Skarga kasacyjna dotycząca prawidłowości umorzenia postępowania odwoławczego jest niezasadna, jeżeli postanowienie o zawieszeniu postępowania jest prawomocne. Decyzja o umorzeniu postępowania na podstawie art. 105 § 1 kpa ma charakter związany, gdy upłynie trzyletni termin niezłożenia wniosku o podjęcie postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne nałożenie kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy SENT, potwierdzając, że przedstawienie nieprawidłowych danych w zgłoszeniach SENT nie uprawnia do miarkowania kary ani jej uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że ocenie sądu administracyjnego podlega jedynie zgodność z prawem decyzji o odmowie wydania zaświadczenia, a nie legalność wcześniejszej korekty zaświadczenia, która musi zostać zaskarżona oddzielnie, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając wniesienie zarzutów do tytułów wykonawczych za niedopuszczalne z uwagi na upływ terminu siedmiodniowego, wynikającego z przepisów obowiązujących przed nowelizacją ustawy o postępowaniu egzekucyjnym.

Skuteczność doręczenia korespondencji elektronicznej wymaga potwierdzenia odbioru. Przyjęcie, że data wysłania e-maila kreuje doręczenie, nie znajduje oparcia w regulaminie TISE. Uchybienie doręczeniu skutkuje niemożnością wykluczenia złożenia wniosku w terminie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jako organy opiniodawcze, nie naruszyły przepisów postępowania w kwestii pozytywnego zaopiniowania działań naprawczych, podtrzymując, że decyzje te nie dotyczyły ustalenia podmiotu odpowiedzialnego za szkodę w środowisku.

Służba w Wojskach Ochrony Pogranicza może być zakwalifikowana jako służba na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy zaopatrzeniowej w oparciu o ujęcie "instytucjonalne" (przynależność do struktury, przebieg kariery, opinie służbowe) bez konieczności udowadniania indywidualnych czynów represyjnych, przy czym istnieje domniemanie faktyczne wynikające z zaświadczenia IPN obalne przez

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek przyczynowy między rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną. Brak takiego związku wyklucza prawo do świadczenia, nawet przy wykazanej opiece.

Prawomocna decyzja administracyjna stwierdzająca, że nieruchomość nie przeszła na Skarb Państwa w trybie dekretu PKWN, uzasadnia interes prawny dawnych właścicieli do zainicjowania postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej. Przyznanie wpisu w księdze wieczystej nie wyłącza automatycznie takiego interesu.

Opiekun osoby niepełnosprawnej, będący emerytem, może nabyć prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli z uwagi na sprawowaną opiekę zaprzestaje pobierać emeryturę i nie podejmuje zatrudnienia, niezależnie od wieku emerytalnego.

Decyzja organu administracji publicznej w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego została wydana z naruszeniem przepisów procesowych, co skutkowało uchyleniem wyroku sądu I instancji przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

NSA uznał, że zarzuty proceduralne i materialne podniesione przez skarżących nie wpływają na rozstrzygnięcie w sprawie zwrotu nieruchomości, potwierdzając zgodność decyzji Wojewody z przepisami prawa i akceptując rozdzielne orzekanie o zwrocie nieruchomości i związanym obciążeniu finansowym.

W przypadku prawidłowego doręczenia protokołu oszacowania nieruchomości wraz z pouczeniem, dzień doręczenia postanowienia o uchybieniu terminu nie wyznacza daty ustania przyczyny uchybienia tego terminu (art. 58 § 2 k.p.a.). Skarga kasacyjna niesłuszna.

Nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na M. sp. z o.o. za gospodarowanie odpadami niezgodnie z zezwoleniem było uzasadnione. Decyzja organu była związana i oparta o obiektywną odpowiedzialność, mimo podnoszonych przez skarżącą zastrzeżeń co do przedawnienia i wysokości kary.

Nieprzeprowadzenie wymaganej liczby pomiarów jakości ścieków, zgodnie z warunkami pozwolenia wodnoprawnego, uzasadnia administracyjne kary pieniężne. Niedopełnienie wymogu jest równoważne z przekroczeniem warunków pozwolenia, niezależnie od oceny znikomej wagi naruszenia.

W postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe spółki, członek zarządu powinien mieć możliwość podważenia ustaleń faktycznych i kwalifikacji prawnych zawartych w decyzji wymiarowej wobec spółki. Przeprowadzenie dowodu przeciwdowodowego jest warunkiem skutecznej obrony.

Nieruchomości należące faktycznie do PKP, bez udokumentowanego prawa zarządu w 1990 r., podlegają komunalizacji na rzecz gminy, jako że pozostają w domenie rad narodowych i organów administracji stopnia podstawowego.

NSA uznał, że postanowienia dotyczące odpowiedzialności osób trzecich wymagają dokładnej weryfikacji podstaw do jej uznania oraz dotrzymania zasad proceduralnych, co obliguje do uwzględnienia prawa do obrony i właściwości organów podatkowych.

Informację publiczną można uznać za 'przetworzoną', jeśli wymaga istotnego zaangażowania organu; udostępnienie jej wymaga wykazania interesu publicznego.

Prawo do informacji publicznej może ulec ograniczeniu, jeżeli kontrakty dotyczą prywatnych osób niepełniących funkcji publicznych, a ich treść stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, w szczególności gdy ujawnienie treści umów mogłoby naruszyć interesy handlowe stron.

Funkcjonariusz SOP może zostać przeniesiony na stanowisko równorzędne w oparciu o uzasadnioną politykę kadrową organu, a równorzędność ocenia się według parametrów uposażenia i dodatków, a nie tylko charakteru obowiązków.

Spółka K. S.A., realizując zadania publiczne na zlecenie Skarbu Państwa, nie mogła skutecznie powołać się na tajemnicę przedsiębiorcy jako podstawę odmowy udostępnienia informacji publicznej dotyczącej kosztów transportu maseczek i certyfikatów, gdzie zadania te były poza zakresem jej działalności gospodarczej.

Skarżąca kasacyjnie P. sp. z o.o. niewłaściwie realizowała obowiązki pomiarowe wynikające z pozwolenia wodnoprawnego, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej, pomimo braku wykazania znikomej wagi naruszenia prawa. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość decyzji organów administracyjnych.

Nieruchomości pozostające w faktycznym posiadaniu PKP bez tytułu prawnego nie wyłączają ich z komunalizacji ex lege, zgodnie z art. 5 ust. 1 przepisów wprowadzających ustawę o samorządzie terytorialnym.