Organ celny - przy ustalaniu wartości celnej towaru - nie jest związany treścią składanych w tym postępowaniu dokumentów ani deklarowaną wartością lub obowiązany jest ustalić tę wartość w trybie określonym w art. 27-30 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Przepis art. 63 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/ nie stwarza podstawy do zawieszenia bądź umorzenia postępowania egzekucyjnego w administracji wszczętego dla wykonania zobowiązania podatkowego przed ogłoszeniem upadłości dłużnika.

Żaden przepis prawa w tym i art. 9 Kpa nie nakłada na organy administracji państwowej obowiązku informowania strony co do przysługującego jej prawa wnoszenia prośby o przywrócenie uchybionego terminu. Nie są to bowiem okoliczności prawne w rozumieniu tego przepisu.

Strona, która nie zgłosiła towaru do powtórnego wywozu, o którym mowa w art. 20 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, ponosi ryzyko udowodnienia tożsamości towaru w toku późniejszego postępowania przed organami celnymi.

Na zasadzie art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ w związku z art. 51 ust. 2 tej ustawy i wydanym na podstawie zarządzenia Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych z dnia 5 lipca 1985 r. w sprawie zameldowania i wymeldowania żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz zasad prowadzenia ewidencji ludności w budynkach wojskowych

Podatkiem od nieruchomości powinien być obciążony posiadacz samoistny, faktycznie władający nieruchomością i osiągający przychody z tego tytułu /art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Przepis par. 16 ust. 3 uchwały nr 25 Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1984 r. w sprawie oznaczania wyrobów państwowych znakiem jakości i znakiem bezpieczeństwa oraz konsekwencji ekonomicznych za nieodpowiednią jakość /M.P. nr 6 poz. 45/ został wydany z przekroczeniem delegacji ustawowej przewidzianej w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 8 lutego 1979 r. o jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych

Syndyk obejmuje z samego prawa zarząd majątkiem upadłego i przeprowadza jego likwidację /art. 90 Prawa upadłościowego - t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/; nie przejmuje natomiast funkcji organów stanowiących upadłej osoby prawnej. W sprawie, która nie dotyczy bezpośrednio masy upadłości syndyk upadłości nie może być traktowany jak organ osoby prawnej, o której mowa w art. 67 par. 1 Kpc w związku z art

Na mocy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ w związku z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w latach 1991-1993 oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 89 poz. 518 ze zm./ zarząd gminy może, w granicach określonych uchwałą rady gminy, zaciągać

Do ceny zakupu "środka trwałego" nie można doliczać kosztów dodatkowych.

Przepis art. 88a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przewiduje nabycia w trybie bezprzetargowym gruntu, stanowiącego własność Skarbu Państwa lub gminy, na którym przed dniem 5 grudnia 1990 r. osoba prawna lub fizyczna wybudowała kiosk handlowy, przemysłowy lub usługowy po uzyskaniu pozwolenia na budowę tego

Każda niezarejestrowana w księdze podatkowej zaszłość gospodarcza stanowi o nierzetelności tej księgi niezależnie od powodów niezarejestrowania i wartości jakiej ta zaszłość dotyczy.

Pojęcie "wartość świadczeń najemcy" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23/ nie jest równoznaczne z czynszem w rozumieniu art. 699 Kc lecz obejmuje także ponoszone przez najemcę podatki i inne ciężary związane z własnością lub posiadaniem przedmiotu najmu.

Sam fakt pełnienia przez osobę ubiegającą się o świadczenia pieniężne z pomocy społecznej kryteriów określonych w art. 3 i art. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/ nie oznacza - poza zasiłkiem stałym - automatycznego przyznania świadczenia. Decyduje o tym całokształt okoliczności sprawy, a przede wszystkim rozmiar środków finansowych, jakimi na ten

1. Ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ nie daje podstaw materialnoprawnych do przyznania płatnikowi statusu strony w postępowaniu w sprawie zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych. 2. Art. 410 Kc stanowi podstawę do wystąpienia na drogę sądową a nie na drogę postępowania administracyjnego.

Każda uchwała rady gminy musi pozostawać w zgodności z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a więc z przepisami ustawy zasadniczej, jaką jest Konstytucja, ustaw szczegółowych, a także wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. W przypadku bowiem gdy uchwała organu gminy jest sprzeczna z prawem, to zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

1. Nie określenie w decyzji zwalniającej ze służby wyraźnej daty zwolnienia, narusza nie tylko w rażący sposób wymogi art. 107 par. 1 Kpa, ale i podstawową zasadę obowiązującą we wszystkich stosunkach pracy /a więc i administracyjnoprawnych - służbowych stosunkach pracy/ zasadę, że zawsze musi być określona podstawa prawna i data zwolnienia. 2. Uchylenie decyzji obu instancji o zwolnieniu ze służby

Określenie wysokości podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z zagranicy jest konsekwencją ustalenia wartości celnej towaru. Ustalenie wartości celnej towaru, która to wartość stanowi równocześnie podstawę wymiaru cła, należy do organów celnych. Okoliczność, że podatnik podatku obrotowego od towarów sprowadzonych z zagranicy był zwolniony od cła, nie pozbawia go interesu prawnego do wniesienia

Przez czynności zwykłego zarządu rzeczą powszechnie rozumie się załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją rzeczy i utrzymaniem jej w stanie niepogorszonym w ramach aktualnego jej przeznaczenia. W sytuacji wielkich trudności, jakie obecnie istnieją na rynku mieszkaniowym, w tym zwłaszcza - ogromnych kłopotów związanych z wykonywaniem eksmisji najemców lokali zamiennych i pomieszczeń

1. Budynek, w którym istnieje duże zagrożenie piorunowe powodujące niebezpieczeństwo dla ludzi i mienia musi być uznany za obiekt znajdujący się w nieodpowiednim stanie technicznym w rozumieniu art. 46 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. 2. Skoro art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo Budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./

Przekwaterowanie sprawcy samowoli do lokalu, w którym poprzednio zamieszkiwał, następuje na podstawie decyzji, nie wymagającej zgody najemcy /właściciela/ tego lokalu. Realizacja tej decyzji nie pogarsza warunków mieszkaniowych, a jedynie przywraca stan faktyczny istniejący przed naruszeniem prawa.

W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie ma przepisu pozwalającego na stwierdzenie wygaśnięcia koncesji w trybie art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa.

1. W sytuacji, gdy z wnioskami o wydanie koncesji na wydobywanie kopalin wystąpiło kilka odrębnych podmiotów, postępowanie zakończone decyzją niekorzystną dla jednej ze stron, która nie została tej stronie doręczona, narusza nie tylko przepisy art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa, ale także przepisy art. 9 i art. 10 Kpa, a w konsekwencji zasadę równości podmiotów wobec prawa. 2. Korzystne dla jednego wnioskodawcy