Art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej są sprzeczne z Konstytucją RP, ponieważ obniżają wysokość świadczeń funkcjonariuszy pełniących służbę po 1990 r., co narusza zasady równości, ochrony praw majątkowych oraz zabezpieczenia społecznego, przez co sądy powszechne są zobowiązane do niezastosowania tych przepisów.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu wzruszenia tych aktów zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Przy wydawaniu wtórnika prawa jazdy organ administracji nie ma prawa weryfikować ani ograniczać bezterminowych uprawnień do kierowania pojazdami posiadanych przez wnioskodawcę. Wtórnik dokumentu prawa jazdy powinien jedynie odtwarzać treść utraconego dokumentu, bez zmian w zakresie posiadanych uprawnień.

Nieważność uchwały prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnej wydanej na jej podstawie; konieczna jest ocena wpływu nieważności uchwały na decyzję administracyjną, z uwzględnieniem zasad stabilności obrotu prawnego oraz ochrony praw nabytych.

Nieważność aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych; konieczne jest zbadanie wpływu nieważności tego aktu oraz zastosowanie odpowiednich trybów postępowania administracyjnego.

Przedsiębiorca ubiegający się o dotację na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności musi w dniu wskazanym ustawą prowadzić działalność oznaczoną według PKD jako przeważającą; niezgodność zgłoszonego stanu faktycznego z rejestrem REGON może skutkować odmową udzielenia wsparcia.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzający niekonstytucyjność przepisu dotyczącego wyłączności informacji organu kontroli ruchu drogowego jako podstawy decyzji administracyjnej, nie ma zastosowania, gdy strona nie kwestionowała ustaleń faktycznych i przydatności tego dowodu w postępowaniu administracyjnym.

Bezczynność organu administracji publicznej w zakresie udostępnienia informacji publicznej nie zawsze stanowi rażące naruszenie prawa - istotne jest, czy można przypisać organowi lekceważenie i brak woli załatwienia sprawy.

Organ zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie może pozostawić bez rozpoznania wniosku z powodu jego nieprecyzyjności; powinien wezwać wnioskodawcę do doprecyzowania treści żądania, aby zapewnić prawidłową realizację wniosku.

Rada gminy, określając tryb i sposób powoływania oraz odwoływania członków zespołu interdyscyplinarnego na podstawie art. 9a ust. 15 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, nie jest upoważniona do określania przesłanek materialnych odwołania członka zespołu. Teza od Redakcji