Skarga kasacyjna M. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej dotyczące egzekucji świadczeń pieniężnych została oddalona przez NSA z powodu braku zasadności zarzutów proceduralnych i materialnoprawnych. Zabezpieczenie należności jest dopuszczalne nawet przy nieostatecznej decyzji, jeśli istnieje obawa uniemożliwienia przyszłej egzekucji.

Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej wynika z faktu rejestracji odbiornika RTV, a nie faktycznego korzystania z niego. Domniemanie odbioru programu zarejestrowanym urządzeniem uzasadnia należność, chyba że dokonano formalnego wyrejestrowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej ocena musi być dokonana wyłącznie w granicach rażącego naruszenia prawa materialnego, a nie proceduralnych uchybień doręczeniowych, oddalając tym samym skargę kasacyjną.

Ponowne powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., stwierdzone notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia, nie powoduje konieczności składania zeznania podatkowego. Termin przedawnienia w związku z tym wynosi 3 lata.

Skarga kasacyjna, jako formalny środek zaskarżenia, musi być precyzyjnie uzasadniona; brak takiego uzasadnienia prowadzi do jej oddalenia. Naczelny Sąd Administracyjny nie może przekroczyć granic skargi, a skuteczne zarzuty muszą odnosić się do błędnej interpretacji lub zastosowania przepisów prawa materialnego i postępowania.

Dla powstania odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej wystarczające jest ustalenie, że pełnił on funkcję w dacie powstania zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej.

Skarga kasacyjna nie spełnia wymogów formalnych art. 174 i 176 PPSA, a zarzuty naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych są nieuzasadnione; decyzja o odmowie płatności obszarowych utrzymana przez WSA jest prawidłowa, z uwagi na niewystarczające przygotowanie działki do rolniczego wykorzystania.

Umorzenie zaległych składek na ubezpieczenie społeczne jest wyjątkiem zarezerwowanym dla sytuacji nadzwyczajnych; NSA, potwierdzając prawidłowość postępowania ZUS, oddalił skargę kasacyjną, uznając brak przesłanek uzasadniających takie umorzenie.

Skarga kasacyjna dotycząca umorzenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości została oddalona z uwagi na brak przesłanek "ważnego interesu zobowiązanego", co jest konieczne do zastosowania ulgi w spłacie należności budżetowych.

NSA uchylił wyrok WSA z uwagi na niewłaściwe rozpoznanie legitymacji procesowej ZOZ oraz proceduralne uchybienia, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania w celu pełnego zbadania interesu prawnego i oceny możliwości uchylenia uchwały po upływie roku.

Naczelny Sąd Administracyjny, stwierdzając uchybienia proceduralne związane z doręczeniem decyzji oraz tytułów wykonawczych, uznał konieczność ich uchylenia oraz dokonania ponownej oceny prawidłowości działań egzekucyjnych wobec skarżącego.

W postępowaniu sądowoadministracyjnym umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania braku możliwości ich spłaty przez skarżącego. Organ rentowy nie jest obarczony obowiązkiem dowodzenia przesłanek do umorzenia, które winny być wykazane przez wnioskodawcę.