1. Czy upoważnienie zawarte w art. 36 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 314/ mogło stanowić podstawę do ustanowienia obowiązku podawania przez organ administracji państwowej o właściwości ogólnej ceny sprzedaży i wysokości opłat za użytkowanie wieczyste działki, domów i budynków w wykazach działek przewidzianych
Bezpośrednia ingerencja organu wyższego stopnia, w postaci zaleceń i poleceń co do sposobu załatwiania konkretnej sprawy indywidualnej, rozstrzyganej w drodze decyzji, nie znajduje uzasadnienia w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego.
Przepis art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie może być stosowany do sytuacji określonej w art. 5 ustawy z dnia 17 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/, który możliwości przekwaterowania nie przewiduje, natomiast nakazuje legalizację z uwzględnieniem norm.
Opłata z tytułu zarządu budynków równa się ich wartości ustalonej na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ i może być ustalona w formie opłat rocznych, których wysokość ustala się przez odpowiednie stosowanie przepisów art. 46 ust. 2 i 3 wspomnianej ustawy.
Działając na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ rada narodowa mogła dokonać wyłączeń ze sprzedaży lokali w domach wielomieszkaniowych wybudowanych po wojnie.
Budowa garaży przez osoby fizyczne nie wymaga wydania decyzji o lokalizacji inwestycji.
Koncesję na prowadzenie sprzedaży broni może otrzymać tylko osoba, która spełnia warunki wymagane dla posiadania broni /art. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 - w związku z ustawą z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, a prowadzona przez nią działalność gospodarcza nie będzie stanowiła
Powierzchnia działki gruntu podlegającej zwrotowi w trybie art. 6 ustawy z 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ nie musi być równa powierzchni działki siedliskowej przekazanej państwu przed dniem 1 stycznia 1983 r. O wielkości działki podlegającej zwrotowi w tym trybie
W rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./ godzenie w sojusze - jako kryterium interwencji cenzorskiej - nie jest identyczne z przestępstwem określonym w art. 133 Kk i zastosowanie tych przepisów może nastąpić tylko do takiej konkretnej publikacji, z której przynajmniej wypływa groźba zakłóceń w funkcjonowaniu takich sojuszy
Nie można skutecznie powoływać się na nieważność decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa z tego powodu, że zawarte w niej rozstrzygnięcie sprzeczne jest z ustaleniami innej decyzji administracyjnej.
Okoliczności faktyczne uznać należy za nieznane w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa również wtedy, gdy mimo sygnalizowania o nich przez stronę, nie zostały objęte postępowaniem wyjaśniającym.
Na podstawie ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ dopuszczalne jest sprzedanie każdego innego lokalu użytkowego w domu wielomieszkaniowym, z wyjątkiem jednak garażu.
Osobie uprawnionej do zajmowania pomieszczenia zastępczego można przydzielić na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ mieszkanie o takiej samej kwalifikacji prawnej, odpowiadające wprawdzie określonym w art. 6 ust. 1 tej ustawy warunkom lokalu zamiennego, ale w stosunku do dotychczas zajmowanego pomieszczenia zastępczego. W takim
Jednorazowy przywóz z zagranicy przedmiotu nabytego przez podmiot gospodarczy dla potrzeb działalności gospodarczej wykonywanej na terenie kraju nie mieści się w treści pojęcia "prowadzenie działalności w zakresie handlu zagranicznego" w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./.
W sprawach, w których jedną z podstaw odmowy wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych jest wyczerpanie limitu punktów sprzedaży ustalonego dla danego terenu, do spełnienia warunku zakomunikowania stronie faktów znanych organowi z urzędu /art. 77 par. 4 Kpa/ konieczne jest zamieszczenia w aktach sprawy - przed wydaniem decyzji ostatecznej - danych dotyczących liczby takich punktów sprzedaży
W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ właściciel lub zarządca budynku jest obowiązany tylko wskazać, czy osobie zgłaszającej pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie. Nie oznacza to, że jeżeli właściciel lub zarządca budynku
Decyzja nakazująca usunięcie nieprawidłowości popełnionych przy realizacji pozwolenia budowlanego powinna być skierowana do aktualnego inwestora, zarówno gdy w toku budowy nastąpiła zmiana inwestora jak również wtedy gdy dotychczasowy inwestor kontynuuje budowę z naruszeniem ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.
Wejście w życie planu zagospodarowania przestrzennego terenu obejmującego działkę już zabudowaną i przeznaczenie tej działki na cele odmienne od wymienionych w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie ogranicza własności osobistej właściciela i jego prawa do uzupełnienia zabudowy stosownie do swoich potrzeb.
Na pytanie: "czy w decyzji odmawiającej uwzględnienia wniosku osoby pozostawionej w lokalu przez najemcę o przydzielenie jej tego lokalu oraz zapowiadającej przekwaterowanie do lokalu zamiennego /art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ lub pomieszczenia zastępczego /art. 47 ust. 2 cyt. ustawy/ dopuszczalne jest odesłanie samego przydziału