1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego

Organem właściwym do wydania decyzji, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ jest w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy - zarząd gminy. Jest to przepis szczególny w stosunku do art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U nr 16

Art. 14 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie upoważnia rad gminy do generalnego zwolnienia wszystkich osób posiadających psy na terenie gminy od obowiązku uiszczania podatku.

Brak któregokolwiek ze składników gospodarstwa rolnego /na przykład inwentarza żywego, narzędzi, budynków itp./, wymienionych w art. 55 kodeksu cywilnego, nie świadczy o tym, że pozostałe składniki /na przykład grunty/ nie stanowią gospodarstwa rolnego.

Jeżeli przedszkola lub żłobki uznać za gminne obiekty i urządzenia użyteczności publicznej można w ramach stanowienia zasad i trybu korzystania z takich obiektów i urządzeń /art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ określić /uchwałą rady gminy/, że korzystanie z nich ma charakter odpłatny, jednak ustalanie opłat wykracza poza upoważnienie

Na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadząjące ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191/ gminie może być przekazane tylko takie mienie ogólnonarodowe /państwowe/, które aktualnie jest /a nie może dopiero być/ związane z realizacją jej zadań.

Przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży w drodze przetargu na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ nie jest decyzją administracyjną. Ani ta ustawa ani art. 196 Kpa nie zawierają zaś przepisu szczególnego,

W myśl obowiązujących przepisów ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego zawierająca wniosek o zobowiązanie do wydania, przez organ telekomunikacji, decyzji w przedmiocie przyznania abonamentu telefonicznego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 207 par. 6 Kpa w związku z art. 204 par. 1 Kpa.

Rozkaz o powołaniu lub zwolnieniu ze służby żołnierza zawodowego jest aktem administracyjnym Ministra Obrony Narodowej nie jest jednak decyzją administracyjną w rozumieniu art. 107 par. 1 Kpa, a zatem nie może być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Zgoda /lub jej brak/ zarządu miasta na zaniechanie poboru podatku stanowiącego dochód gminy powinna być wyrażona w uchwale tego organu, która może być zaskarżona do sądu administracyjnego w trybie przepisu art. 101 ustawy samorządowej. Skoro bowiem uchwała zarządu gminy jest dla organu podatkowego wiążąca, to osoba zainteresowana zawartym w niej rozstrzygnięciem powinna mieć możliwości żądania jej

1. Art. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ zawiera domniemanie iż współmałżonek rolnika pracuje w gospodarstwie domowym bezpośrednio związanym z gospodarstwem rolnym. Wykazanie sytuacji przeciwnej należy zatem do zainteresowanego,ubiegającego się o zasiłek dla bezrobotnych. 2. Akt, w którym organ administracji wzywa do dobrowolnego zwrotu

Bez względu na to, czy decyzję pierwszoinstancyjną w sprawie nadzoru budowlanego wydał rejonowy organ rządowej administracji ogólnej czy też organ samorządowy właściwy na podstawie porozumienia, o jakim mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, organem odwoławczym jest zawsze właściwy miejscowy wojewoda /art. 17 pkt 1 Kpa/.

Artykuł 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18/ o absolutorium odnoszą się do zarządu gminy jako organu kolegialnego i nie przewidują indywidualnego absolutorium dla jego członków.

Ponieważ kolegiom odwoławczym nie powierzono uprawnień organu wyższego stopnia w stosunku do innych organów niż organy gmin /art. 17 pkt 1 Kpa/, to w świetle art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123/ - po 27 maja 1990 r. organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 par. 1 Kpa właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji

Nie można radzie gminy stawiać wymagań dalej idących niż określone w art. 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, a przepis ten określa liczbę radnych rady gminy liczącej do siedmiu tysięcy mieszkańców na 18 osób. Przepisy o składzie ustawowym rad gmin mają charakter ustrojowy, a przy ich interpretacji należy uwzględnić cel, któremu instytucja służy.

Nieważna jest uchwała rady gminy ustalająca opłatę miejscową w miejscowości, która nie odpowiada kryteriom określonym w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/.

Skoro dokonano wyboru członków zarządu w obecności 2/3 składu rady gminy, zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, który przewiduje dla gminy do 700 mieszkańców 18-osobowy skład rady, to sam zapis w statucie rady gminy, że ustawowy skład rady gminy wynosi 20 radnych, i że liczba ta jest podstawą do ustalenia quorum nie rodzi żadnych skutków

1. Decyzja zarządu wydana na podstawie art. 43 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ stanowi decyzję administracyjną, która powinna odpowiadać przepisom Kpa, a w szczególności zawierać przesłanki, o których mowa w art. 107 par. 1 Kpa. 2. Protokół stwierdzający wynik głosowania członków zarządu nad uchwaloną przez ten organ

Przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym nie wykluczają uprawnienia rady gminy ani zarządu gminy, ani wójta lub burmistrza do oddziaływania na treść zawieranych umów cywilnoprawnych, w tym także na ustalane w tych umowach ceny, opłaty i czynsze, jeżeli w ustawie nie zostało to zastrzeżone do wyłącznej kompetencji jednego z tych podmiotów.

Zarządzenie wyborów sołtysa /także odmowa zarządzenia wyborów/, należące do właściwości rady gminy na zasadzie przepisów statutu gminy, jest czynnością z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżone do sądu administracyjnego na zasadzie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.