Decyzja końcowa o pozwoleniu na budowę ulega wznowieniu, jeśli strona, nie z własnej winy, mimo doręczeń i wezwań organu, nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym. Brak zawiadomienia i insuficjencja dowodów świadomości o postępowaniu nie pozwalają przyjąć winy strony.

K.W. nie przysługuje prawo wglądu do akt postępowań prowadzonych przez organy nadzoru budowlanego, gdyż nie posiada statusu strony w tych postępowaniach, co zostało prawidłowo ustalone przez organy administracji i Sąd pierwszej instancji.

Nieusprawiedliwione uchybienie terminu do wniesienia odwołania, nawet w razie stwierdzonego złego stanu zdrowia, nie może stanowić podstawy do jego przywrócenia, jeśli skarżący miał realną możliwość podjęcia czynności prawnych. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Inwestycja polegająca na rozbudowie sieci elektroenergetycznej stanowi cel publiczny, niezależnie od rozmiarów i liczby beneficjentów, co skutkuje utrzymaniem decyzji o lokalizacji tej inwestycji jako zgodnej z przepisami prawa planistycznego.

Przedsiębiorcy, który sprzedaje napój alkoholowy osobie nieletniej, cofane jest zezwolenie bez względu na winę czy intencję. Wystarczającą podstawą zastosowania sankcji jest prawomocny wyrok karny potwierdzający sprzedaż, co wyklucza stosowanie zasady proporcjonalności oraz uznaniowość organu administracyjnego.

Sąd podkreślił, że Fundacja im. [...] nie ma interesu prawnego w postępowaniu dotyczącym ustalenia kompetencji nieruchomości pod działania dekretu o reformie rolnej; legitymowanymi są wyłącznie spadkobiercy dawnego właściciela. Decyzja umarzająca postępowanie względem Fundacji była prawidłowa.

Podanie przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji we wniosku o pobyt czasowy uzasadnia odmowę zezwolenia bez konieczności dalszej weryfikacji intencji wnioskodawcy; sąd kasacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej złożonej przez skarżącego.

Stwierdzenie nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części niezgodnej z obowiązującym Studium, uzasadnia brak zgodności przeznaczenia terenów planu z przyjętymi przez Studium ustaleniami dotyczącymi rodzaju zabudowy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym związane z brakami w wymaganych orzeczeniach lekarskich kierowców nie jest tożsame z deliktami wymienionymi w załączniku nr 3 ustawy, uzasadniając tym samym oddalenie skargi strona pozostaje zobowiązana do uiszczenia kary pieniężnej.

Brak dowodów jednoznacznie wskazujących na zastosowanie art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu PKWN z 1944 r. uniemożliwia prowadzenie postępowania administracyjnego mającego na celu weryfikację podlegania nieruchomości reformie rolnej; organy administracji nie są zobowiązane do ustalania podstaw prawnych nacjonalizacji bez jednoznacznych dowodów.

Decyzje administracyjne dotyczące zatwierdzenia projektu robót geologicznych, spełniających wymogi prawa, są zgodne z prawem i nie naruszają wymagań ochrony środowiska. Skarga kasacyjna A. S. została oddalona jako bezzasadna.

Stwierdzenie nowej istotnej okoliczności faktycznej lub nowego dowodu, nieznanego organowi w chwili wydania decyzji, mimo że istniał, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i oznacza naruszenie prawa, co uprawnia sąd do uchylenia decyzji.

Naruszenie zakazu zbywania produktów leczniczych przez aptekę ogólnodostępną innej aptece ogólnodostępnej skutkuje obligatoryjnym cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki, co stanowi sankcję o charakterze obiektywnym, niezależną od winy podmiotu. Organy farmaceutyczne dokonały prawidłowej oceny dowodów, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny.

Zarząd Dróg Wojewódzkich pozostaje w bezczynności wobec wniosku dostępowego o informacje o wynagrodzeniach, który zgodnie z u.d.i.p. musi zostać rozpatrzony, jako że wynagrodzenia pracowników finansowane środki publiczne stanowią informację publiczną.

W sprawie dotyczącej wyłączenia spod reżimu reformy rolnej nieruchomości z dóbr Rogalin, brak jednoznacznej podstawy prawnej ich przejęcia przez Skarb Państwa zgodnie z dekretem PKWN z 1944 r. wyklucza możliwość procedowania administracyjnego ich wyłączenia pod rządami § 5 rozporządzenia wykonawczego z 1945 r.

Brak pełnej zgodności uzasadnienia decyzji administracyjnej z jej treścią nie stanowi samo w sobie podstawy do uznania jej za rażąco naruszającą prawo. Skargę kasacyjną oddalono z uwagi na niewykazanie przesłanek rażącego naruszenia w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.

Działalność polegająca na sprzedaży działek niezabudowanych, uzbrojenie terenu oraz budowa budynku mieszkalnego nosi znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT jako zorganizowana, powtarzalna i zarobkowa, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT.

Audyt roczny zakładu przetwarzania zużytego sprzętu jest wymogiem niezależnym od zawieszenia działalności. Odpowiedzialność za organizację audytu i dokumentację pozostaje na prowadzącym, niezależnie od zmian w stanie formalnoprawnym wpływających na działalność.