Orzeczenia
1. Przy wykonaniu orzeczeń nakazujących opróżnienie spółdzielczego lokalu mieszkalnego typu lokatorskiego, bez przyznania uprawnienia do lokalu socjalnego, stosuje się art. 1046 k.p.c. 2. Jeżeli w wyroku orzekającym opróżnienie lokalu mieszkalnego sąd nie określił charakteru tego lokalu, brak ten podlega uzupełnieniu w trybie art. 352 k.p.c.
O woli testowania może świadczyć zarówno sama treść oświadczenia i użyte do jej wyrażenia sformułowania, jak również okoliczności złożenia tego oświadczenia.
Rozpoznanie żądania zasądzenia zwrotu należności opartego na przepisach o nienależnym świadczeniu należy do drogi sądowej.
Przepis art. 210 § 3 Prawa spółdzielczego, dodany przez art. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy Prawo spółdzielcze (Dz.U. Nr 111, poz. 723), nie ma mocy wstecznej.
Żądanie dopełnienia czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych przez złożenie oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie (art. 24 § 1 k.c.) powinno być skonkretyzowane przez osobę domagającą się ochrony, czyli powinna ona ściśle określić (sformułować) treść oświadczenia, którego złożenia domaga się.
Jeżeli na skutek zmian organizacyjnych występuje konieczność zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych, pracodawcy przysługuje uprawnienie do wyboru pracowników zakwalifikowanych do zwolnienia z pracy, przy zastosowaniu obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny pracowników i wyników ich pracy (art. 94 pkt 9 KP).
W przypadku ciągłego naruszania obowiązków pracowniczych, termin z art. 52 § 2 KP rozpoczyna bieg od ostatniego ze zdarzeń składających się na to zachowanie.
Siedmiodniowy termin zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy określony w art. 48 § 1 KP biegnie od daty uprawomocnienia się orzeczenia o przywróceniu do pracy. Jest to termin prawa materialnego i nie mają do niego zastosowania przepisy o przywróceniu terminu z art. 168-172 KPC. Pracownik może jedynie wykazać, że pracodawca nie ma prawa odmowy ponownego zatrudnienia, gdyż uchybienie tego terminu
Uprawnienie pracownika do ponownego zatrudnienia, z którego został zwolniony z powodu zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych lub zmian organizacyjnych (art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz. U. 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) - powstaje również w
1. Pracodawcą dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy jest ten urząd, a nie Krajowy Urząd Pracy. 2. Apelacja powoda od wyroku zasądzającego na jego rzecz odszkodowanie na podstawie art. 45 § 2 KP zamiast żądanego przez niego przywrócenia do pracy, bez oddalenia powództwa o to żądanie, jako złożona od nieistniejącego orzeczenia, podlega odrzuceniu.
Kierowca autobusu świadomie wydający pasażerom bilety o niższej war-tości niż wpłacone przez nich kwoty ciężko narusza podstawowe obowiązki pracownicze (art. 52 § 1 pkt 1 KP).
Niedopuszczalna jest kasacja w sprawie dotyczącej sprostowania świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych, także wówczas, gdy zakończyła się umorzeniem postępowania wobec zawarcia ugody, w której pracownik zobowiązał się do zwrotu wynagrodzenia w kwocie niższej niż pięć tysięcy złotych (art. 393 pkt 1 i 6 KPC).
Artykuł 174 § 1 pkt 4 k.p.c. nie ma zastosowania do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania z udziałem strony, której upadłość została ogłoszona po prawomocnym zakończeniu postępowania, a przed złożeniem skargi o wznowienie postępowania.
Oświadczenie rencisty o zamiarze osiągania dochodu powodującego zmniejszenie świadczenia uprawnia organ rentowy do jego zmniejszenia do czasu zmiany treści tego oświadczenia, chyba że z dokumentów lub deklaracji o osiąganych dochodach wynika utrzymywanie się ustawowych przesłanek zmniejszenia świadczenia.
Sformowanie zawarte w art. 358 § 1 kpk, dopuszczające możliwość odroczenia wydania wyroku na czas nie przekraczający 3 dni, rozumieć należy jako odnoszące się do sytuacji typowych, w których nie mają zastosowania szczególne przepisy dotyczące sposobu obliczania terminów w wypadku, gdy koniec owego trzydniowego terminu przypadałby na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy. W takim bowiem
Pojęcie posiadania jako znamię przestępstwa przewidzianego w art. 22 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz.U. 1993 r. Nr 127, poz. 584) jest równoznaczne z posiadaniem w rozumieniu art. 336 kodeksu cywilnego, nie obejmuje natomiast innych form władania rzeczą.
Uzyskanie przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 2 KP) następuje w momencie, w którym o zachowaniu pracownika dowiaduje się osoba lub organ zarządzający jednostką organizacyjną pracodawcy albo inna wyznaczona do tego osoba, uprawniona do rozwiązania umowy o pracę (art. 31 § 1 KP).
Odmowa wykonywania poleceń wydawanych na podstawie i w granicach określonych w art. 100 § 2 KP nie mieści się w pojęciu dopuszczalnej krytyki działań pracodawcy. Przekroczenie przez pracownika dopuszczalnych granic krytyki poczynań pracodawcy, określającego cele i metody ich osiągania w ramach prowadzonej przez niego działalności, może stanowić uzasadnienie wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony
Powództwo o ustalenie (art. 189 KPC) nie może skutecznie zmierzać do ustalenia faktów nie mających prawotwórczego charakteru.