W świetle art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18 ze zm./ udzielenie absolutorium lub odmowa jego udzielenia zarządowi miny z tytułu działalności finansowej za rok miniony należy do wyłącznej kompetencji rady gminy, która uchwałę w tym przedmiocie

Przy ustalaniu wysokości opłaty manipulacyjnej dodatkowej wymierzonej na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ w związku z par. 20 pkt 2 lit. "a" rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat /Dz.U. nr 61 poz. 357 ze zm./ należy uwzględniać

Jeśli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako strona w postępowaniu administracyjnym, nie jest reprezentowana przez organ oznaczony w rejestrze handlowym, to skutkuje to nieważnością decyzji administracyjnych wydanych w takim postępowaniu.

Każda uchwała rady gminy musi pozostawać w zgodności z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a więc z przepisami ustawy zasadniczej, jaką jest Konstytucja, ustaw szczegółowych, a także wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. W przypadku bowiem gdy uchwała organu gminy jest sprzeczna z prawem, to zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

Brak przesłanek określonych w par. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2 ze zm./ nie może stanowić przesłanki uniemożliwiającej rejestrację samochodu w przypadku jego nabycia w trybie przewidzianym w art. 864-879 Kpc.

Notatka urzędowa sporządzona przez funkcjonariusza policji z przeprowadzonej rozmowy w trakcie prowadzonego przez policję postępowania wyjaśniającego lub przygotowawczego nie może stanowić dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 par. 1 Kpa tzn. stanowić dowodu tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone ani nie może tym samym stanowić dowodu z zeznań świadka.

Artykuł 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wymaga, by rzeczy stanowiące mienie osoby przesiedlającej się zostały nabyte za granicą w kraju, w którym osoba ta przebywała z zamiarem stałego zamieszkania, jak również aby rzeczy te wyłącznie w tym kraju służyły tej osobie do celów określonych w wymienionym przepisie.

Przepisy dotyczące przywozu lub wywozu na czas ograniczony, określony w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ograniczają podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą, nie wymagają spełnienia innych okoliczności niż wymienione w tym przepisie, jak również nie określają minimalnego ani maksymalnego okresu na który mogą organy celne zezwolić

1. Uchwała rady gminy w sprawie ustalania stawek opłaty targowej jest przepisem prawa lokalnego rangi podustawowej. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż

1. Art. 15 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ stwarza podstawę do pobierania opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Dokonywanie sprzedaży na targowiskach nie może oznaczać nic innego, jak zawieranie umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kc. Samo zajęcie miejsca na targowisku lub poza nim nie jest równoznaczne

Kioski i podobne obiekty, które wzniesione zostały zarówno zgodnie z udzielonym pozwoleniem na ich budowę, jak i bez takiego pozwolenia, czy samowolnie, w których prowadzona jest działalność handlowa w formie sklepu, nie są targowiskami w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 3 dekretu z 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./ oraz art. 15 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991

Wadliwie podana cena towaru w dokumentach celnych nie może być traktowana jako wyłączny dowód określający faktyczną wartość transakcyjną towaru, bowiem o wartości transakcyjnej ostatecznie decyduje cena zapłacona lub należna.

Akt prawny nazwany oświadczeniem Zarządu Miasta /Gminy/ wydany z powołaniem się na przepis art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, regulujący zmianę wysokości stawki opłat za użytkowanie wieczyste gruntów jest decyzją administracyjną.

Podmiot przewożący towar przekazany postanowieniem w oparciu o art. 45 ust. 5 i art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, z chwilą niewykonania tego postanowienia, działa na własny rachunek i we własnym imieniu co skutkuje, że od tego momentu staje się podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą w rozumieniu art. 2 pkt 6 Prawa celnego.

Zgodnie z art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyłonienie sejmiku samorządowego ma charakter obowiązkowy. Z ustawową powinnością gmin do wyboru delegatów do sejmiku samorządowego koresponduje art. 78 ust. 3 ustawy określający, by w razie odwołania delegata przez radę gminy, rada ta dokonała niezwłocznie wyboru uzupełniającego. Wybór "

Towarami podobnymi w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ są towary, które w sposób łączny spełniają wszystkie wymienione w tym artykule cechy.

Skoro skarżący, jako osoba przewożąca towar /art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ rozporządził towarem w sposób sprzeczny z treścią postanowienia o przekazaniu sprawy /art. 45 ust. 5 prawa celnego/ to od tego momentu stał się podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, bowiem działał we własnym imieniu i na własny rachunek /art. 2 pkt 6 prawa

Zwolnienie towarów stanowiących wkład niepieniężny zagranicznego udziałowca spółki od cła nie zwalnia ich od naliczenia podatku obrotowego granicznego.

Każda sprzedaż /odsprzedaż/ na inne cele towarów zaopatrzeniowych i inwestycyjnych korzystających ze zwolnienia od podatku obrotowego, na podstawie par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 68 poz. 290/, unicestwia to zwolnienie na podstawie par. 4 tego

Wymiaru cła oraz podatku obrotowego dokonuje się jedynie wobec podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą na własny rachunek i we własnym imieniu, natomiast opłatę manipulacyjną dodatkową pobiera się m.in. za niewykonanie obowiązków celnych stosownie do art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ i nie zawsze dotyczy to podmiotu dokonującego

Uprawnienie do potrącenia zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności wobec Skarbu Państwa /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych/ przysługuje tylko podatnikowi /a nie płatnikowi/ i tylko z wzajemnej wierzytelności podatnika /a nie płatnika/.

Wyjątkowe uprawnienia zarządu gminy, przewidziane w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie mają charakteru subsydiarnego wobec odpowiednich uprawnień rady gminy, przewidzianych w art. 41 ust. 1 tej ustawy.