1. Opinia zarządu gminy, z samej swej istoty, nie jest wiążąca dla organu wydającego zezwolenie /wójta, burmistrza, prezydenta miasta/ i w wypadku, gdy punkt sprzedaży odpowiada kryteriom określonym w art. 18 ust. 2-4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, organ ten nie może odmówić wydania zezwolenia na sprzedaż

W stosunku do osób, które zarejestrowały się po 1 stycznia 1995 r. w Rejonowym Urzędzie Pracy, nie można stosować przepisów ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

Dopuszczalność skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 216 Kpa na niewydanie postanowienia odnosi się tylko do postanowień wymienionych w art. 196 par. 3 Kpa, które mogą być zaskarżone do tego sądu.

Art. 12 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428/ nie daje żadnych podstaw do stwierdzenia, że wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności uchwały budżetowej skutkuje zawieszeniem biegu terminu przewidzianego w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. Postępowanie zmierzające do

Ustawodawca nie zwolnił z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości stanowiących nieużytki. Wprawdzie stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia od podatku od nieruchomości niż te, które zostały wymienione w ust. 1 tego artykułu, przy czym upoważnienie to nie zostało ograniczone

Skoro w treści uchwały Rady Gminy nastąpiła omyłka rachunkowa, to Regionalna Izba Obrachunkowa mogła zobowiązać Radę Gminy do sprostowania oczywistej omyłki /art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych - Dz.U. nr 85 poz. 428/.

1. Rejestracja przez to, że stanowi element definicji bezrobotnego /art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ musi być uznana za jeden z konstytutywnych warunków powstania prawa do zasiłku dla bezrobotnych. O ukształtowaniu więc sytuacji prawnej /prawa/ do tego świadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy zostały spełnione

Zwolnienie od podatku w myśl art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku o akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. - następowało z mocy prawa. Złożenie przez podatnika oświadczenia wymaganego przez ten przepis przesądzało o działaniu tego zwolnienia.

Usługa polegająca na kontroli biletów i pobieraniu opłat karnych za jazdę bez ważnego biletu nie stanowi usługi przewozu osób środkiem komunikacji miejskiej.

W związku z tym, że przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm. / obowiązuje w zmienionej wersji od dnia 1 stycznia 1994 r., to oprocentowanie nadpłaty związane z przekroczeniem przez organ podatkowy terminu do zwrotu nadpłaty w odniesieniu do zobowiązań podatkowych powstających inaczej niż w drodze wydania i doręczenia decyzji

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 22 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ - zleceniobiorca może także udowodnić, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 i wtedy jest podstawa do przyjęcia kosztów uzyskania w wysokości faktycznie poniesionych.

Nierzetelne prowadzenie księgi przychodów i rozchodów skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego przez nowo założone niektóre rodzaje działalności gospodarczej /par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego przychodów z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej - Dz.U

Podstawę obliczenia podatku ustaloną w pewnych elementach w drodze szacunku należy uznać za "podstawę obliczenia podatku w drodze szacunkowej" w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Jeżeli nawet istniałaby uzasadniona wątpliwość czy podstawa opodatkowania została ustalona w drodze szacunku, należy przyjąć, że właściwa

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dotyczy tylko przekształceń formy prawnej podmiotu, a nie innych rodzajów przekształceń.

Wychodząc z założenia, że celem dewolucji kompetencji z art. 150 par. 2 Kpa jest zachowanie zasady obiektywizmu, przepis ten wbrew jego dosłownemu brzmieniu należy odczytywać w ten sposób, iż w określeniu "o wznowieniu postępowania rozstrzyga organ wyższego stopnia" mieści się zarówno postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/, jak i decyzja o odmowie wznowienia postępowania /art

Obowiązek solidarnego uiszczenia należnej opłaty przez obie strony umowy pożyczki /art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie może zostać wyłączony w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej między stronami.

Warunek uzależniający skutki prawne decyzji od zdarzenia przyszłego i niepewnego może być dodany do treści decyzji, jeżeli ma podstawy w przepisach prawa. Niezależnie od tego warunek musi być skonkretyzowany oraz wykonalny, w przeciwnym razie w tej części decyzja dotknięta jest wadą nieważności /art. 156 par. 1 pkt 5 Kpa/.

W świetle art. 45 Kpa nie do przyjęcia jest nałożenie na organ doręczający obowiązku sprawdzania za każdym razem, czy kwitujący odbiór przesyłki posiada formalne uprawnienia do odbioru pism. Zapewnienie prawidłowego funkcjonowania jednostek, o których mowa w tym przepisie, nakłada na kierujących nimi obowiązek podjęcia takich działań organizacyjnych, ażeby wykluczyć możliwość odbioru przesyłek przez

1. Ustawa samorządowa ani inne przepisy prawne nie określają szczegółowych zasad stanowienia przepisów gminnych - wobec tego brak jest formalnego zakazu łączenia w jednym akcie przepisów gminnych wykonawczych /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, przepisów statutowych /art. 40 ust. 2/ i przepisów porządkowych /art. 40 ust. 3/. Zważywszy

Przy ustalaniu wielkości powierzchni mieszkalnej przypadającej na osobę /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz.U. nr 103 poz. 446/ nie bierze się pod uwagę uprawnienia do dodatkowej powierzchni mieszkalnej przysługującego kandydatom do spółdzielni mieszkaniowych

1. Zgodnie z art. 26 ust. 2 i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./, w związku z art. 14 ust. 3 i art. 20 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/ do dnia 31 grudnia 1994 r. wyznaczenie linii rozgraniczających grunty rolne od innych gruntów oraz ustalenie granic i powierzchni lasów dokonywano w miejscowych

Zarząd gminy jest uprawnionym organem gminy do zatrudniania dyrektora szkoły gminnej i realizowania innych uprawnień związanych z tym stosunkiem pracy, m.in. udzielania dyrektorowi urlopu bezpłatnego.

Przyznając na podstawie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 ze zm./ nieodpłatnie własność działki gruntu, przydzielonej uprzednio do bezpłatnego użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, nie można od jej powierzchni odliczać powierzchni działki gruntu pod budynkami, zwróconej właścicielowi tych budynków na podstawie

1. W 1991 r. jako wyłączną metodę ustalania dochodu podatkowego podmiotów gospodarczych, sporządzających bilans i rachunek wyników był zysk bilansowy skorygowany stosownie do przepisów prawa podatkowego. W 1991 r. jako wyłączną metodę ustalania dochodu podatkowego tej kategorii podmiotów przyjęto zasady określone w prawie podatkowym /ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących