Naruszenie art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej może stanowić podstawę uchylenia decyzji, tylko jeżeli miało istotny wpływ na wynik sprawy; samo stwierdzenie naruszenia nie jest wystarczające bez wykazania związku przyczynowego między tym naruszeniem a treścią rozstrzygnięcia.

Spółka komandytowa nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet udziału w zyskach w trakcie roku podatkowego. Obowiązek ten powstaje dopiero po zakończeniu roku podatkowego, gdy znana jest kwota zobowiązania podatkowego spółki.

Brak skutecznego doręczenia powoduje, że decyzja nie wchodzi do obrotu prawnego w rozumieniu art. 212 w związku z art. 219 Ordynacji podatkowej, nie rozpoczyna biegu termin do wniesienia środka zaskarżenia, a organ podatkowy nie może konwalidować wadliwego doręczenia, lecz zobowiązany jest do jego ponowienia.

Wniesienie aportem całości Zakładu spełnia definicję przedsiębiorstwa z art. 551 k.c., skutkując podatkową neutralnością transakcji na gruncie u.p.d.o.p., eliminując powstanie przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 25 u.p.d.o.p.

Obiekty takie jak 'zbiorniki', 'kadzie' i 'unitanki', usytuowane wewnątrz lub na zewnątrz budynków i pełniące rolę samodzielnych obiektów budowlanych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle, niezależnie od ich usytuowania w przestrzeni budowlanej.

Wydawanie wyjaśnień na podstawie art. 70a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 2187, ze zm.) nie jest nierozerwalnie związane ze świadczeniem głównym jakim jest udzielenie kredytu, w związku z czym opłaty pobierane przez bank za wydanie wyjaśnień dotyczących oceny zdolności kredytowej nie wchodzą w skład kompleksowej usługi udzielenia kredytu zwolnionej z opodatkowania

Przepisy art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2016 r. nie dawały podstaw do recharakteryzacji transakcji licencyjnych zawartych między podmiotami powiązanymi wyłącznie na podstawie odmiennego rozumienia zasad ekonomicznej racjonalności przez organy podatkowe.

Transakcje nabycia nieruchomości przez B. Sp. z o.o. były dokonywane w warunkach nadużycia prawa i nieuzasadnione gospodarczo, skutkując brakiem prawa do odliczenia VAT. Dodatkowe zobowiązanie podatkowe musi uwzględniać zasadę proporcjonalności, uwzględniając charakter i wagę naruszeń.

Określenie „wydanie decyzji” w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej oznacza jej sporządzenie, a nie doręczenie. Decyzje o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zaległości nie muszą być doręczone w terminie przedawnienia ich wydawania.

Występujący w spółce osobowej z siedzibą w Luksemburgu (SCSp) wspólnik o ograniczonej odpowiedzialności jest zobowiązany do rozpoznawania przychodu z działalności gospodarczej metodą memoriałową zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., w momencie powstania tytułu prawnego do zarułów, a nie dopiero po ich faktycznym otrzymaniu.

NSA oddalił skargę kasacyjną uznając za prawidłowe stanowisko organów podatkowych, które odmówiły zastosowania ulgi abolicyjnej w podatku dochodowym, koncentrując się na rzeczywistym zarządzie statkiem przez podmiot brazylijski, co wyłączyło zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Singapurem.

Bezzasadna odmowa wykonania żądania organu podatkowego okazania przedmiotu oględzin, pomimo działania organu zgodnie z zasadami postępowania dowodowego, uzasadnia nałożenie kary porządkowej, a nienaruszalność mieszkania nie stanowi wystarczającej przesłanki odmowy w tym kontekście.

Oddział spółki zagranicznej, prowadzący działalność jako płatnik, nie musi składać odrębnego zgłoszenia identyfikacyjnego ani starać się o nowy NIP, wystarczy używanie NIP nadanego już spółce-matce.

W sprawach odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania spółki nie jest zasadna potrzeba powołania biegłego, gdy istnieją wystarczające dowody do oceny zaistnienia przesłanek z art. 116 Ordynacji podatkowej.

Dotacja otrzymana przez Fundację na realizację projektu promującego eksport MŚP nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż nie wpływa bezpośrednio na cenę świadczonych usług, a projekt nie jest związany z działalnością gospodarczą opodatkowaną.

Wygaśnięcie decyzji zabezpieczającej zobowiązanie podatkowe, spowodowane doręczeniem decyzji określającej jego wysokość, skutkuje bezprzedmiotowością postępowania odwoławczego i uzasadnia jego umorzenie, zgodnie z art. 233 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Były członek zarządu, pełniący funkcję prezesa, ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki w sytuacji, gdy nie złożono we właściwym czasie wniosku o jej upadłość, mimo zaistnienia przesłanek niewypłacalności.

Obowiązek podatkowy z tytułu przychodów z działalności gospodarczej w transparentnej podatkowo spółce osobowej powstaje na zasadzie memoriałowej, zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., w momencie uzyskania przez spółkę przychodu, a nie w momencie otrzymania faktycznego przysporzenia (dywidendy) przez wspólnika.

Orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi, że postępowanie wznowieniowe może objąć postanowienia referendarza sądowego w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej, jeśli są one oparte na niekonstytucyjnych przepisach, co realizuje prawo do wzruszenia takich orzeczeń zgodnie z art. 190 ust. 4 Konstytucji RP.

NSA oddala skargę kasacyjną, uznając za nieuzasadnione przesłanki ostatecznej bezskuteczności egzekucji wobec spółki oraz niedostateczne rozpatrzenie braku winy Skarżącego, jako przesłanki egzoneracyjnej, w niezgłoszeniu upadłości.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną uznając, że nie spełniono przesłanek do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż faktury od I.S. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Potwierdzono naruszenie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u.

Odstępne z tytułu odstąpienia od umowy przedwstępnej nie stanowi opodatkowanego VAT świadczenia usługi, gdyż nie zachodzi wzajemność świadczenia. Rekompensata nie spełnia przesłanek odpłatności, co wyklucza opodatkowanie ową sumą.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził brak możliwości odliczenia podatku VAT przez podatnika E. P. na podstawie faktur uznanych za "puste", posługując się zasadą analizy rzeczywistego charakteru transakcji oraz obowiązku dochowania należytej staranności w ramach stosunków handlowych.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-189/18 nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania w sprawie podatku VAT w Polsce, gdyż przepisy krajowe nie naruszają unijnych zasad poszanowania prawa do obrony.