Brak spełnienia przez W.K. przesłanek określonych w art. 15 ust. 6 ustawy o płatnościach nie uzasadnia przyznania płatności cukrowej. Beneficjent ponosi odpowiedzialność za prawidłowość danych we wniosku i jest zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranej płatności.

Opłata produktowa, wynikająca z niezrealizowania obowiązku odzysku, określana jest decyzją na podstawie dokumentów DPR i DPO, które są wyłącznym dowodem realizacji tego obowiązku. Opłata nie stanowi administracyjnej kary pieniężnej, lecz mechanizm realizacji zasady "zanieczyszczający płaci".

NSA potwierdza, iż zarządzenie pokontrolne wydane przez DRZGW nie może opierać się na stwierdzonych za nieważne decyzjach wodnoprawnych oraz że Prawa wodne (art. 341 ust. 2) nie umożliwiają określenia terminów dla realizacji obowiązków pokontrolnych, co skutkuje utrzymaniem w mocy wyroku WSA uchylającego takie zarządzenie.

Na gruncie art. 39 i 39a Prawa oświatowego gmina ma obowiązek zapewnić dowóz niepełnosprawnemu dziecku do szkoły i nie może go zbywać na rodziców. Decyzja Burmistrza w przedmiocie odmowy była sprzeczna z prawem, co uzasadniało jej uchylenie przez sąd.

Złożenie ponownego wniosku dotyczącego choroby zawodowej, której przypadek został już prawomocnie rozstrzygnięty, stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego z uwagi na zasadę res iudicata, co wyklucza powtórne postępowanie w tej samej sprawie.

Jeżeli podmiot, który nie uczestniczył w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, wnosi odwołanie, organ powinien w pierwszej kolejności zbadać jego terminowość przed oceną przesłanek podmiotowych. Zaniedbanie tej kolejności skutkuje wadliwością orzeczenia o niedopuszczalności odwołania.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat powoduje wygaśnięcie z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co skutkuje możliwością przystąpienia do egzekucji zaistniałego zobowiązania podatkowego.

Decyzja o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości wymaga szczegółowego uzasadnienia faktycznego i prawnego, zgodnie z art. 124 ust. 1a u.g.n. oraz art. 108 k.p.a., które musi być dostosowane do specyficznych okoliczności każdej sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za niezasadną, stwierdzając prawidłowość postępowania egzekucyjnego oraz zgodność tytułów wykonawczych z orzeczeniami organów administracji, potwierdzając brak naruszeń proceduralnych.

Obowiązki przedsiębiorcy w zakresie bezpieczeństwa przewozów drogowych, w tym zapewnienia kierowcom odpowiednich badań, są niezależne od podstawowej formy zatrudnienia kierowcy, o ile wykonuje on zadania przewozowe na rzecz przedsiębiorstwa.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza granice instancyjne kontroli sądowej skarg kasacyjnych i podkreśla obowiązek skarżącego do precyzyjnego uzasadnienia zarzutów, wskazując na niewystarczająco uzasadnione zarzuty formułowane w skardze przez Województwo Lubelskie.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok oraz decyzję, uznając, iż decyzja organu została wydana bez wyczerpującego rozważenia sytuacji majątkowej i rodzinnej skarżącego, co naruszyło przepisy o umorzeniu należności składkowych.

Skarga kasacyjna X. Sp. z o.o. nie została uwzględniona, gdyż przedsiębiorca powinien był znać i stosować się do przepisów krajowych dotyczących okresowych badań technicznych pojazdów, a informacje o niestosowaniu unijnych przepisów były dostępne publicznie.

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji w przedmiocie oddalenia skargi na postanowienie umorzenia postępowania przez GIOŚ w sprawie nielegalnego przemieszczania odpadów przez A. sp. z o.o., wynikające z prawidłowości oceny dowodów przez organy administracyjne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził naruszenie prawa przez organ oraz Sąd I instancji w zakresie weryfikacji recenzji naukowych, i przyjętej wykładni przesłanek z art. 227 ust. 1 pkt 1 P.s.w.n. Uchylając wyrok WSA, NSA nakazał ponowne rozpoznanie sprawy, uwzględniając spójność decyzji z recenzjami.

Utrata uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 3 k.p. odnosi się wyłącznie do sformalizowanych wymagań kwalifikacyjnych wynikających z przepisów prawa warunkujących dopuszczenie do wykonywania pracy na określonym stanowisku, wymagających urzędowego certyfikatu, a nie do uprawnień które są niezbędne jedynie z punktu widzenia interesów pracodawcy

Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł usprawiedliwionych podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej w sprawie ograniczenia prawa własności przy wpisie nieruchomości do gminnej ewidencji zabytków, podtrzymując wcześniejszy wyrok sądu administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak odpowiedniego uzasadnienia decyzji Ministra, z powołaniem się na niejawne informacje, naruszał prawa skarżącej. Odmowa zgody na nabycie nieruchomości, oparta na niewystarczających dowodach, była bezzasadna.

Zaskarżony wyrok WSA oraz decyzja SKO zostały uchylone z uwagi na błędną kwalifikację inwestycji narciarskiej jako celu publicznego liniowego, co czyniła uzasadnienie decyzji proceduralnie wadliwym.

Decyzja o rozłożeniu zaległości podatkowych na raty wygasa z mocy prawa w razie niedotrzymania terminu płatności trzech kolejnych rat, co uzasadnia możliwość wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Skarga kasacyjna zostaje oddalona z uwagi na brak podstaw do uchylenia wyroku pierwszej instancji.

Nieprzedłożenie ważnego certyfikatu pojazdu w trakcie kontroli drogowej równoznaczne jest z jego brakiem; odpowiedzialność za to ciąży na przewoźniku, niezależnie od barier językowych kierowcy w trakcie kontroli.

W sprawie ustalenia zaległości opłaty produktowej, masa odpadów opakowaniowych poddanych recyklingowi musi zostać potwierdzona wyłącznie dokumentem DPR lub DPO, co determinuje spełnienie obowiązku prawnego. Brak takich dokumentów skutkuje koniecznością wniesienia opłaty produktowej.