Sąd stwierdził, iż wobec braku zaległości podatkowej za rok wskazany przez podatnika, organ podatkowy mógł zaliczyć wpłatę na zaległość o najwcześniejszym terminie płatności.

Dotacja przyznana Gminie A, przeznaczona na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków, nie stanowi podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie ma bezpośredniego związku z ceną świadczonych usług przez Gminę, pozostając w sferze zadań publicznych (art. 29a ust. 1 u.p.t.u.).

Nieruchomość jest opodatkowana według stawek właściwych dla działalności gospodarczej, jeśli jest przez nią faktycznie wykorzystywana, nawet częściowo, co uniemożliwia zastosowanie zwolnień podatkowych dla działalności rolniczej lub pożytku publicznego.

Dochód z pracy na statku eksploatowanym jako FPSO nie uprawnia do zastosowania ulgi abolicyjnej zgodnie z art. 14 ust. 3 Konwencji, gdyż statek nie spełnia przesłanek transportu międzynarodowego.

Przedłużenie terminu zwrotu podatku VAT na podstawie art. 87 ust. 2 VAT może nastąpić wyłącznie przed jego upływem, w ramach prawidłowo prowadzonych postępowań kontrolnych. Postanowienie o przedłużeniu terminu wydane po upływie terminu jest nieważne z mocy prawa, a kasacyjne uchylenie decyzji wymiarowej nie przywraca możliwości dalszego przedłużania terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny, rozpatrując skargę kasacyjną, stwierdził, że skuteczne doręczenie decyzji podatkowej na adres z KRS jest wystarczającą przesłanką do uznania jej za prawidłową, a domniemanie prawdziwości danych z KRS nie może być skutecznie zakwestionowane bez podania wiarygodnych dowodów na ich nieprawdziwość.

Skarga kasacyjna złożona przez A. N., dotycząca stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej, zostaje oddalona, zgodnie z art. 184 ppsa, jako pozbawiona usprawiedliwionych podstaw, z uwagi na nieskuteczność zarzutów błędów proceduralnych oraz brak spójnej argumentacji w zakresie naruszenia prawa materialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość ustalenia rezydencji podatkowej M.J. w Polsce, uznając, że dostarczone przez Skarżącego oświadczenie nie spełniało wymogów formalnych jako certyfikat rezydencji.

Odpisy amortyzacyjne nie stanowią "wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu" zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, i przez to nie obniżają dochodu wspólnika spółki komandytowej pomniejszanego o takie wydatki.

Zawieszenie postępowania podatkowego na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej jest uzasadnione tylko w przypadku, gdy istnieje konieczność rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd zagadnienia wstępnego, które ma bezpośredni wpływ na możliwość wydania decyzji administracyjnej.

Usługi zabezpieczenia ceny energii elektrycznej świadczone przez podatnika mogą być uznane za czynności pomocnicze w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli ich celem nie jest rozszerzenie działalności podstawowej, lecz stabilizacja określonych kosztów działalności.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił uchylić wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na nieprawidłowe uzasadnienie, które uniemożliwiało sądową kontrolę instancyjną, a sprawę przekazał do ponownego rozpoznania celem szczegółowej analizy zarzutów.

Członek zarządu spółki kapitałowej, który obejmuje funkcję w stanie niewypłacalności spółki, może uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe, jeśli zgłosi wniosek o ogłoszenie upadłości spółki niezwłocznie po objęciu tej funkcji.

W sprawach dotyczących odpowiedzialności podatkowej osób trzecich, NSA potwierdza skuteczność doręczeń decyzji na adresy ujawnione w KRS, pod warunkiem że domniemanie prawdziwości danych rejestrowych pozostaje niepodważone. Odmowa uwzględnienia skargi kasacyjnej uzasadniona jest wyłącznie naruszeniami wskazanymi w granicach skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że niezapłacone w terminie zaliczki na podatek dochodowy stają się zaległością podatkową, od której naliczane są odsetki do dnia złożenia zeznania podatkowego, zgodnie z art. 53a § 1 Ordynacji podatkowej.

Odszkodowanie przyznane za utracone wynagrodzenie nie korzysta ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b u.p.d.o.f., gdyż stanowi rekompensatę utraconych korzyści, wyłączonych z tego zwolnienia podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji ujawnienia adresu Spółki oraz zmian w zarządzie w KRS, skuteczne doręczenie decyzji w trybie art. 150 o.p. nie podlegało zakwestionowaniu, uznając skargę kasacyjną za nieuzasadnioną w tym zakresie.

W przypadku, gdy podatnik posiada zaległości podatkowe, organ podatkowy obowiązany jest, zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, zaliczyć dokonane wpłaty na najstarszą z zaległości, niezależnie od wskazań podatnika dotyczących tytułu i okresu zobowiązania.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż odmowa ograniczenia poboru zaliczek podatkowych względem osoby zatrudnionej na statku wiertniczym nie narusza prawa, gdy brak spełnienia przesłanek określonych dla uznania statku za eksploatowany w transporcie międzynarodowym zgodnie z Konwencją podatkową między RP a Portugalią.

W przypadku zaległości podatkowych podatnik nie ma swobody w decydowaniu o przeznaczeniu wpłaty na konkretny okres, a organ podatkowy powinien zarachować wpłatę na najstarszą zaległość zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Brak osiągnięcia zysku przez podatnika nie stanowi samo w sobie podstawy do uznania pozorności działalności gospodarczej. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że postępowanie karne skarbowe nie było instrumentalnie wszczęte celem przerwania biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Osoba może zostać uznana za samotnie wychowującą dzieci w rozumieniu art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. oraz skorzystać z ulgi podatkowej, nawet jeśli drugi rodzic uczestniczy w wychowaniu dzieci, o ile spełnione są przesłanki samotnego wychowywania przez podatnika.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego wywołuje skutki materialnoprawne polegające na zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Nieuzasadnione jest uznanie tego działania za instrumentalne, jeśli odbywa się w ramach legalnie prowadzonego postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął istnienie luki aksjologicznej w regulacjach dotyczących zwrotu opłat za jednostronne APA, przyznając racje podatnikowi mającemu przejść przez postępowanie wynikające z zmiany prawa. Dlatego zarządził zwrot połowy opłaty, posługując się analogią do postanowień art. 88 ustawy DRM dotyczących porozumień dwustronnych.