Nie podlega trybowi wszczynania egzekucji z art. 53 Prawa bankowego wierzytelność nabyta przez bank w drodze przelewu na zabezpieczenie od wierzyciela nie będącego bankiem.

Artykuł 16 § 2 prawa spółdzielczego nie wiąże z niedochowaniem pisemnej formy deklarowania nadobowiązkowych udziałów sankcji nieważności, a zatem ustne uzgodnienia i wpłacenie ich przez członka i przyjęcie przez spółdzielnię rodzi zwykłe skutki wniesienia udziałów.

Kasacja oparta na zarzucie naruszenia przepisu, który nie miał zastosowania w dacie wydania zaskarżonego wyroku sądu drugiej instancji nie zawiera usprawiedliwionej podstawy w rozumieniu art. 3931 pkt 2 KPC.

Sąd Najwyższy uchyla zaskarżony wyrok sądu drugiej instancji i poprzedzający go wyrok sądu pierwszej instancji, wtedy gdy istnieje konieczność ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego.

W świetle przepisu art. 367 § 2 w zw. z art. 407 kpk sąd odwoławczy jest obowiązany z urzędu doręczyć wyrok oskarżonemu pozbawionemu wolności wtedy, gdy nie był on obecny podczas ogłoszenia wyroku.

Przepis art. 5 KPC zobowiązuje sądy do udzielania stronie działającej bez adwokata wskazówek w zakresie czynności dowodowych, co do których strona napotyka na niezależne od niej trudności lub przeszkody, jeżeli mogłoby to prowadzić do niekorzystnego dla niej wyniku sprawy.

Wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będący jednocześnie jej jednoosobowym zarządem, może udzielić prokury innemu wspólnikowi w zakresie wynikającym z art. 61 § 1 KH. Nie może jednak upoważnić go do zawarcia umowy o pracę z sobą lub innymi członkami zarządu, gdyż w umowach między spółką a członkami zarządu spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnicy powołani uchwałą wspólników

Przed wydaniem przez organ rentowy decyzji w sprawie o świadczenie z ubezpieczenia społecznego droga sądowa jest niedopuszczalna. Jeżeli więc sąd powszechny rozpoznał sprawę na tym etapie, to z powodu czasowej niedopuszczalności drogi sądowej dochodzi do nieważności postępowania (art. 379 pkt 1 KPC), tę zaś okoliczność Sąd Najwyższy rozpoznając kasację bierze z urzędu pod rozwagę (art. 39311 KPC).

1. Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawach o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego. 2. Przepis art. 28 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.) nie uzasadnia roszczenia osoby w tym przepisie wymienionej o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego

Prezes kolegialnego zarządu spółdzielni, który traci zatrudnienie w wyniku redukcji kierowniczych stanowisk pracy, jest pracownikiem zwolnionym z pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy i może nabyć prawo do wcześniejszej emerytury na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 stycznia 1990 r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy

Do postanowień sądu opiekuńczego co do istoty sprawy, zapadłych w sprawach dotyczących ochrony zdrowia psychicznego, nie ma zastosowania art. 578 k.p.c.

W obowiązującym od dnia 1 lipca 1996 r. systemie kasacyjnym Sąd Najwyższy jest sądem trzeciej instancji, a od kasacji pobiera się należny wpis (§ 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych - Dz.U. Nr 154, poz. 753). Kasacja wniesiona przez Ministra Sprawiedliwości - Generalnego Prokuratora na podstawie

Artykuł 36 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) ma zastosowanie także po wypowiedzeniu najmu przez wynajmującego i ustaniu - w następstwie tego wypowiedzenia - stosunku najmu przed datą wydania wyroku nakazującego opróżnienie lokalu byłemu najemcy.

Przewidziana w art. 577 kpc ogólna zasada, pozwalająca na dostosowanie – do każdej sytuacji – rozstrzygnięcia, zawartego zarówno w prawomocnym, jak i nieprawomocnym orzeczeniu, odnosi się wyłącznie do spraw rozpoznawanych przez sąd rejonowy jako sąd opiekuńczy (art. 568 kpc).

Sprawa, w której ubezpieczony wywodzi swoje roszczenia z twierdzenia, że jego emerytura została zaniżona wskutek zastosowania przez organ rentowy błędnego wskaźnika podstawy wysokości wymiaru świadczenia i błędnej wysokości kwoty bazowej jest sprawą o świadczenie w rozumieniu przepisu art. 393 pkt 1 KPC.

Przed doręczeniem wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem stronie, która w terminie tygodniowym tego zażądała nie rozpoczyna się bieg terminu do wniesienia kasacji.

1. Kasacyjne orzeczenie sądu administracyjnego, zawierające wiążącą ocenę prawną /art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może być zaskarżone rewizją nadzwyczajną wniesioną po upływie przewidzianego prawem terminu. 2. W postępowaniu przed Krajową Radą Sądownictwa w sprawie o wyrażenie zgody na zajmowanie stanowiska przez sędziego,

Środek odwoławczy dotyczy orzeczenia co do winy, gdy kwestionuje się jej przyjęcie (lub nieprzyjęcie) albo gdy kwestionuje się rodzaj winy lub kwalifikację prawną, a nawet stopień (zakres winy), np. przez przyjęcie „przyczynienia się” innej osoby. Należy to odnieść także do takiej sytuacji, jaka jest określona w art. 145 § 1 kk, a mianowicie, gdy chodzi wprawdzie o występek nieumyślny, ale taki, którego

Złożenie wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu po upływie terminu do wniesienia kasacji nie przesądza o jego bezzasadności.