Kandydat na prezesa zarządu banku nie jest stroną w postępowaniu administracyjnym przed Komisją Nadzoru Finansowego dotyczącym zgody na powołanie na to stanowisko, zgodnie z art. 11aa ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.
Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku bezczynności Komendanta Powiatowego Policji w procesie udostępnienia informacji publicznej. Treść informacji, a nie forma dokumentu, podlega ujawnieniu, zgodnie z zasadami ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Decyzja Prezesa ZUS w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku była niezgodna z prawem z uwagi na powagę rzeczy osądzonej. Sąd zaakcentował brak nowych okoliczności, istotnych dla zmiany stanu faktycznego, uzasadniając oddalenie skargi kasacyjnej Prezesa ZUS.
Wyznaczenie miejsc handlu dla rolników i domowników na targowiskach miejskich musi być dokładne i jednoznaczne, co wynika z art. 3 ust. 1 ustawy o handlu rolniczym, pod rygorem nieważności uchwały lokalnego prawodawcy.
W przypadku przewozu okazjonalnego pojazdem niezgłoszonym do licencji oraz niewyposażonym zgodnie z wymogami transportu drogowego, organ nadzoru ma prawo do nałożenia kary przewidzianej w art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, niezależnie od sposobu zamówienia przewozu.
Przewóz wykonywany przez A. Sp. z o.o. został prawidłowo uznany za przewóz okazjonalny, a nałożenie kary pieniężnej było zasadne. Skarga kasacyjna została oddalona, a koszty postępowania zasądzone na rzecz organu.
Podleganie opłacie paliwowej jest immanentnie związane z obowiązkiem podatkowym w zakresie akcyzy. Niepodważenie decyzji w zakresie akcyzy implikuje nałożenie obowiązku opłaty paliwowej na obecnego posiadacza oleju napędowego. Skarga kasacyjna, nie obalając ustaleń faktycznych, pozostaje bezskuteczna.
Przewóz osób, który nie wykazuje cech przewozu regularnego, specjalnego bądź wahadłowego, kwalifikuje się jako przewóz okazjonalny, nawet wobec posiadania licencji taksówkowej, gdy pojazd nie spełnia odpowiednich wymogów i nie jest zgłoszony.
Naczelny Sąd Administracyjny, kierując się zasadą praworządności i zaufania obywateli do organów państwowych, oddalił skargę kasacyjną, uznając brak zgody sądu rodzinnego za niewystarczającą przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu pomocy na zalesianie.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że decyzja Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o odmowie pomocy finansowej była wadliwa ze względu na niezastosowanie prawidłowej procedury wezwania do uzupełnienia braków formalnych, określonej w rozporządzeniu wykonawczym, co skutkuje utrzymaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zastosowanie sankcji cofnięcia uprawnień diagnosty pojazdów na podstawie art. 84 ust. 3 p.r.d. jest zgodne z prawem materialnym i postępowanie organów nie naruszyło prawa. Sankcja ta jest obligatoryjna w przypadku uchybień diagnoście przy przeprowadzaniu badań technicznych.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że policjantowi przysługuje wyrównanie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop sprzed 6 listopada 2018 r. wg stawki 1/21, a art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie może temu przeciwdziałać.
Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu od 1 października 2020 r., do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. Wyrok WSA, pomimo błędnego uzasadnienia, jest zasadny.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Komendanta Głównego Policji, uznając za słuszne uchylenie rozkazów personalnych ze względu na proceduralne uchybienia w postępowaniu dotyczącym badań na zawartość alkoholu, wskazując na konieczność przestrzegania standardów postępowania administracyjnego.