1. Orzeczenie wojewody o stwierdzeniu nieważności uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ ma charakter deklaratoryjny i działa ex tunc. 2. Wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy lub jej odmowa /art. 25 ust. 2 zdanie pierwsze powyższej ustawy/ pozostawione jest uznaniu rady gminy, a okoliczności rozwiązania

Założenie, że uszczuplenie podatku za okres trzyletni wstecz przekracza znacznie kapitał spółki /trafność takiego założenia może być podważona w głównym postępowaniu wymiarowym/ jest równoznaczne z uzasadnioną - w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - obawą, że wykonanie zobowiązania podatkowego może być zagrożone.

Gdy po wydaniu decyzji o wymiarze cła przez organ I instancji, w wyniku ujawnionych wad jakościowych towaru sprzedawca obniży wartość celną towaru /wartość transakcyjną/, to przepisy art. 23 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ nie stoją na przeszkodzie uwzględnienia tego faktu w trybie postępowania odwoławczego bądź postępowania prowadzonego

1. Zasady sprzedaży samochodów osobowych, ustalone uchwałą nr 3 Rady Ministrów z 23 stycznia 1989 r. w sprawie sprzedaży samochodów osobowych w latach 1989-1992 /M.P. nr 1 poz. 3 ze zm./ nie wykluczają dopuszczalności odsprzedaży przez państwowe jednostki organizacyjne samochodów osobowych pracownikom tych jednostek, jeżeli możliwość taka ustanowiona została decyzją organu centralnego na rzecz ogólnie

W świetle art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nazwa gminy wchodząca w skład nazwy rady gminy nie może odbiegać od nazwy samej gminy.

1. Potwierdzenie przejścia na własność państwa gruntów, o jakich mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, następuje przez wydanie zaświadczenia /art. 217 par. 2 Kpa/, a nie w formie decyzji administracyjnej. 2. Osoba, która kwestionuje tytuł własności Państwa do gruntu, o jakim mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o drogach publicznych

Zaspokojenie roszczenia o zachowek nie stanowi nabycie praw majątkowych w drodze spadku lub darowizny, co stanowiłoby podstawę prawną opodatkowania w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/.

Zmiana celu urządzenia produkcji przemysłowej, o której mowa w par. 32 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 25 kwietnia 1986 r. w sprawie szczegółowych zasad wydawania zezwoleń na posiadanie, zakładanie i używanie amatorskich i doświadczalnych urządzeń radiowych, warunków ich używania oraz organów właściwych w tych sprawach /Dz.U. nr 19 poz. 99/, mającą na celu przystosowanie go do pracy w zakresach

1. Postanowienie uchwały XI Zjazdu PZPR o przeniesieniu na partię pod nazwą Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej ogółu praw i obowiązków partii ulegającej rozwiązaniu mogło dotyczyć tylko tych praw i obowiązków, które są zbywalne. 2. Prawo użytkowania nieruchomości, przysługujące Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, wygasło z mocy prawa wraz z rozwiązaniem tej partii.

Przepis par. 12 ust. 2 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie warunków kursowego szkolenia kandydatów na kierowców oraz programów nauczania /Dziennik Taryf i Zarządzeń Komunikacyjnych nr 9 poz. 16/, według którego specjalistyczne kursy metodyczno-dydaktyczne prowadzą wyłącznie placówki Związku Zakładów Doskonalenia Zawodowego, wydany został z przekroczeniem upoważnienia

O ile przepisy art. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/ różnicują sposób przekształcenia dotychczasowych przydziałów mieszkań funkcyjnych, o tyle przepis art. 6 ust. 2 wymienionej ustawy jednolicie reguluje sposób postępowania w niezakończonych ostatecznie sprawach dotyczących uprawnień do korzystania z mieszkań funkcyjnych. Takie postępowanie administracyjne

Nawet gdy najemca mieszkania zakładowego nie został pozbawiony tytułu prawnego do jego zajmowania, mieszkająca z nim nadal jego była żona nie dysponuje tytułem /uprawnieniem/ do zajmowania tego mieszkania, a jej obecny mąż nie może powoływać się na "uprawnienie pochodne" do przebywania w lokalu.

Nie ma przeszkód prawnych, by dziecko pozostające pod władzą rodzicielską przebywało na stałe u innej osoby /np. u dziadków/ i u tej osoby miało miejsce pobytu stałego w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./.

Artykuł 206 Kpa ma zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy podmiot skarżący ma legitymację do wniesienia skargi na daną decyzję.

1. Interes prawny w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ może być naruszony także uchwałą organu gminy, która negatywnie wpływa na status skarżącego jako mieszkańca gminy. Musi on jednak wykazać, w jaki sposób doszło do naruszenia jego interesu prawnego lub uprawnienia. 2. Zaskarżeniu do sądu administracyjnego na zasadzie

Organ stosujący obowiązujące przepisy prawa nie może nadawać im innej treści z powołaniem się na zmianę programu politycznego rządu, gdyż stanowiłoby to naruszenie podstawowej zasady praworządnego działania organów administracji państwowej ustanowionej w art. 6 Kpa.

Uchwała określająca jedynie zasady gospodarowania mieniem gminy, które stanowią lokale /budynki/ użytkowe nie dotyczy spraw z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Niewywiązywanie się z obowiązków pracowniczych nawet gdyby było rażące, nie może stanowić podstawy do rozwiązania stosunku pracy w trybie art. 171 ust. 1 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/, konieczne jest bowiem ustalenie, że mianowany pracownik naukowo-dydaktyczny nie wywiązał się w sposób rażący z obowiązków dydaktycznych albo wychowawczych lub też

Działalność dotycząca gier losowych i totalizatorów jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Ze względu jednak na szczególny charakter tej działalności, dotyczącej problematyki hazardu, zasada swobody i równości gospodarczej, zawarta w art. 1 tej ustawy, podlega w tej dziedzinie działalności nadal

Wybór bardziej uciążliwego dla strony spośród dwóch istniejących sposobów osiągnięcia koniecznego celu jest uzasadniony w wypadku ustawowego związania, nie jest natomiast uzasadniony taki wybór tylko z tego powodu, że realizację łagodniejszego dla strony sposobu przewiduje inna ustawa i w ramach właściwości innego organu.