Brak wyraźnej informacji o państwie pochodzenia produktów na etykietach sprzedażowych w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 543/2011 i art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw uzasadnia nałożenie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu nieodpowiadających wymaganiom produktów rolnych.

Umowa o przygotowanie i prowadzenie zajęć szkoleniowych jest umową o świadczenie usług, podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, gdyż brak jej elementów charakterystycznych dla umowy o dzieło, tj. weryfikowalnego rezultatu.

NSA uchylił wyrok WSA, uznając przewóz za regularny specjalny wymagający zezwolenia i oddalił skargę, stwierdzając właściwe zebranie dowodów przez inspektora.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ustalenie obowiązku pilotowania jako odrębnego od warunków określonych dla zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym umożliwia niezależne nałożenie kary za brak pilotowania, gdyż cele tych regulacji są różne i związane z zapewnieniem bezpieczeństwa.

Skargę kasacyjną należy oddalić, gdyż przewóz okazjonalny wymaga odpowiednich zezwoleń i licencji; niespełnienie wymagań technicznych pojazdu oraz brak wymaganych dokumentów uzasadnia nałożenie kary.

Skarga kasacyjna L. Sp. z o.o. Sp. k. dotycząca kary pieniężnej za nieczytelne oznaczenia pochodzenia produktów została oddalona. NSA potwierdził zgodność z prawem decyzji organu administracji i adekwatność zastosowanej kary, podtrzymując brak naruszenia przepisów prawa żywnościowego oraz zasad zaufania do władzy publicznej.