Dyrektor urzędu kontroli skarbowej, nie będąc pracownikiem jednostki organizacyjnej kierowanej przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, nie może wydawać w jego imieniu decyzji administracyjnych określonych w art. 30 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./.

Wydane na podstawie art. 201 par. 1 Kpa przez organ administracji państwowej postanowienie o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie jest wiążące dla sądu administracyjnego i nie wyłącza kompetencji tego sądu do wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji zgodnie z art. 201 par. 2 Kpa.

Zasadą jest, że podejmowane przez organy samorządowe uchwały w ramach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego.

Ani poniesienie nakładów na nieruchomości ani obciążenie nieruchomości hipoteką nie wywołują nieodwracalnych skutków prawnych /art. 156 par. 2 Kpa/, uniemożliwiających stwierdzenie nieważności decyzji stwierdzającej nabycie użytkowania wieczystego gruntu na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz

Doręczenie lub próba doręczenia orzeczenia dyscyplinarnego obwinionemu przebywającemu na leczeniu w szpitalu psychiatrycznym nie wywołuje skutków prawnych jakie wiążą się z doręczeniem orzeczenia dyscyplinarnego, gdyż mogą faktycznie pozbawiać obwinionego możliwości obrony swych praw i wniesienia odwołania, zarówno ze względu na stan psychiczny w jakim znajduje się w czasie kuracji, jak i na ograniczenia

Brak dowodów pozwalających na ustalenie jednostki, która majątek przejęła /objęła/ w rozumieniu przepisu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/, nie daje podstawy do uznania, że obowiązek zwrotu tego majątku obciąża zarządcę majątku.

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, jak i wydane na podstawie art. 50 ust. 3 i 5 prawa celnego zarządzenie prezesa Głównego Urzędu Ceł z 26 dnia listopada 1992 r. w sprawie wniosków o wszczęcie postępowania celnego /M.P. nr 38 poz. 279/ nie przewidują

1. Przepis art. 44 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych /Dz.U. nr 65 poz. 386/ przewidujący stosowanie dla weryfikacji wydanych uprzednio decyzji instytucji określonej w art. 145 Kpa, jest przepisem szczególnym /lex specialis/ w stosunku do uregulowania kodeksowego. Przepis ten nie precyzuje sytuacji, kiedy następuje wznowienie postępowania na jego podstawie, a

1. Art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ nie zmienia użytkowania gruntu ustanowionego na czas oznaczony w użytkowanie o charakterze stałym. 2. W sytuacji, gdy prawo użytkowania gruntów wygasło w wyniku upływu czasu, na który zostało ustanowione, prowadzenie postępowania w sprawie wygaszenia tego prawa

Następstwa prawnego organizacji związkowej nie można przyjmować na zasadzie domniemania; powinno ono wynikać z jej statutu lub wyrażonego na piśmie oświadczenia woli właściwego organu tej organizacji, że przejmuje ona prawa i obowiązki poprzedniej organizacji związkowej.

Brak przesłanki pozytywnej do uwzględnienia wniosku o ustanowienie prawa do gruntu na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie czyni postępowania bezprzedmiotowym i nie daje podstawy do jego umorzenia na podstawie art. 105 par. 1 Kpa.

W razie spełnienia przesłanek z art. 14 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ przekazanie gruntów gminie jest obligatoryjne i organy orzekające w tych sprawach nie mają możliwości wyboru treści rozstrzygnięcia.

1. Pomimo kategorycznego sformułowania przepisów art. 17 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów /Dz.U. nr 11 poz. 80, art. 20 jednolitego tekstu - Dz.U. 1989 nr 58 poz. 349/ nie wynika z nich, aby dane ewidencyjne - bez możliwości jakiejkolwiek zmiany - miały w toku postępowania scaleniowego charakter wiążący. Aktualizacja ewidencji jest konieczna w każdym przypadku, gdy zachodzi

Zakaz orzekania w postępowaniu odwoławczym na niekorzyść strony /art. 139 Kpa/, obowiązuje także w sprawach zobowiązań podatkowych. Zakaz ten doznaje jedynie ograniczenia w wypadkach, gdy w ocenie organu odwoławczego zobowiązanie podatkowe zostało ustalone w kwocie niższej, niż wynika to z obowiązujących przepisów.

Nie może być pełnomocnikiem procesowym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym osoba pozostająca ze stroną w stosunku zlecenia, jeżeli nawet przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, ale stosunek zlecenia nie ma charakteru stałego, lecz obejmuje tylko dochodzenie określonego roszczenia /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Decyzja administracyjna, która nie określa konkretnych obowiązków nałożonych na inwestora w zakresie ochrony środowiska przy projektowaniu inwestycji mogącej pogorszyć stan środowiska, lecz jedynie odwołuje się ogólnie do opinii sporządzonych przez rzeczoznawców do spraw ochrony środowiska, zawierających alternatywne, a niekiedy sprzeczne wnioski lub zalecenia, jest decyzją wadliwą z punktu widzenia

Stosując wykładnie gramatyczną /językową/ zwolnienia celnego przewidzianego w art. 56 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154/ należy brać pod uwagę rzeczywiste a deklarowane podczas odprawy celnej przeznaczenie darowizny zagranicznej na określone taksatywnie cele dla kościelnej osoby prawnej.

W przepisie zdania drugiego art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ rejonowy organ rządowej administracji ogólnej w odniesieniu do gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, a rada gminy w odniesieniu do gruntów stanowiących własność gminy upoważnieni zostali do zastosowania dalszej obniżki "ceny, o której

W świetle art. 118 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, w związku z art. 50 ust. 1 tej ustawy, agencja celna może przed dyrektorem urzędu celnego dokonywać tylko czynności związane ze złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania celnego oraz czynności określone w art. 116 prawa celnego, w granicach upoważnienia udzielonego jej przez ten podmiot

Hałas, uciążliwy dla środowiska, mogący być podstawą decyzji ograniczającej na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ czas pracy lub korzystania z urządzeń technicznych, musi jednak pochodzić od tych urządzeń, a nie wynikać z zawinionej działalności ludzi, wyczerpującej znamiona czynów opisanych jako wykroczenia w

Praca bądź zatrudnienie zorganizowane na sprzecznych z prawem warunkach nie mogą być uznane za odpowiednie w rozumieniu zarówno przepisu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ jak i obecnie obowiązującego art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz

Zgodnie z poz. 40 załącznika nr 3 i par. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1994 r. w sprawie określenia list usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 procent, usług zwolnionych od tego podatku oraz towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia podatkowe /Dz.U. nr 5 poz. 20/ sprawozdania finansowe biegłych księgowych mają charakter

Grunty dzierżawione przez podatnika podatku rolnego wpierw - od państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, następnie zaś - po likwidacji przedsiębiorstwa - od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie są gruntami Państwowego Funduszu Ziemi, ani też gruntami przejętymi z tego Funduszu do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dzierżawcy takich gruntów nie przysługuje zwolnienie od podatku rolnego