Postępowanie kasacyjne oparte jest na zasadzie związania Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej i podstawami zaskarżenia wskazanymi w tej skardze. Zakres sądowej kontroli instancyjnej jest zatem określony i ograniczony wskazanymi w skardze kasacyjnej przyczynami wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

Zarzut pogwałcenia procedury sądowoadministracyjnej, jeżeli ma być skuteczny to powinien wskazywać na konkretne fakty i przepisy prawa, które zostały naruszone. Zarzut taki nie może opierać się wyłącznie na wewnętrznym przekonaniu skarżącego, który jest niezadowolony z zaskarżonego wyroku.

Skutki, które wywołuje decyzja uznana za rażąco naruszającą prawo, to skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności – gospodarcze lub społeczne skutki naruszenia, których wystąpienie powoduje, że nie jest możliwe zaakceptowanie decyzji jako aktu wydanego przez organy praworządnego państwa.

Uznanie za osobę bezrobotną uzależnione jest od warunku pozostawania bez pracy oraz od zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia, ten ostatni warunek podlega okresowej weryfikacji przez organ.

Przekonanie o braku przepisów nakazujących podjęcie oznaczonych czynności nakazanych prawem w rozumieniu art. 88 ust. 1 Usp nie stanowi przesłanki do odrzucenia skargi motywowanej brakiem właściwości sądu administracyjnego (art. 58 § 1 pkt 1 Ppsa), może zaś być powodem jej oddalenia

Zgodzić należy się i z tym wywodem judykatury, wedle którego zarzut błędnej wykładni prawa materialnego może być skutecznie formułowany wówczas, gdy w ocenie wnoszącego skargę kasacyjną stan faktyczny został ustalony w sposób niewadliwy. Jeżeli natomiast skarżący uważa, że ustalenia faktyczne były błędne, to nie może formułować zarzutu błędnej wykładni przepisów prawa materialnego, tylko zwalczać błędne

W konsekwencji do żądania zwrotu bonifikaty wystarczającym było, że nieruchomość została zbyta osobie innej niż osoba bliska, przed upływem 5 lat od dokonania przekształcenia, co jest okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie. Ani organy, ani Sąd nie musiały badać na jakie cele wykorzystywana jest nieruchomość, gdyż ani zmiana tego celu, ani dalsze wykorzystywanie nieruchomości na cel stanowiący