Gdy planowane przedsięwzięcie może mieć znaczący negatywny wpływ na obszar Natura 2000, organ ma prawo odmówić zgody na jego realizację, nawet jeżeli nie wszystkie ustalenia znajdują wydźwięk w lokalnych planach zagospodarowania. Naczelny Sąd Administracyjny popiera decyzję organów odmawiających zgody w trosce o ochronę środowiska.

Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu zażalenia jako nieopłacone uznaje się za bezzasadne, jeśli pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, co uzasadnia jego odrzucenie, zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie oddalona; sąd I instancji właściwie kontrolował działalność administracji i spełnił wymogi proceduralne w zakresie uzasadnienia.

Skarga kasacyjna jest bezzasadna. Udział w rozprawie sądowo-administracyjnej nie jest obligatoryjno dla strony pozbawionej wolności, jeśli istnieje możliwość obrony przez pisma procesowe. NSA nie ma obowiązku przeprowadzania pełnego postępowania dowodowego.

Brak oceny kumulacji oddziaływań przy wydawaniu decyzji środowiskowej dla elektrowni wiatrowej stanowi rażące naruszenie art. 63 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy środowiskowej, uzasadniające stwierdzenie jej nieważności.

Obowiązek wykonania ekspertyzy nałożony decyzją administracyjną na zgłaszającego inwestora w wyniku naruszenia interesów osób trzecich nie narusza przepisów Prawa wodnego; zgłoszenie wodnoprawne obejmuje wyłącznie działania przewidziane w zgłoszeniu, a ich wpływ na interesy osób trzecich wymaga wyjaśnienia poprzez ekspertyzę.

Koszty egzekucyjne naliczane są zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym i nie muszą uwzględniać indywidualnej sytuacji zobowiązanego; wszelkie naruszenia praw procesowych muszą być uzasadnione na gruncie faktycznym i prawnym skargi.

NSA orzekł, że decyzja ustalająca wysokość opłaty zmiennej za pobór wód ma charakter konstytutywny i została wydana prawidłowo, a zarzuty spółki dotyczące naruszeń procedury i błędnej wykładni były bezzasadne.

Decyzja administracyjna określająca opłatę zmienną za pobór wód podziemnych jest konstytutywna i nie naruszała prawa materialnego. Informacja o opłacie ma charakter materialno-techniczny i nie ustanawia zobowiązania podatkowego.

Samo wskazanie adresu nieruchomości jako siedziby spółki w KRS, bez faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi podstawy do żądania zwrotu bonifikaty udzielonej z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Interpretacja art. 6c ust. 1, 2 i 2b u.c.p.g. wymaga szczegółowego określenia pojęcia zamieszkiwania, z uwzględnieniem faktycznego użytkowania nieruchomości oraz jego konsekwencji dla opłat komunalnych. Częściowo uznaje się skargę kasacyjną w zakresie błędnego zakwalifikowania akademików jako nieruchomości mieszane.

W przypadku braku zmiany stanu prawnego lub faktycznego, organy administracji związane są wcześniejszymi wyrokami sądowymi, co oznacza, że decyzje muszą być zgodne z uprzednio wydanymi orzeczeniami oraz obowiązującymi przepisami materialnym i proceduralnym.

Uchwała o wygaśnięciu mandatu radnego wymaga spełnienia wymogu zapewnienia radnemu możliwości złożenia wyjaśnień zgodnie z art. 383 § 3 Kodeksu wyborczego; niewypełnienie tego obowiązku uzasadnia unieważnienie uchwały jako sprzecznej z prawem.

Decyzja ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji zagrodowej, wydana z uwzględnieniem prawidłowo przeprowadzonych uzgodnień z odpowiednimi organami, jest zgodna z prawem i nie narusza chronionych interesów związanych z planowaniem przestrzennym.

Wycofanie z obrotu produktów, które w momencie wycofania nie spełniają wymogów prawa żywnościowego, nie stanowi "marnowania żywności" w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności. Takie działanie nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia opłaty. Decyzje organów administracyjnych naruszające tę zasadę podlegają uchyleniu.