Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tych aktów zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Przy wydawaniu wtórnika prawa jazdy organ administracji nie ma prawa weryfikować ani ograniczać bezterminowych uprawnień do kierowania pojazdami posiadanych przez wnioskodawcę. Wtórnik dokumentu prawa jazdy powinien jedynie odtwarzać treść utraconego dokumentu, bez zmian w zakresie posiadanych uprawnień.

Dokumentowanie wydatków nie jest samo w sobie wystarczające do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym; konieczne jest wykazanie rzeczywistego poniesienia wydatku przez podatnika i związku tego wydatku z uzyskaniem przychodu.

Potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej wymaga wykazania działalności opozycyjnej prowadzonej w ramach zorganizowanych struktur przez co najmniej 12 miesięcy, co nie może być potwierdzone wyłącznie ogólnikowymi oświadczeniami świadków, zwłaszcza w przypadku braku innych dowodów potwierdzających tę działalność.

Informacje zawarte w przedwstępnej umowie dzierżawy gruntów nie stanowią tajemnicy przedsiębiorcy i podlegają udostępnieniu jako informacja publiczna zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie wywołuje automatycznie skutku nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie akty podlegają wzruszeniu w trybie właściwych postępowań administracyjnych.

Na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o kierujących pojazdami, starosta ma obowiązek wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, gdy zostaną wydane orzeczenia lekarskie i psychologiczne stwierdzające przeciwwskazania do kierowania pojazdami, a decyzja ta ma charakter związany i nie podlega umorzeniu na wniosek skarżącego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odrębnego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć zgodnie z art. 147 § 2 PPSA.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć administracyjnych wydanych na jego podstawie, które podlegają wzruszeniu w trybie przewidzianym przez postępowanie administracyjne lub postępowanie szczególne (art. 147 § 2 ppsa).

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie nieważnością decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest ich wzruszenie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym.

W przypadku przekroczenia przez kierowcę liczby 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego, starosta ma obowiązek skierować kierowcę na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje, a decyzja ta ma charakter związany i nie podlega uznaniowej weryfikacji przez organ.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności aktu administracyjnego wydanego na jego podstawie; wymaga to odrębnej oceny zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a., z uwzględnieniem zasad stabilności obrotu prawnego oraz ochrony praw nabytych.

Dotacja na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w związku z COVID-19 może być przyznana tylko tym przedsiębiorcom, którzy prowadzą działalność oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) w wyznaczonym dniu, przy czym brak takowej działalności skutkuje brakiem podstaw do przyznania wsparcia.

W celu uzyskania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie ustawy COVID-19 oraz rozporządzenia do niej konieczne jest faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej w określonym dniu i zakresie według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007.

Dla przyznania dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej wymagane jest spełnienie warunków normatywnych dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej na określony dzień w rozumieniu ustawy Covid, a organ administracyjny przy ocenie tych przesłanek nie jest związany koniecznością stosowania przepisów KPA. Wyłącznie przedsiębiorcy aktywni na rynku spełniający wymogi

Podmiot ubiegający się o dotację na pokrycie bieżących kosztów działalności gospodarczej musi na określony dzień faktycznie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wskazanym w przepisach regulujących udzielanie takich dotacji. Nieprawdziwe oświadczenie dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej skutkuje odmową przyznania dotacji.