Niepodjęcie przez gminę działań koniecznych do usunięcia zagrożeń bezpieczeństwa dla ludzi może być uznane za czyn niedozwolony. Odpowiedzialności deliktowej gminy nie wyłącza okoliczność, że szkoda powstała w wyniku działania obywatela podjętego w celu usunięcia tych zagrożeń.

Nie jest dopuszczalna droga sądowa dla dochodzenia przez biegłego wynagrodzenia za opinię wydaną na zlecenie prokuratora w postępowaniu przygotowawczym.

Nie ma interesu prawnego we wniesieniu kasacji od postanowienia umarzającego postępowanie z rewizji od wpisu do księgi wieczystej prawa wieczystego użytkowania podmiot, który nie jest wnioskodawcą - osobą na rzecz której wpis nastąpił, ani osobą, na której rzecz zapisane było prawo wpisem dotknięte.

Określenie uprawnień do reprezentowania interesów małoletniego pokrzywdzonego w postępowaniu karnym (art. 42 § 2 kpk) nie tylko przez stwierdzenie, że przysługują one przedstawicielowi ustawowemu, ale i osobie, pod której „stałą pieczą” pokrzywdzony pozostaje, nie oznacza, że chodzi tu o periodyczne spełnianie powtarzających się czynności należących do istoty pieczy w pewnych tylko okresach, lecz musi

Instruktor nauki jazdy, udzielając w stanie nietrzeźwości nauki jazdy, wyczerpuje swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 147 § 1 kk.

Ustalając wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji nie sumuje się wartości przedmiotu rozstrzygnięcia powództwa głównego i wzajemnego.

Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja oparta na założeniu, że powód powinien być, w związku z przeprowadzeniem dowodów z urzędu, uprzedzony o zamiarze oparcia rozstrzygnięcia reformatoryjnego przez sąd rewizyjny na innej podstawie prawa materialnego, aby mógł przedstawić odpowiednie dowody.

Ściągnięcie nie uiszczonej kary grzywny i kosztów postępowania orzeczonych przez kolegium do spraw wykroczeń należy do egzekucji sądowej.

W pojęciu niebezpieczeństwa, o jakim mowa w art. 548 § 1 kc, mieści się obowiązek zapłaty przez kupującego ceny za rzecz, powierzoną przez sprzedawcę przewoźnikowi, choćby przewoźnik kupującemu – odbiorcy przesyłki nie wydał.

Domniemanie faktyczne określone w art. 231 k.p.c. może znaleźć zastosowanie także przy ustalaniu okoliczności i terminu nadania pisma procesowego do sądu.