Decyzja stwierdzająca przejście gruntu do zasobów Skarbu Państwa nie narusza prawa użytkowania wieczystego. Jest ona deklaratoryjna i nie zmienia istniejących uprawnień użytkownika wieczystego.
Brak było podstaw prawnych do przetwarzania danych osobowych z rejestru PESEL przez Pocztę Polską S.A. w celu organizacji wyborów prezydenckich w 2020 roku. Decyzje organów administracyjnych w tej sprawie były bezskuteczne.
Słowno-graficzny znak towarowy "NAJ LEPSZA OFERTA na rynku" nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, będąc jedynie sloganem reklamowym, co uzasadnia odmowę udzielenia prawa ochronnego na znak na mocy art. 129 ust. 1 pkt 2 p.w.p.
Odzysk i recykling tworzyw sztucznych na terenach oznaczonych "10P" w MPZP można uznać za działalność produkcyjną, nie wymagając oznaczenia "O". Brak symbolu "O" nie wyklucza działalności recyklingu zgodnie z przeznaczeniem produkcyjnym terenu.
Uzasadnienie wyroku administracyjnego musi wyczerpująco wyjaśniać podstawę prawną. Brak tego elementu uzasadnienia, uniemożliwiający instancyjną kontrolę wyroku, jest wystarczającą przesłanką do jego uchylenia i ponownego rozpatrzenia sprawy.
Cofnięcie pozwolenia na broń palną do celów łowieckich na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 2 u.b.a. wobec nienależytego wywiązania się przez posiadacza z obowiązku poddania się badaniom lekarskim potwierdza zasadność decyzji organu w sytuacji niewykazania błędów proceduralnych i spełnienia wymogów formalnych skargi kasacyjnej.
Nie można uznać, że w sprawie organ regulacyjny bezpodstawnie odmówił wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy, gdyż 45-dniowy termin na rozstrzygnięcie został zachowany z wyłączeniem okresów dochodzeń wskazanych w art. 35 § 5 k.p.a.
Brak świadectwa homologacji przy rejestracji pojazdu z państwa spoza UE nie stanowi rażącego naruszenia art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., gdyż nie wywołuje skutków społeczno-gospodarczych niemożliwych do zaakceptowania w obrocie prawnym.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przepis krajowy ustanawiający dwuletni termin dla korekty VAT w ramach ulgi za złe długi zostaje pominięty, jeśli jego zastosowanie narusza zasadę skuteczności prawa unijnego, potwierdzoną wyrokiem TSUE w sprawie C-335/19. Wadliwa implementacja dyrektywy UE przez ustawodawcę krajowego nie może stać na przeszkodzie w realizacji uprawnień podatnika.