Umowy zawarte przez P (...) Sp. z o.o. miały charakter umów o świadczenie usług podlegających przepisom o zleceniu, co obligowało do ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy, wykluczając je z kategorii umów o dzieło na podstawie Kodeksu cywilnego.

Umowa o przygotowanie profesjonalnych opracowań z konferencji naukowej zawarta przez C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, a umową o świadczenie usług, co uzasadnia zastosowanie odpowiednich przepisów i obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o stworzenie opracowania naukowego z konferencji pomiędzy ubezpieczoną a C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, lecz umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym według przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii została uchylona bezprawnie wskutek niewłaściwej oceny dowodów przez WSA; brak formalnego zasiedzenia lokalu nie był przeszkodą.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że decyzja Starosty Piotrkowskiego o rejestracji pojazdu, nie poparta wymaganym oświadczeniem producenta, narusza prawo w sposób rażący, co uzasadnia jej stwierdzenie nieważności.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że bez przedstawienia wiarygodnych okoliczności uprawdopodobniających niewykonanie zobowiązania podatkowego, organ podatkowy nie może nadać decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 2 o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że decyzja Starosty o rejestracji pojazdu z rażącym naruszeniem przepisów o homologacji jest nieważna. Oświadczenie homologacyjne od producenta jest niezbędne przy zmianach konstrukcyjnych pojazdu.

Skarga kasacyjna J. W. na wyrok WSA w Krakowie została oddalona przez NSA, który potwierdził prawidłowość decyzji dotyczącej ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności rolno-środowiskowych i klimatycznych, oraz brak podstaw do uznania siły wyższej.

Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych jest uprawniona do wyznaczania radców prawnych do prowadzenia spraw z urzędu wyłącznie spośród swoich członków. OIRP we Wrocławiu postąpiła zgodnie z prawem, dokonując wyłącznie wewnętrznego doboru radców.