodu o wartość wycofanej części wkładu.

Sąd uznał, że organy podatkowe powinny weryfikować faktyczne zamierzenia podatnika w zakresie przypisania składników majątkowych do działalności gospodarczej, nawet jeśli podatnik formalnie deklaruje odmiennie.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego, nieprowadzące do realizacji jego celów, nie powoduje zawieszenia przedawnienia podatkowego (art. 70 § 6 pkt 1 O.p.).

Oddalenie skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza konieczność badania instrumentalności postępowania karnego skarbowego, w przypadku podejrzenia jego wszczęcia w celu przedłużenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z końcem roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności. Zawieszenie terminu na podstawie art. 15zzr ustawy COVID nie dotyczy zobowiązań podatkowych, a postępowanie po upływie terminu przedawnienia podlega umorzeniu.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, jako składnik majątkowy przedsiębiorstwa i ujęte w ewidencji środków trwałych, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, co uzasadnia stosowanie wyższej stawki podatku od nieruchomości. Likwidacja fizyczna linii kolejowej nie oznacza utraty związku z działalnością gospodarczą.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej, udostępnianej przewoźnikom kolejowym, nie stanowi selektywnej pomocy publicznej i nie narusza art. 107 ust. 1 TFUE, zatem nie wymaga notyfikacji Komisji Europejskiej.

Podatnik, który nienależnie zapłacił podatek VAT, ma prawo do zwrotu nadpłaty według art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, bez konieczności wykazania poniesienia uszczerbku majątkowego.

Członek zarządu spółki kapitałowej ponosi odpowiedzialność za jej zaległości podatkowe, jeżeli zobowiązania te powstały w czasie pełnienia przez niego funkcji i egzekucja wobec spółki okazała się bezskuteczna, a nie wykaże on, że złożono we właściwym czasie wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezgłoszenie tego wniosku nastąpiło bez jego winy.