Nieprzytoczenie przez Urząd Skarbowy sposobu wyliczenia kwoty na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje uchylenie decyzji wymiarowej.

Decyzje organu celnego I instancji, które doprowadziły do wadliwego rozstrzygnięcia co do istoty sprawy wbrew prawu nie mogą być zaakceptowane z punktu widzenia wymogów sprawiedliwości. Uchybienie w zakresie wymiaru cła w jawnie wadliwych pod względem prawnym decyzjach celnych nie może być uznane za nabycie prawa w dobrej wierze przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, zwłaszcza wielokrotnego

Artykuł 51 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ daje podstawę do orzekania przez właściwy organ o wydaniu pozwolenia na wywóz towarów za granicę jedynie w wypadku, gdy złożenie wniosku nastąpiło nie później niż 30 dni przed przewidywanym dostarczeniem towaru do miejsca odprawy celnej.

W przypadku odprawy czasowej /dawnej warunkowej/ o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ obowiązek uiszczenia należności celnych powstaje w pierwszym dniu po upływie terminu wywozu towaru z kraju lub przywozu towaru do kraju.

Niezarobkowa działalność gospodarcza gminy, polegająca na komunalnym budownictwie mieszkaniowym w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy, a następnie sprzedaż wybudowanych w ten sposób w ramach tej działalności lokali mieszkalnych, nie uprawniają do ulgi podatkowej z art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz

Zachowanie terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania celnego ocenia się tylko na podstawie przepisu art. 148 Kpa w związku z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ i wobec tego wykluczone jest w tej kwestii odwoływanie się do przepisów Prawa celnego określających wymogi związane z dokumentem celnym.

1. Tylko niewykonane zaległe zobowiązanie podatkowe może być z uzasadnionych względów gospodarczych lub uzasadnionych względów społecznych umorzone /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Postępowanie w sprawie umorzenia zaległości podatkowych po ich uiszczeniu jest bezprzedmiotowe, co stanowi zgodnie z art. 105 par

Brak w decyzji rozstrzygnięcia co do części przedmiotu sprawy jest równoznaczny z brakiem decyzji. W świetle przepisów art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa skarga na decyzję nie zawierającą rozstrzygnięcia o części przedmiotu sprawy, czyniąca zarzuty co do tej części decyzji, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 bądź art. 207 par. 6 Kpa.

Odprawa wypłacona na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie jest odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Dopuszczalny jest zwrot wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie tylko w sytuacji, gdy nie zrealizowano zamierzonej inwestycji, ale również wtedy, gdy inwestycję wykonano, ale nie jest ona wykorzystywana bądź przeznaczona jest na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu

Nie można na podstawie normy art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ kształtować zasad zarządu mieniem komunalnym, bowiem w świetle art. 40 ust. 2 pkt 3 tej samej ustawy może to nastąpić tylko w formie przepisów gminnych.

1. Sprawa nadania prawa własności określonej państwowej nieruchomości jest inną sprawą niż sprawa przyznania tej nieruchomości do faktycznego użytkowania do czasu nadania prawa własności. Między decyzjami wydanymi w tych sprawach nie zachodzi stosunek rzeczy ostatecznie rozstrzygniętej w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. 2. Okoliczność, iż granice, w jakich nieruchomość została przyznana na własność

1. Uchwały organów samorządu adwokackiego w sprawie przeniesienia siedziby wykonywania zawodu adwokata do innej miejscowości, zarówno w zespole adwokackim, jak i indywidualnie, mają charakter decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 1 par. 2 pkt 2 w zw. z art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa oraz podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego stosownie do art. 196 par. 1 i 2 Kpa. 2. Plan rozmieszczenia

1. Organ drugiej instancji, wykonując zawarty w art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ nakaz umorzenia postępowania "w sprawie" nie może ograniczyć się tylko do umorzenia postępowania odwoławczego /art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa/, lecz musi uchylić zaskarżoną decyzję organu pierwszej

1. W przypadku zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia poprzedni właściciel nabywa prawo do przywrócenia na jego rzecz utraconej własności nieruchomości. Podmioty nabywające z mocy prawa użytkowanie wieczyste na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie uzyskują tego prawa wobec

Przepisy par. 34 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/ chociaż regulują sprawy księgowania utworzonych rezerw, to jednak nie wprowadzają obowiązku ich tworzenia, a więc nie mogą przesądzać o tym, czy dany rodzaj pasywów może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego

1. W świetle pierwotnych zapisów art. 6 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ obowiązujących w 1992 r. możliwe było łączne opodatkowanie małżonków, z których jeden poniósł stratę, gdyż nie osiągnął on dochodu. 2. Nie osiąganie dochodu, w rozumieniu art. 6 ust. 3 cyt. wyżej ustawy oznacza także sytuację, w której jeden z

Przychód uzyskany ze sprzedaży obligacji, a także koszty jego uzyskania muszą być brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zarząd miasta nie może być uznany za jednostkę, która wybudowała dom, w którym mieści się lokal, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Sposób zadysponowania otrzymaną kwotą skapitalizowanych alimentów nie eliminuje alimentacyjnego charakteru tych świadczeń.

1. Z przepisu par. 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ wynika, że prawodawca uznał, iż tylko i wyłącznie wydatki osoby niepełnosprawnej na przystosowanie pojazdu mechanicznego do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podlegają odliczeniu od podstawy

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozstrzyga o tym, czy podatek powinien, czy nie powinien być umorzony. Takie rozstrzygnięcie należy wyłącznie do organów administracyjnych, które w razie zaistnienia wypadków społecznie lub gospodarczo uzasadnionych - mogą, ale nie muszą umorzyć podatek /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Decyzja

Zbędność wywłaszczonej nieruchomości dla wnioskodawcy wywłaszczenia, który legitymował się decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji, powoduje nie tylko utratę ważności decyzji lokalizacyjnej, ale także wygaśnięcie celu, na który dokonano wywłaszczenia. Dotyczy to także przypadku, gdy wywłaszczona nieruchomość została przekazana nieformalnie przez wnioskodawcę wywłaszczenia innej państwowej jednostce

Ustawodawca do polskiego podatku od towarów i usług /ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50; zm. Dz.U. nr 28 poz. 127/ wprowadził najsilniejsze ze wszystkich reguł językowych wykładni - reguły języka prawnego wyrażone w słowniczku ustawy, nakazującym dla określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosować klasyfikacje