Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M.B., uznając, że operat szacunkowy nieruchomości przejętych na cele inwestycji drogowej spełnia wymogi formalne i stanowi podstawę do ustalenia odszkodowania. Sąd nie dopatrzył się naruszenia prawa materialnego ani proceduralnego w postępowaniu organów administracyjnych.

Brak uprawnień skarżącej spółki do żądania interpretacji indywidualnej na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców uzasadniał umorzenie postępowania przez GIOŚ i wykluczał możliwość wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy.

Nieruchomości będące własnością Skarbu Państwa, o które ubiega się spółka PKP, mogą stać się przedmiotem nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego, jedynie jeżeli udokumentowane jest ich posiadanie przez PKP według kryteriów określonych w art. 34 ustawy o komercjalizacji PKP, z uwzględnieniem wymogów dokumentacyjnych rozporządzenia z 2001 r.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną P. S.A., podtrzymując stanowisko, że nieruchomości bez udokumentowanego zarządu PKP należały do gmin z mocy prawa od 27 maja 1990 r., zgodnie z ustawą o samorządzie terytorialnym.

Organ administracyjny prawidłowo ustalił warunki środowiskowe dla budowy drogi S-19, w zgodzie z ustawą o ocenach oddziaływania na środowisko; nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności było uzasadnione interesem publicznym.

Nieuprawnione jest różnicowanie sytuacji prawnej kontrolowanych podatników pod względem stosowania art. 54 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej do kontroli celno-skarbowych. Przepis ten powinien obejmować sytuacje przewlekłości również w tej formie kontroli, co wyklucza naliczanie odsetek w omawianym okresie.

W postępowaniu dotyczącym odszkodowania za szkodę wynikłą z ograniczeń korzystania z nieruchomości w decyzji zRID, odszkodowanie przysługuje dopiero po wykonaniu inwestycji, a postępowanie umorzone jest słusznie jako bezprzedmiotowe, gdy inwestycja nie została zrealizowana.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zakres opieki nad osobą niepełnosprawną musi wyraźnie uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, co jest przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ powinien ponownie ocenić związek przyczynowy, uwzględniając rzeczywisty wpływ opieki na możliwość zatrudnienia.