Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że oddalenie skargi kasacyjnej jest uzasadnione w przypadku, gdy skarga nie spełnia ustawowych wymogów i nie wpływa na istotę sprawy, a wyrok sądu pierwszej instancji został zgodnie z wytycznymi wcześniejszego orzecznictwa administracyjnego, zobowiązując organ do ponownego rozpatrzenia sprawy.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, podlegają wyższej stawce podatku od nieruchomości jako związane z działalnością gospodarczą, gdy istnieje możliwość ich potencjalnego wykorzystania w celach gospodarczych, niezależnie od faktycznego sposobu użytkowania.

Grunty posiadane przez przedsiębiorcę, nawet po zlikwidowanej linii kolejowej, mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, jeśli istnieje potencjalna możliwość ich wykorzystania gospodarczo.

Członek zarządu, chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, musi wykazać brak swej winy w niezłożeniu wniosku o upadłość. Do wykazania przesłanki zwalniającej odpowiedzialność konieczne jest przedłożenie obiektywnych dowodów.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zasadnym było uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego przez WSA w związku z koniecznością wyjaśnienia, czy ewidencja środków trwałych z 2018 r. była nowym dowodem w sensie art. 240 § 1 pkt 5 Ord. pod., uzasadniającym wznowienie postępowania.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki powstaje, gdy wykazana jest bezskuteczność egzekucji z majątku spółki, a przesłanki egzoneracyjne nie zostały wykazane.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że Agencja Mienia Wojskowego prowadzi działalność gospodarczą, a sporne nieruchomości są z nią związane, uzasadniając ich opodatkowanie według stawek najwyższych od działalności gospodarczej.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, aby uniknąć odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, musi wykazać brak winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość oraz istnienie mienia spółki umożliwiającego zaspokojenie tych zaległości w znacznej części.

„Bezskuteczność” może być dowodzona każdym środkiem dowodowym adekwatnym do wykazania braku zaspokojenia wierzyciela z majątku spółki (w tym postanowieniem o umorzeniu), bez potrzeby i bez możliwości merytorycznej kontroli prawidłowości przebiegu egzekucji w ramach postępowania z art. 116 O.p.

Dochody uzyskiwane przez wspólnotę mieszkaniową z wynajmu części powierzchni dachu pod maszt telekomunikacyjny są przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, korzystającymi ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Wykazanie nowych, istotnych dowodów nieznanych organowi przy wydaniu decyzji ostatecznej, spełniających wymogi z art. 240 § 1 pkt 5 o.p., umożliwia wznowienie postępowania podatkowego ze względu na ich potencjalny wpływ na odmienne rozstrzygnięcie.

Należności wypłacone pracownikom za czas urlopu i choroby mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od faktycznego czasu pracy.

Brak certyfikatu rezydencji wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia z „podatku u źródła” zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, co skutkuje prawidłowym obciążeniem płatnika odpowiedzialnością za nieodprowadzony podatek.

Kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów jest wartość bilansowa udziałów na dzień ich zbycia, co wyklucza odwołanie do wartości historycznej wydatków poniesionych na nabycie udziałów, jak wynika z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.

Wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie wymaga faktycznego zamieszkania w nabytym lokalu, aby uzyskać zwolnienie podatkowe na cele mieszkaniowe. Istotne jest jedynie poniesienie wydatków na cel określony w zamkniętym katalogu, a wymóg zamieszkania naruszałby zasadę zaufania do państwa i wymóg jasności prawa.

Dla zastosowania ulgi abolicyjnej konieczne jest, by statek był eksploatowany w transporcie międzynarodowym. Jednostka, która nie jest przeznaczona do przewozu ludzi lub ładunków z jednego miejsca na drugie, choć może być statkiem morskim, nie może być uznana za eksploatowaną w transporcie międzynarodowym.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości infrastruktur kolejowych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a u.p.o.l. nie stanowi selektywnej korzyści ani niedozwolonej pomocy publicznej, wobec czego może być stosowane bez notyfikacji Komisji Europejskiej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, uznając za słuszne uchylenie interpretacji indywidualnej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z powodu niedostatecznego uzasadnienia interpretacji dotyczącej zakładu podatkowego.

Statek badawczy, realizujący funkcje inne niż przewóz osób i rzeczy, nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym w rozumieniu Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania z Wielką Brytanią; zatem dochody członków jego załogi nie kwalifikują się do ulgi abolicyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje uchylenie decyzji zabezpieczającej w związku z niewystarczającymi podstawami do stwierdzenia uzasadnionej obawy nieściągalności zobowiązania podatkowego B. sp.k., pozostawiając organom konieczność ponownej analizy przesłanek zabezpieczenia.

Przepisy art. 22c pkt 2 updof oraz art. 71 ustawy zmieniającej, wprowadzające modyfikacje zasad amortyzacji budynków mieszkalnych, są zgodne z Konstytucją RP, a skarga kasacyjna dotycząca ich konstytucyjności nie znalazła usprawiedliwienia w świetle rygorystycznych kryteriów proceduralnych oraz wykładni językowej i systemowej.

Sąd podtrzymał wykładnię definitywnie wyłączającą z amortyzacji podatkowej budynki mieszkalne w nowym reżimie prawnym, uznając jednocześnie, że zakres ochrony praw nabytych został należycie uregulowany przepisami przejściowymi w art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej.

Podatnik, występując z wnioskiem o ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy, musi uprawdopodobnić niewspółmierność zaliczek w stosunku do przewidywanego podatku; niewykazanie tej okoliczności nie uzasadnia zmiany decyzji organu administracyjnego dotyczącej zaliczek.

Zwolnienie z podatku u źródła na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika weryfikacji rzeczywistego właściciela dywidendy; wymagana jest jedynie należyta staranność.