Wobec braku uprzedniego wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego, administracyjne postępowanie nieważnościowe nie podlega obowiązkowemu zawieszeniu na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Dopiero późniejsze zarejestrowanie skarg sądowoadministracyjnych skutkuje potencjalnym zawieszeniem postępowania w sądzie.

Prawo do jednorazowych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 38k u.p.d.o.p. przysługuje również w przypadku wytworzenia środków trwałych w celu przeciwdziałania COVID-19, nie tylko przy ich nabyciu.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że w przypadku nieprzekazania żądanych informacji przez podmiot świadczący usługi medyczne, Rzecznik Praw Pacjenta jest uprawniony do nałożenia kary pieniężnej, zgodnie z art. 69 u.p.p., gdy żądane informacje dotyczą praktyk mogących naruszać zbiorowe prawa pacjentów.

Sąd potwierdził, iż budowa kotłowni na działce A.K. stanowiła samowolę budowlaną niedopuszczalną do legalizacji, co uzasadniało nakaz jej rozbiórki. Wykonanie pomieszczenia kotłowni nie było objęte zatwierdzonym projektem budowlanym, naruszając prawo budowlane.

Nie stanowi istotnej zmiany instalacji zwiększenie ilości ścieków czy odpadów, jeśli są one zgodne z obecnym pozwoleniem zintegrowanym oraz nie zwiększają znacząco oddziaływania na środowisko, co wyklucza udział organizacji ekologicznych w postępowaniu.

Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2024 r. jest dopuszczalne, jeśli wniosek o ustalenie niepełnosprawności złożono odpowiednio wcześnie, a wniosek o świadczenie w ciągu terminu określonego art. 24 ust. 2a u.ś.r.

Sąd w wyroku oddalił skargę kasacyjną, uznając, że decyzja organu o przywróceniu zabytku do stanu poprzedniego była zgodna z prawem, mimo że działania nie były uzasadnione przeciwdziałaniem COVID-19.

Skuteczne wniesienie skargi na akt prawa miejscowego wymaga uprzedniego wyczerpania szczególnej procedury, a ponowne wniesienie skargi po odrzuceniu wcześniejszej z przyczyn formalnych jest niedopuszczalne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż brak zapewnienia udziału w postępowaniu właścicielowi nieruchomości bez jego winy może stanowić podstawę wznowienia postępowania wyłącznie na żądanie tego podmiotu, nie wpływając tym samym na legalność decyzji wobec innych stron postępowania.

Brak potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko został prawidłowo stwierdzony; szczegółowe przepisy prawa ochrony środowiska oraz zasady ustalania stron postępowania zostały respektowane.

Wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, złożony po ustawowym terminie, uzasadnia umorzenie postępowania administracyjnego jako bezprzedmiotowego (art. 105 § 1 k.p.a.); zarzuty skargi kasacyjnej nie wykazały naruszenia przepisów, przez co wyrok WSA oraz decyzje administracyjne pozostały w mocy.

Uchwała Sejmiku Województwa Łódzkiego o podziale na obwody łowieckie i ich kat. jest zgodna z prawem. Legalne ograniczenie prawa własności nie narusza Konstytucji RP, jeśli spełnia wymogi ustawowe. Zarzuty Stowarzyszenia wobec uchwały są nieuzasadnione.