Nie jest dopuszczalne wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji już zrealizowanej, chyba że wynika to z postępowania legalizacyjnego lub naprawczego. Wydanie takiej decyzji bez przesłanek prawnych stanowi rażące naruszenie przepisów.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając prawidłowość orzeczeń w zakresie odmowy uwzględnienia wniosku o wyłączenie informacji z uwagi na uchybienie ustawowemu terminowi, dokonując wykładni przepisów jako materialnoprawnych.

Przedsięwzięcie polegające na eksploatacji zakładu do odzysku energii z odpadów medycznych i weterynaryjnych winno być kwalifikowane jako spalarnia odpadów, co wyklucza jego lokalizację w terenach produkcyjnych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Zagospodarowanie przestrzenne nadane uchwałą, zgodnie z uwarunkowaniami technicznymi i prawnymi, nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego, o ile jest usankcjonowane istniejącymi ograniczeniami przestrzennymi oraz interesem publicznym.

Przymiot właściciela nieruchomości sąsiedniej do bycia stroną w postępowaniu o pozwolenie na budowę przysługuje jedynie wówczas, gdy planowana inwestycja ogranicza prawo do zagospodarowania tej nieruchomości, co musi wynikać z konkretnych unormowań prawnych i zostać faktycznie wykazane.

Ustanowienie obiektu w pasie drogowym po wejściu w życie ustawy o drogach publicznych wymaga uzyskania stosownego zezwolenia od zarządcy drogi, brak którego skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.

Sprzeciw przedsiębiorcy, wniesiony po zakończeniu czynności kontrolnych, nie wstrzymuje ich biegu ani nie wywołuje skutków prawnych z art. 59 ust. 5 P.p. Skarga kasacyjna jest oddalona, gdyż sprzeciw wpłynął po zakończeniu kontroli, czyniąc postępowanie bezprzedmiotowym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, nie traci tej pozycji wskutek podnajmu części lokalu, tym samym ponosząc odpowiedzialność administracyjną na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 u.g.h.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza zasadność nałożenia kary pieniężnej na O. T. F. I. S.A. za naruszenie art. 45a ust. 4a i art. 48 ust. 2a ustawy o funduszach inwestycyjnych, utrzymując, że zobowiązania Towarzystwa obejmowały rzetelny nadzór nad zarządzaniem funduszami i należytą staranność.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że negatywna ocena projektu przez Zarząd Województwa Świętokrzyskiego była prawidłowa i zgodna z przepisami, uwzględniając zasady rzetelności, przejrzystości i bezstronności w ocenie wniosków o dofinansowanie.

Umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania wyjątkowych okoliczności. Brak wykazania przez dłużnika takich przesłanek i podanie nierzetelnych informacji finansowych uniemożliwia umorzenie długu.

Przesłanka wznowienia z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. ma charakter wyjątkowy i wymaga łącznego spełnienia czterech warunków: istnienia nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, ich „nowości” względem materiału sprawy, ich istnienia w dniu wydania decyzji oraz nieznajomości tych okoliczności lub dowodów przez organ wydający decyzję.

W sytuacji niejednoznaczności przepisów, organy administracyjne nie mogą samodzielnie uznawać przepisów za niekonstytucyjne bez wyroku Trybunału Konstytucyjnego, a obowiązkiem sądu administracyjnego jest ich stosowanie, zachowując zasadę domniemania konstytucyjności prawa.

Za nieruchomości związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. należy uznać te nieruchomości będące w posiadaniu przedsiębiorcy, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa, są funkcjonalnie związane z jego działalnością albo mogą być potencjalnie wykorzystane dla realizacji tej działalności.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny błędnie uznał za mające wpływ na wynik sprawy naruszenia prawa materialnego dotyczące sumowania kar pieniężnych i wadliwej ich kwalifikacji według prawa unijnego, co skutkowało uchyleniem jego wyroku.

Wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości zawierający żądanie jej zwrotu powinien pochodzić od wszystkich współwłaścicieli, a brak taki czyni nieuzasadnionym ustalenie nieważności decyzji odmownej, przy stwierdzeniu braku rażącego naruszenia prawa przez decyzję administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wymeldowanie osoby z nieruchomości, z której faktycznie nie korzysta, jest zgodne z prawem, a zarzuty proceduralne wobec decyzji organów nie mają wpływu na ich prawidłowość.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości infrastruktury kolejowej, przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., nie stanowi selektywnej pomocy publicznej, wobec czego jest zgodne z art. 107 ust. 1 TFUE i może być stosowane bez notyfikacji do Komisji Europejskiej.

Wniesienie sprzeciwu wobec czynności kontrolnych wymaga faktycznego rozpoczęcia kontroli, tj. okazania legitymacji służbowych oraz upoważnienia, czego w niniejszej sprawie brakowało. Umorzenie postępowania wszczętego sprzeciwem bezprzedmiotowym jest zasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że uchwała Rady Miasta Pruszcz Gdański z dnia 14 maja 2020 r., przyznająca fragmentowi działki przeznaczenie rolne, nie przekracza władztwa planistycznego gminy i jest zgodna z prawem oraz interesem publicznym, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.

Niewyczerpujące uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego, nieokreślające podstawy prawnej rozstrzygnięcia, może być podstawą do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Opodatkowanie zryczałtowanego podatku od ujawnionych dochodów za 2014 rok przez organy podatkowe było zgodne z przepisami prawa, a skarga kasacyjna została oddalona ze względu na prawidłowość oceny dowodów i zgodność postępowania z zasadą prawdy obiektywnej.

Koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia akcji przekształconej spółki akcyjnej obejmują wartość bilansową majątku spółki poprzedniczki, niezależnie od historycznych kosztów nabycia udziałów.

W sprawie dotyczącej umorzenia postępowania odwoławczego wobec braku przymiotu strony przez inwestycję budowlaną, NSA uchylił wyrok WSA i decyzję administracyjną, wskazując na konieczność pełnego rozstrzygnięcia przymiotu strony, zgodnie z przepisami proceduralnymi postępowania administracyjnego.