Do zobowiązań jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw państwowych, z tytułu odpłatności za budynki i inne urządzenia oraz lokale, ustalanych na innej niż przepisy uwłaszczeniowe podstawie prawnej, w tym głównie na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm.

Przepisy Prawa dewizowego nie określają przesłanek i kryteriów udzielania zezwoleń dewizowych, natomiast wewnętrzne ustalenia Narodowego Banku Polskiego, iż bank nie udziela zezwoleń dewizowych ex post nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia, gdyż nie mają przymiotu prawa powszechnie obowiązującego.

Jeżeli określony cel inwestycyjny został już zrealizowany w całości, brak jest ustawowych przesłanek do orzeczenia wywłaszczenia nieruchomości. W takich przypadkach stosunki między inwestorem jako posiadaczem nieruchomości a właścicielem kształtują się według zasad określonych w art. 224-231 Kc, a rozpoznanie wynikających z tych stosunków roszczeń należy do drogi postępowania cywilnego.

Przepisy ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/ ani przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 1991 r. w sprawie opłat paszportowych /Dz.U. 1993 nr 67 poz. 327/ nie dają podstaw organom paszportowym do orzekania w formie decyzji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia od opłat paszportowych.

1. Metoda ustalania dochodu podatkowego - jako skorygowanego zysku bilansowego - została całkowicie wyeliminowana z polskiego ustawodawstwa podatkowego. 2. Funkcją ksiąg handlowych jest rejestrowanie operacji gospodarczych i odpowiadających im operacji finansowych. Zapisy dokonywane w tych księgach nie mogą tworzyć ani modyfikować obowiązku podatkowego, gdyż obowiązek ten wynikać może wyłącznie z przepisów

Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową na sfinansowanie kosztów budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego stanowią spłatę wkładu budowlanego - wydatek na ten wkład w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. /por. wyroki z dnia: 29

Organ wojskowy, zaliczając stanowisko służbowe radcy prawnego do właściwej grupy zaszeregowania, ma ustawowy obowiązek uczynić to na poziomie nie niższym niż głównego specjalisty. Ustalenia, wewnętrznymi aktami /nie mającymi przymiotu powszechnie obowiązującego prawa/, dla tej grupy radców niekorzystne w stosunku do regulacji ustawowej, nie mogą być podstawą prawną zaszeregowania uposażenia dla radcy

1. Okresy służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej liczone na podstawie art. 12 i 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin /Dz.U. nr 53 poz. 214/, mają zastosowanie tylko przy przyznawaniu świadczeń, o których mowa w art. 2 tej ustawy. 2. Do okresu

Uchwała samorządu adwokackiego, wzywająca adwokata do zaprzestania prowadzenia na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ działalności gospodarczej, nie rozstrzyga o istocie sprawy w sposób władczy i stanowczy, a wobec tego nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa; na tego rodzaju uchwałę skarga do sądu

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy o radcach prawnych do radców prawnych i aplikantów radcowskich jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa /Dz.U. nr 3 poz. 14/ nie wyłącza stosowania art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy o radcach prawnych do radców prawnych i aplikantów radcowskich jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych więziennictwa /Dz.U. nr 3 poz. 14/ nie wyłącza stosowania art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych

Upływ terminu określonego w art. 86f ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ także w dacie wydania decyzji w trybie odwoławczym uniemożliwia ustalenie opłaty za gospodarcze korzystania ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian.

Zobowiązany do wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość jest podmiot, na którego rzecz następuje wywłaszczenie /art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Jeżeli zatem nieruchomość została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa, na Skarbie Państwa, a nie na gminie ciąży obowiązek wypłacenia odszkodowania

Prawo do uwzględniania strat poniesionych przez poprzednika przez jego następcę dla ustalenia podstawy opodatkowania musi wynikać z ustawy statuującej sukcesję ogólną, bądź też z jednej i drugiej ustawy, nie może natomiast wynikać z umowy cywilnoprawnej.

W myśl art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi osoby prawne mające siedzibę na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Dla statusu podatnika jest bez znaczenia, czy osoby reprezentowane są przez ustawowe lub statutowe organy, czy też przez syndyka, gdy reprezentowanie

Zwolnienie przewidziane w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ dotyczy gruntów przejętych z Państwowego Funduszu Ziemi, a nie gruntów pochodzących ze zlikwidowanego Państwowego Gospodarstwa Rolnego.

Ustalenie opłat partycypacyjnych uchwałą rady gminy związanych z uzyskaniem zezwolenia na użytkowanie obiektu wybudowanego bez zezwolenia stanowi wprowadzenie przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy bez delegacji ustawowej /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Niedokonanie przez określony podmiot obowiązku rejestracji podatkowej, o której mowa w art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie pozbawia tego podmiotu przymiotu podatnika w rozumieniu art. 5 tej ustawy. 2. Obowiązek uiszczenia podatku "importowego" /granicznego/, o którym mowa w art. 11 ust. 1 tej ustawy, istnieje

O wartości celnej towaru nie decyduje suma należności z faktury wystawionej przez zagranicznego kontrahenta, lecz rodzaj należności. Wartość celna towaru może być ustalona z uwzględnieniem tylko tych pozycji, które dotyczą towaru celnego.

1. Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji /Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34/, zgodnie z art. 51 ust. 2 pkt 1 tej ustawy i w związku z par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych /Dz.U. nr 70 poz. 339

Pismo Głównego Urzędu Statystycznego nie posiada waloru decyzji czy postanowienia. Opinia statystyczna zawarta w piśmie Głównego Urzędu Statystycznego stanowi dowód w postępowaniu w sprawie ewentualnego wymiaru podatku od towarów i usług i podobnie jak każdy inny dowód podlega ocenie organu podatkowego właściwego w sprawach wymiarowych, a w dalszej konsekwencji i sądu administracyjnego.

Wymóg określony w par. 3 ust. 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu obniżania należnego podatku od towarów i usług o kwoty podatku obrotowego oraz ewidencji, której prowadzenie zwalnia od obowiązku dokonywania spisu z natury /M.P. nr 24 poz. 243 / ma charakter formalny i służyć ma zabezpieczeniu warunków dla zgłoszenia podatku obrotowego zawartego

1. W rozdziale trzecim ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, poświęconym władzom gminy, określono ich strukturę organizacyjną i kompetencyjną oraz tryb obsadzania stanowisk /funkcji/ w poszczególnych organach. Przepisy te mają charakter norm bezwzględnie wiążących i tylko na mocy wyraźnych upoważnień można wprowadzać rozwiązania uzupełniające lub modyfikujące

1. Przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia oceny zbędności nieruchomości od przyczyn niewykorzystania nieruchomości zgodnie z celem nabycia. Nie ma również znaczenia dla oceny zbędności spornej nieruchomości jej przydatność do realizacji zadań gminy. 2. Wejście w życie ustawy z