1. Sprawy targowisk - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należą do zadań własnych gminy służących zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, a zatem regulacja w drodze uchwały rady gminy jest regulacją w sprawie z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 tej ustawy. 2. Interes prawny i uprawnienie

1. Postanowienie uchwały organów gminy, ograniczające w sposób ogólny i abstrakcyjny dopuszczalność oddawania w najem lub dzierżawę składników mienia komunalnego tylko na rzecz mieszkańców gminy, ma charakter przepisu gminnego z zakresu administracji publicznej. Postanowienie takie może być zaskarżone do sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Uzasadnienie odmowy udzielenia koncesji na produkcję alkoholu na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ wymaga wykładni systemowej i uwzględnienia także racji społecznych związanych z produkcją i spożywaniem alkoholu, określonych przez ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Podatek od nieruchomości jest podatkiem majątkowym i nie jest uzależniony od dochodów uzyskiwanych z nieruchomości. Do uiszczania podatku od nieruchomości zobowiązany jest właściciel ewentualnie posiadacz nieruchomości, niezależnie od tego, czy władanie nieruchomością wiąże się z uzyskiwaniem dochodu.

1. Przewidziane w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ oświadczenie zarządu gminy o aktualizacji ceny gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste oraz ustalone w takim oświadczeniu zaktualizowane opłaty roczne za użytkowanie wieczyste gruntu nie stanowią decyzji administracyjnej ani aktu prawnego zarządu gminy z

Brak jest podstaw prawnych do uzależnienia wymiaru podatku od nieruchomości od warunków indywidualnych podatnika.

Czy przy wymiarze podatku od spadków i darowizn na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207; zm. Dz.U. 1989 nr 74 poz. 443/ mają zastosowanie wartości z art. 3 pkt 3, z art. 9 ust. 1, z art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 tej ustawy określone przez rozporządzenie Ministra Finansów wydane w wyniku polecenia z art. 17 tej ustawy a obowiązujące w dniu:

Samoistna uchwała nr 102/76 Rady Ministrów z dnia 21 maja 1976 r. w sprawie zmian w organizacji handlu wewnętrznego /nie publikowana/ nie regulowała spraw przekazywania terenów pomiędzy jednostkami państwowymi a spółdzielczymi.

Grunt pod budynkami nie podlega wyłączeniu z podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości, bowiem ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. nie przewiduje takiego wyłączenia, a opodatkowanie nie jest uzależnione od tego, czy właściciel /posiadacz/ ma możliwość korzystania /uzyskiwania przychodów/ z gruntu.

Księgą nierzetelną jest księga, która w danym okresie nie odzwierciedla rozmiarów i kierunków prowadzonej działalności, jednocześnie uniemożliwiając ustalenie stanu faktycznego. Nieujęcie w księdze pewnych kwot ze sprzedaży towarów, czy też niezaksięgowanie wszystkich dowodów zakupu stanowi podstawę do przyjęcia, iż księga prowadzona jest nierzetelnie, a więc nie odzwierciedla tych zdarzeń, które winny

Brak jest podstaw prawnych do zwrotu nieruchomości, która przeszła na własność Państwa z mocy art. 11 w związku z art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa jednorodzinnego w miastach i osiedlach.

1. Parkowanie pojazdów, o jakim mowa w art. 13 ust. 2 a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, nie obejmuje postoju taksówek osobowych w miejscach oznaczonych znakiem drogowym z napisem "TAXI". 2. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy nie może na podstawie art. 13 ust

Posiadanie przez osoby trzecie wywłaszczonej nieruchomości choćby z posiadaniem wiązało się wzniesienie i utrzymywanie na niej przez te osoby obiektów budowlanych, nie stanowi w świetle art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ przeszkody do zwrotu tej nieruchomości.

Pismo wojewody, odmawiające wydania rozstrzygnięcia nadzorczego w trybie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Stwierdzenie nieważności uchwały organu gminy następuje tylko wtedy, kiedy uchwała w sposób istotny narusza prawo /art. 207 par. 3 w związku z art. 216 par. 1 Kpa i art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym/.

1. O dopuszczalności cofnięcia skargi orzeka sąd administracyjny /art. 211 Kpa w związku z art. 393 par. 2 Kpc/. 2. Po wydaniu decyzji ostatecznej organ administracji nie prowadzi już postępowania wyjaśniająco-dowodowego nawet wówczas, gdy zamierza w trybie art. 200 par. 2 Kpa zmienić lub uchylić decyzję.

Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ formułuje szereg warunków od spełnienia których uzależniona jest możliwość przeniesienia urzędnika państwowego mianowanego do innego urzędu. Zastosowanie tego przepisu jako sui generis sankcją służbową jest sprzeczne z celem i zakresem tego przepisu.

Wprawdzie zamiana lokalu mieszkalnego "z urzędu" następuje w drodze przydziału lokalu, jednakże nie są stosowane kryteria dotyczące sytuacji materialnej i warunków zamieszkiwania, o których mowa w / 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr 27 poz. 187 ze zm./; warunki takiego przydziału reguluje wyłącznie par. 2 ust

W postępowaniu dotyczącym pozycji zawodowej członka adwokatury stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego tylko w zakresie nieuregulowanym odrębnie w prawie o adwokaturze. Takie odrębne uregulowanie zawarte jest w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, który wprowadził jako lex specialis nieznany kodeksowi postępowania administracyjnego

1. Rada gminy określając na podstawie art. 19 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ wysokość opłaty targowej od sprzedaży z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych itp., a także sprzedaży zwierząt, środków i części do środków transportowych może różnicować wysokość tej opłaty w zależności od miejsca na targowisku

Par. 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ nie pozwala organom podatkowym na udzielenie zwolnienia od podatków z tytułu nowo uruchomionej działalności gospodarczej w razie złożenia wniosku