Przepis art. 38 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ stanowi m.in., iż w art. 21 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ skreśla się ust. 1 - 6 i ust. 10. Zmiana ta jest równa zniesieniu administracyjnoprawnego trybu rozstrzygania o przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie domu, a w

Decyzja wydana na podstawie par. 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ jest decyzją związaną, ma charakter wyłącznie deklaratoryjny; stwierdza skutek przewidziany przez prawo w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia.

Artykuł 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie stanowi podstawy prawnej do orzekania o zwrocie nieruchomości nabytej przez Skarb Państwa wskutek wykonania ustawowego prawa pierwokupu, w tym także prawa pierwokupu przewidzianego w art. 29 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach

Odliczeniu od przychodów podlegają tylko koszty poniesione dla osiągnięcia konkretnego przychodu, który następnie był przyjęty do obliczenia podatku. Z uzasadnienia:

1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przewidziana w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 - art. 42/, jest decyzją administracyjną, a postępowanie w sprawie będącej jej przedmiotem toczy się stosownie do art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Organ II instancji, rozpatrujący pod rządami ustawy wymienionej w pkt 1 odwołanie od decyzji o ustaleniu

Artykuł 26 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ stwierdza, iż wydatki mieszkaniowe podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Niewątpliwie odsprzedaż materiałów budowlanych przez skarżącego skutkowała zwróceniem wydatku poniesionego na ich zakup.

W art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustawodawca dokonał wyraźnego podziału pracowników na "skierowanych" i "nie skierowanych" do pracy za granicą, przyznając zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie jedynie tym pierwszym.

1. W rozumieniu przepisu art. 39 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ prowadzenie działalności gospodarczej w zajmowanym lokalu mieszkalnym oznacza taką działalność, na którą składają się czynności produkcyjne lub usługowe wykonywane wyłącznie lub w zasadniczej części w tym lokalu. Wyłączenie prawa do dodatku mieszkaniowego

1. Przeprowadzenie remontu i dbałość o właściwy stan techniczny własnego budynku, podejmowane nie na rzecz innych podmiotów, ale we własnym interesie i na rzecz samego właściciela domu nie może być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej. 2. Wynajmowanie pomieszczeń we własnym domu jednorodzinnym, stanowiące czerpanie pożytków cywilnych rzeczy /art. 53 par. 2 Kc/, nie jest prowadzeniem działalności

1. Realizacja roszczenia o przyznanie prawa do dodatku uzależniona jest od woli osoby uprawnionej. Wola ta uzewnętrznia się poprzez złożenie wniosku /art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych - Dz.U. nr 105 poz. 509/. A zatem, obowiązek zaspokojenia roszczenia rozpoczyna się z dniem następnym po dniu złożenia wniosku. 2. Przyznanie prawa do dodatku mieszkaniowego

Skoro dewizy będące zapłatą za towar wyprodukowany przez podatnika zostały przekazane na rachunek bankowy komisanta, zaś na rachunek bankowy podatnika komisant przekazał należność w złotych, to nie został spełniony warunek do zastosowania stawki podatku O procentowej /par. 39a ust. 1 pkt 1 lit. "b" rozporządzenia ministra finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - Dz.U.

1. Wykładnia językowa art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ prowadzi do konkluzji, że art. 61 par. 4 Kpa nie ma zastosowania w postępowaniu dotyczącym rozstrzygnięć nadzorczych. 2. Artykuł 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie terytorialnym upoważnia radę gminy do ustalania przepisów dotyczących zasad zarządu mieniem gminy. W zakres tego

Państwowa lub komunalna jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej nabywając na własność Skarbu Państwa nieruchomość, staje się z mocy prawa zarządcą tej nieruchomości /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zobowiązanym do odpłatności za zarząd.

Zawężenie ustawowych wymogów umorzenie zaległości podatkowej do przypadków, w których podatnik - wskutek uiszczenia podatku - miałby pozostawać bez środków do życia i korzystać ze środków pomocy społecznej jest niedopuszczalną interpretacją na niekorzyść podatnika.

Szczególne potrzeby urzędu /art. 10 ust. 1b znowelizowanej ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ muszą powodować konieczność dokonania zmian personalnych na konkretnym stanowisku. Pracodawca zobowiązany jest więc wykazać, że z pewnych ważnych względów nie jest dalej możliwe bez uszczerbku dla jego interesów zatrudnianie pracownika na dotychczasowym

1. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ potwierdzenie przekształcenia się prawa zarządu w prawo użytkowania wieczystego gruntu następuje w drodze decyzji właściwego wojewody po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, które ma na celu ustalenie, czy spełnione zostały warunki

Niespełnienie ustawowych przesłanek jest wystarczającym powodem odmowy wydania zezwolenia na zorganizowanie loterii fantowej.

Rozstrzygnięcie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej o żądaniu podmiotu gospodarczego mającego siedzibę w Polsce, ubiegającego się o zezwolenie na wykonywanie regularnych międzynarodowych przewozów pasażerskich autobusami do Republiki Federalnej Niemiec, na podstawie art. 3 Porozumienia między Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej RP a Federalnym Ministrem Komunikacji RFN w sprawie międzynarodowych

Wszczęcie postępowania egzekucyjnego bez uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia zawierającego wezwanie do wykonania obowiązku jest sprzeczne z art. 15 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Równocześnie prowadzenie egzekucji bez uprzedniego upomnienia, a następnie umorzenie postępowania z przyczyn wskazanych

Wniosek o przeprowadzenie egzaminu poprawkowego w zakresie znajomości przepisów dotyczących obchodzenia się z bronią dopuszczalny jest także po wydaniu decyzji przez organ I instancji. Z art. 136 Kpa wynika bowiem, że dodatkowe postępowanie w sprawie może być przeprowadzone także przez organ odwoławczy.

1. Oplata skarbowa jest rodzajem podatku i odnosi się do niej przepis art. 175 par. 1 Kpa. O charakterze świadczenia pieniężnego na rzecz Skarbu Państwa nie decyduje jego nazwa, lecz okoliczność, czy z ustawy wynika przymus świadczenia w określonych warunkach. 2. Niezachowanie terminu do wystąpienia o uznanie nieistnienia obowiązku podatkowego z art. 175 Kpa, skutkuje tym, że organy podatkowe nie mogą

Wyjaśnienie podstawy prawnej /art. 107 par. 3 Kpa/ decyzji polega nie tylko na powołaniu konkretnego przepisu prawa, lecz przede wszystkim na umotywowanej ocenie stanu faktycznego sprawy na tle obowiązującego prawa oraz wykazaniu związku pomiędzy taką oceną a treścią rozstrzygnięcia.

Jeżeli, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. obecnie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" - zm. Dz.U. nr 137 poz. 638/, od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku od osób fizycznych odlicza się darowizny na cele kultu religijnego /do wysokości 10 procent dochodu/, to oczywiste jest, że skorzystanie

Spółka akcyjna, prowadząca działalność w zakresie udzielania pożyczek, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli nie spełnia warunków określonych w art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r - Prawo bankowe /t.j. Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./.