Zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 oraz art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, plan miejscowy musi być zgodny z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego; nie można dopuszczać możliwości wymiany funkcji terenów w sposób, który zmienia podstawowe przeznaczenie określone w Studium.

Uchwały miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego muszą być zgodne z ustaleniami studium, a określenie przeznaczenia terenu w planie nie może naruszać granic władztwa planistycznego gminy oraz zasad proporcjonalności w korzystaniu z prawa własności.

Postępowanie prowadzone w trybie art. 155 k.p.a. nie może zmierzać do ponownego merytorycznego rozpatrzenia sprawy zakończonej ostatecznym rozstrzygnięciem na nowych podstawach prawnych i faktycznych, a jedynie może dotyczyć kwestii rozstrzygniętych w decyzji ostatecznej w granicach ustalonego stanu faktycznego i prawnego.

Odmowa udostępnienia informacji publicznej z powodu nadużycia prawa dostępu do informacji publicznej powinna być formalizowana poprzez wydanie decyzji administracyjnej, a nie zwykłe pismo.