Orzeczenia
Podstawowym warunkiem prawidłowości zachowania trybu określonego w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, dotyczącego bezskuteczności wezwania do usunięcia naruszenia przed wniesieniem skargi na uchwałę organu gminy do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest skierowanie tego wezwania do tego samego organu, który je podjął.
Uchwała rady gminy upoważniająca zarząd gminy do ustalenia stawek czynszowych w wypadku wyłączenia przetargu jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej.
Nie można kwestionować zobowiązania podatkowego zrealizowanego zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ustalającą odsetki za zwłokę.
Życie i zdrowie człowieka mogą być zagrożone - w rozumieniu art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie tylko działaniami bezpośrednimi, ale również pośrednio, przez stworzenie realnego niebezpieczeństwa katastrof i wypadków bądź narażenie poszczególnego człowieka na uszkodzenie ciała, trwałe kalectwo lub śmierć.
Przedmiotem skargi do sądu administracyjnego może być rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność uchwały organu gminy, a nie zaniechanie - obojętnie, w jakiej formie wyrażone - wydania przez organ nadzoru takiego rozstrzygnięcia, przy czym legitymacja do wniesienia skargi przysługuje wyłącznie gminie lub związkowi komunalnemu /art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym
1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa. 2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega
Przepisy gminne porządkowe niezbędne dla ochrony życia i zdrowia obywateli oraz zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego można wydawać dopiero po stwierdzeniu, że w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących nie ma jeszcze takiej regulacji prawnej /art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie terytorialnym/. Przepisy uchwały rady gminy wprowadzające numery identyfikacyjne
Treść przepisu art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ nie pozwala na podjęcie przez radę gminy uchwały w przedmiocie zwolnienia wszystkich mieszkańców gminy od podatku z tytułu posiadania psa.
1. Przepis art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wymaga przede wszystkim, aby materia mająca być przedmiotem regulacji przez radę gminy - nie była uregulowana w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących. 2. Jeśli ustawodawca w danej materii zrezygnował z bardziej szczegółowej, a przy tym bardziej rygorystycznej
1. Postanowienia uchwały rady gminy ustalające określoną należność pieniężną za prowadzenie działalności handlowej w miejscach do tego nie wyznaczonych są sprzeczne z prawem, gdyż wykraczają poza upoważnienie zawarte w art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. Uchwalenie uchwałą sankcji w wysokości nie przewidzianej przez ustawodawcę
W świetle art. 6 Konstytucji RP, gwarantującego swobodę działalności gospodarczej bez względu na formę własności, niedopuszczalne jest stanowienie przepisów gminnych przewidujących generalne wyparcie ze sfery handlu i usług jednostek uspołecznionych.
1. Skorzystanie przez organy obu instancji z uprawnienia do zaniechania faktycznego i prawnego uzasadnienia decyzji odmownej, gdy wymaga tego interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny /art. 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, nie zwalnia tych organów z podania podstawy prawnej wydanych decyzji, a także z obowiązku