Dla skutecznego zwolnienia się z odpowiedzialności na podstawie art. 116 § 1 pkt 1 lit. a O.p. członek zarządu musi wykazać, że złożenie wniosku o upadłość nastąpiło we właściwym czasie; zaniechanie podjęcia tego obowiązku mimo utraty płynności finansowej spółki wyłącza możliwość egzoneracji.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, oddalającego decyzję administracyjną ARiMR o zwrocie nienależnie pobranych środków, jest nieuzasadniona, gdyż nie wykazano naruszenia prawa materialnego i proceduralnego przez sąd pierwszej instancji oraz organy administracyjne.

Skarga kasacyjna Koła Gospodyń Wiejskich nie znajduje usprawiedliwionych podstaw prawnych ani faktycznych, wskutek czego Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę, podtrzymując decyzję o zwrocie nienależnie pobranych płatności.

W przypadku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 K.p.a., gdy dowody na które opierała się decyzja administracyjna, okazały się fałszywe, należy uwzględnić wszystkie aspekty faktyczne oraz przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, aby dokonać prawidłowej oceny projektu budowlanego.

Skarga kasacyjna wobec decyzji o ustaleniu nienależnie pobranej pomocy finansowej została oddalona z powodu nieskutecznej argumentacji w zakresie wykazania naruszeń przepisów materialnych i proceduralnych oraz błędnej kwalifikacji prawnej kompetencji sądu administracyjnego.

W sytuacji stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę, decyzja o umorzeniu postępowania z urzędu jest uzasadniona, gdyż sprawa wraca do stanu prawnego przed wydaniem wadliwej decyzji. Jedynie wniosek złożony przed wszczęciem nowego postępowania powinien być rozpatrzony.