W kwestii terminu wynikającego z art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej kluczowa jest data wydania, a nie doręczenia decyzji o orzeczeniu odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe.
Płatnik dokonujący wypłaty dywidendy na rzecz podmiotu z siedzibą w UE/EOG, w celu zastosowania zwolnienia z podatku u źródła, jest zobowiązany do weryfikacji, czy odbiorca jest rzeczywistym beneficjentem dywidendy, co wymaga dochowania należytej staranności.
Organ podatkowy nie jest zobowiązany do uwzględnienia dowodów nieistotnych lub powtarzających informacje wystarczająco ustalone innymi dowodami. W przypadku sprzeczności dowodów, organ musi wykazać, które dowody uznaje za wiarygodne i na jakiej podstawie, co NSA uznał za spełnione w tej sprawie.
Roszczenia dotyczące wykonania umowy o przyznaniu dofinansowania na ochronę miejsc pracy, nawet jeśli spór powstał na wcześniejszym etapie lub dotyczy formy i obowiązku uzasadnienia działania administracji, powinny być rozpoznawane przez sądy powszechne, a nie administracyjne.
Podatnik, który nie zwróci całości nienależnie pobranego świadczenia, nie odzyska w całości podatku, który został odprowadzony przez płatnika od tego świadczenia, gdyż odliczeniu podlegają tylko kwoty rzeczywiście dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, uprzednio zwiększających dochód podlegający opodatkowaniu. Zwrot nienależnego świadczenia w kwocie netto spowoduje, że
Dla uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wewnątrzwspólnotową, podatnik musi wykazać rzeczywiste przeprowadzenie danej transakcji oraz zachować należytą staranność przy jej weryfikacji, aby uniknąć ryzyka uczestnictwa w oszustwie podatkowym, nawet w przypadku działania w zaufaniu do publicznych rejestrów kontrahentów.
Przepis art. 105a ust. 3 Prawa bankowego uprawniający banki do przetwarzania danych osobowych dłużników bez ich zgody, nie wymaga faktycznego potwierdzenia odbioru zawiadomienia przez dłużnika, jeżeli bank dołożył wszelkiej staranności, aby zawiadomienie zostało doręczone na wskazany przez dłużnika adres, a dłużnik miał realną możliwość zapoznania się z jego treścią.
Roboty budowlane, które nawet nie wymagają pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, jeśli są wykonane wbrew postanowieniom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowią przypadek samowoli budowlanej. W takim przypadku jedynym sposobem na doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem jest usunięcie elementów niezgodnych z tym planem. Teza od Redakcji
Wydanie decyzji kasacyjnej w oparciu o art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej możliwe jest w sytuacji, gdy postępowanie dowodowe wymaga uzupełnienia w znacznej części lub całości, a wady postępowania przed organem pierwszej instancji są na tyle poważne, że nie jest możliwe ich sanowanie w trybie art. 229 tej ustawy. Teza od Redakcji
Usunięcie drzew bez zezwolenia nie może być zakwalifikowane jako działanie w stanie wyższej konieczności, jeżeli nie jest bezpośrednio związane z konkretną akcją ratowniczą, a ma na celu jedynie ogólne ułatwienie przyszłych działań ratowniczych straży pożarnej.
Organy orzekające w sprawach dotyczących chorób zawodowych są zobowiązane do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i przeprowadzenia wszechstronnego postępowania dowodowego, uwzględniającego wytyczne wcześniejszych wyroków sądów, a brak realizacji tych obowiązków może skutkować uchyleniem ich decyzji przez sąd administracyjny.
Dowiedzenie się o decyzji administracyjnej w sposób umożliwiający złożenie wniosku o wznowienie postępowania oznacza uzyskanie informacji o organie, który wydał decyzję oraz sposobie rozstrzygnięcia sprawy, a nie musi obejmować poznania pełnej treści decyzji (art. 148 § 2 k.p.a.).
Odmowa odroczenia terminu płatności składek na ubezpieczenie społeczne przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wyrażona w formie pisemnej informacji, nie stanowi decyzji administracyjnej i nie podlega rozstrzygnięciu w ogólnym postępowaniu administracyjnym.
Umieszczenie informacji o 'nowej cenie' produktu przed apteką, nawet w postaci neutralnej, może zostać uznane za niedozwoloną reklamę apteki zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne, jeśli ma na celu przyciągnięcie potencjalnych klientów i zachęcenie do zakupów w danej aptece. Teza od Redakcji