Za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie można uznać ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ oraz par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki

Orzeczenie dyscyplinarne o wydaleniu z pracy jest zdarzeniem prawnym, powodującym ustanie stosunku pracy z mocy prawa /znowelizowany art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./. Zbędne jest więc jego "wykonanie" przez pracodawcę, w formie decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy. Jeśli więc stosunek pracy rozwiązuje się z mocy

Ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ ani par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych /Dz.U. nr 9 poz. 67/ nie można uznać za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach

1. Abstrahując od kwestii legalności zarządzenia nr 5/93 Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia 19 kwietnia 1993 r. w sprawie okresowych ocen kwalifikacyjnych pracowników Najwyższej Izby Kontroli, można je potraktować jako miernik rzetelności i obiektywizmu działań podejmowanych w tym zakresie i w konsekwencji jako miernik oceny zasadności rozwiązania z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli

Akt normatywny ma pełnić z założenia jakieś funkcje społeczne i nie może być traktowany jako abstrakcyjnie - w oderwaniu od zamiarów normodawcy - rozumiany zestaw norm prawnych. Z tego względu sięga się przy wykładni przepisów do uzasadnień projektów aktów normatywnych, dyskusji w komisjach sejmowych, wystąpień posłów sprawozdawców projektu ustawy.

Usługa polegająca na wynajmie lokali użytkowych w budynkach niemieszkalnych nie mieści się w pozycji 89501 Klasyfikacji Usług "wypożyczanie sprzętu i pomieszczeń". Lokal mieszkalny może się znajdować w budynku niemieszkalnym, a także lokal niemieszkalny może się znajdować w budynku mieszkalnym. Istota podziału na lokale przeznaczone na cele mieszkalne i lokale użytkowe niemieszkalne tkwi w przeznaczeniu

W świetle przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./ nie skorzystanie przez Ministra Przekształceń Własnościowych z ustawowych uprawnień do cofnięcia zezwolenia spółce i wystąpienia do właściwego sądu o wydanie orzeczenia o jej rozwiązaniu a tym samym niedoprowadzenie do likwidacji spółki powoduje, że opodatkowanie podatkiem dochodowym

Nabywcą majątku w rozumieniu art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ będzie każdy podmiot, który na skutek umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nabył własność rzeczy lub innych praw majątkowych podatnika. Bez znaczenia jest przy tym, czy przeniesienie prawa własności następuje odpłatnie /np. w wyniku umowy sprzedaży

W sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego, to w toku późniejszej kontroli skarbowej nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania, gdyż taki wynik kontroli, mając na względzie treść art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm.

Usprawiedliwione koszty ponoszone przez spółkę z o.o. w związku z funkcjonowaniem jej organów /zarządu spółki/ stanowiły koszty uzyskania przychodu /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 1992 r./.

Do nadpłaty /w tym także do nienależnie uiszczonego cła/ wynikłej z uchylenia decyzji ustalającej wysokość cła, o której mowa w przepisie art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, stosuje się przepis art. 81 ust. 2 tego prawa w zakresie odsetek za zwłokę od zwracanych przez organ celny należności. Za datę powstania nadpłaty, stosownie do

Ocena, czy dary przesłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych przeznaczone są "na cele kultowe" i podlegają zwolnieniu od opłat celnych /art. 56 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. nr 29 poz. 154/ powinna nastąpić z uwzględnieniem przepisów Prawa Kanonicznego określających "akty kultu Bożego" sprawowane przez

Przyjęcie tezy jakoby osoby w czasie wojny niepełnoletnie a uczestniczące w jakiś sposób w działalności organizacji i formacji podziemnych były wykluczone z kręgu osób mogących ubiegać się o uprawnienia kombatanckie nie jest uprawnione. Sama ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./

Zasądzone koszty zastępstwa adwokackiego wyrokami sądu i postanowieniami komornika na rzecz Skarbu Państwa, nie stanowią należności podatkowych, o której mowa w art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Organ odwoławczy może umorzyć postępowanie co do istoty tylko wówczas, gdy w wyniku rozpoznania odwołania uchylił decyzję I instancji i stwierdził, że postępowanie przed tym organem jest bezprzedmiotowe /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/. Umorzenie zaś postępowania I instancji przez organ II instancji przy okazji rozpoznania zażalenia na postanowienie incydentalne, wydane w toku postępowania, jest niedopuszczalne

Przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy /Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18/, a w szczególności art. 7 ust. 2 tej ustawy, nie stwarzają podstawy do zmiany wysokości przyznanego żołnierzowi uposażenia przez obniżenie stawki lub innego składnika wynagrodzenia, ustalonych ostateczną decyzją administracyjną, gdy uposażenie to zostało określone niezgodnie z warunkami ustawy bądź przepisami

Od daty wejścia w życie ustawy z dnia 21 października 1994 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 123 poz. 601/ rady gmin mają uprawnienie do stosowania ulg przy sprzedaży lokali mieszkalnych. Art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od

1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku

Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 zwolnione są umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy

1. Wydając przepisy gminne na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej, określonej w art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, rada gminy nie może stanowić przepisów karno-administracyjnych; do stanowienia tych przepisów konieczne jest wyraźne upoważnienie ustawowe. 2. Rada gminy nie może upoważnić Policji do karania za naruszenie postanowień

1. Niewpisanie do księgi podatkowej operacji gospodarczych, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów czyni księgę nierzetelną w rozumieniu stosownych przepisów prawa materialnego. O rzetelności księgi przesądza nawet pojedynczy przypadek nierzetelnego jej prowadzenia, zaś okoliczność niezgodności wpisów w księdze ze stanem faktycznym jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od subiektywnych przyczyn

Skoro skarżący jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, zaewidencjonowaną w ewidencji działalności gospodarczej, to należy go uznać za inną jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 45 Kpa.

Organ odwoławczy nie tylko ocenia podstawy - prawną i faktyczną - decyzji zaskarżonej odwołaniem, ale i orzeka według stanu prawnego i faktycznego w dacie wydania własnej decyzji /odwoławczej/.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.