1. Rozstrzygnięcie sprawy z zakresu art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. - o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ następuje w ramach uznania administracyjnego 2. Zaniechanie ustalania i poboru zobowiązań podatkowych stosuje się wyjątkowo w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zwłaszcza w razie znacznego ograniczenia możliwości płatniczych podatnika wskutek zdarzeń losowych

Organ rozpatrujący wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości po stwierdzeniu, że zaistniały przesłanki zwrotu, o których mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, ma obowiązek wyjaśnienia, czy zachodzi możliwość rozwiązania użytkowania wieczystego w rozumieniu art. 26 ust. 2 powyższej ustawy, ustanowionego

1. Przedsiębiorstwo Zagraniczne uzyskało od Wojewody Decyzję - Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotowa "decyzja-zezwolenie" wydana została na mocy przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz.

Termin zawiadomienia organu podatkowego o wyborze zwolnienia nie może być utożsamiany z wyborem tego zwolnienia.

1. Wymagane art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ uprawnienie do przebywania w lokalu spółdzielczym zarówno lokatorskim jak i własnościowym, biorące się z umowy użyczenia /najmu/, zawartej z osobą, której służy spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego uzależnione jest od zgodności takiej umowy z przepisami Prawa

Nie stanowi przeszkody do zwrotu wywłaszczonej nieruchomości ani stan zaawansowania robót budowlanych przy inwestycji realizowanej niezgodnie z celem wywłaszczenia ani też ustalenia obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.

1. Wydatki na utrzymanie mieszkań zakładowych nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływu na wielkość osiągniętego przychodu, wobec czego nie stanowią kosztu uzyskania przychodu - jeśli nie wynika to z układu zbiorowego pracy lub z innych aktów prawnych. 2. Z faktu wprowadzenia ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania

Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Dla wymiaru podatku od nieruchomości bezprzedmiotowe jest unormowanie dotyczące aktualizacji ceny gruntu zawarte w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Dopuszczalne jest uchwalenie tymczasowego statutu gminy. Tymczasowość statutu może polegać na przyjęciu w nim rozwiązań fragmentarycznych lub na czas określony, które utracą moc po uchwaleniu normalnego statutu. Rozwiązania tymczasowe nie mogą być ustalane z pominięciem obowiązującego trybu uchwalenia statutu i podstawowych rozwiązań ustrojowych o charakterze powszechnie obowiązującym.

1. Żaden przepis ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239/ nie daje inwestorom giełdowym legitymacji do złożenia skutecznego prawnie wniosku o cofnięcie w całości lub w części uprawnień podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa maklerskie lub o nałożenie kary pieniężnej na te podmioty. 2. Inwestor giełdowy

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ w okresie do dnia 31 grudnia 1993 r. podatek od towarów i usług pobrany od aportów rzeczowych przekazanych z zagranicy na rzecz spółek działających w Polsce nie podlegał zwrotowi, z uwagi na fakt, iż spółka przy przekazywaniu wkładu niepieniężnego w formie aportu rzeczowego

1. Przepis art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uzasadnia zastosowanie przy wymiarze podatku stawki podwyższonej lub zwielokrotnionej tylko w wypadku, gdy zaniedbanie przez podatnika obowiązków w zakresie prowadzenia ewidencji, o których mowa w ustępie czwartym nie stwarza dostatecznie wiarygodnej podstawy

Spółka prawa handlowego udzielająca pożyczek pieniężnych bez stosownego zezwolenia, to jest wykonująca jedną z czynności bankowych, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, nie może być uznana za podmiot gospodarczy "prowadzący działalność w zakresie (...) udzielania pożyczek" w rozumieniu par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., jeżeli dochody z jakiegokolwiek źródła były wolne od podatku, czy też podatkowi nie podlegały, to przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów uzyskania tego przychodu, niezależnie od rodzajów tych kosztów, to jest zarówno

Wykazanie przez podatnika przychodu w kwocie niższej od ceny zakupu sprzedanych towarów lub równej tej cenie, wskazuje na istnienie sprzeczności tych elementów działalności gospodarczej, o której mowa w art. 169 par. 2 Kpa. W takim przypadku przepis ten pozwala organowi podatkowemu na nieuznanie księgi prowadzonej przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym, jeżeli podatnik tych okoliczności

Organ podatkowy, dokonujący wymiaru podatku od nieruchomości gruntowej, nie jest uprawniony do przyjęcia za podstawę wymiaru podatku innej powierzchni od tej, jaka figuruje w rejestrze gruntów, prowadzonym przez właściwy organ geodezyjny.

W razie uchylenia przez organ odwoławczy decyzji wydanej na podstawie art. 175 par. 1 Kpa, przepis art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, przewidujący oprocentowanie nadpłaty podatku nie znajduje zastosowania.

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

Nierzetelność ewidencji zakupu i sprzedaży nie oznacza automatycznie nierzetelności księgi i nie daje podstaw do jej odrzucenia.

Wartość rynkową sprzedawanej rzeczy lub prawa jako podstawę opodatkowania ustala się tylko wtedy, kiedy cena bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

1. Art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ skonstruowany jest na zasadzie domniemania kompetencji rady gminy we wszystkich sprawach należących do zakresu działania gminy, o ile inne ustawy nie stanowią inaczej. W przypadku finansowania diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych mamy do czynienia z wydatkami o charakterze publiczno-prawnym

Żaden przepis zarówno ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie przewiduje stosowania sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do zwrotu różnicy między podatkiem należnym i naliczonym.