Informacja publiczna uznawana za przetworzoną wymaga wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego do jej udostępnienia, gdyż jej przygotowanie wiąże się z koniecznością dokonania ponadstandardowych czynności analitycznych, organizacyjnych oraz intelektualnych.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest łączne spełnienie przesłanek wskazanych w tym przepisie, w tym prowadzenie gospodarstwa rolnego o niezmniejszonej powierzchni, w granicach 11–300 ha, przez nabywcę przez minimum 5 lat od daty nabycia gruntów.

Organ administracyjny, wydając decyzję w sprawie nałożenia kary pieniężnej, musi bezwzględnie przestrzegać oceny prawnej zawartej w prawomocnych wyrokach sądów administracyjnych, a także uwzględniać aktualny stan faktyczny, aby decyzja była zgodna z zasadami praworządności i proporcjonalności.

Rażące naruszenie prawa do obrony, poprzez przeprowadzenie rozprawy odwoławczej pod nieobecność oskarżonego, której nieobecność usprawiedliwiono zaświadczeniem lekarskim, może stanowić podstawę do uchylenia wyroku sądu odwoławczego.

Decyzja administracyjna o skierowaniu na badania lekarskie ma charakter decyzji związanej, jeśli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia uprawnionego do kierowania pojazdem, w tym uzasadnione zastrzeżenia oparte na opinii sądowo-psychiatrycznej potwierdzającej uzależnienie od alkoholu.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wymaga uwzględnienia zasady proporcjonalności i indywidualizacji kary, nie ograniczając się tylko do oceniania samej wysokości kary, ale także interesu publicznego oraz interesu przewoźnika w kontekście ustalonych okoliczności faktycznych.

Jeżeli organ pierwszej instancji błędnie ustalił obszar oddziaływania inwestycji, co uniemożliwiło udział wszystkich stron postępowania, organ odwoławczy zobowiązany jest uchylić decyzję na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., aby nie naruszyć zasady dwuinstancyjności postępowania, wynikającej z art. 15 k.p.a. Teza od Redakcji

Nie można orzekać kary łącznej, która przewyższa górną granicę sumy kar jednostkowych faktycznie wymierzonych, ani pomijać niewykonanych zakazów tego samego rodzaju, chyba że nie ma możliwości ich połączenia.

Nie można łączyć kar jednostkowych na podstawie art. 85 k.k., gdy zmiana kwalifikacji prawnej czynów na wykroczenia uniemożliwia takie połączenie; orzeczenie wyroku łącznego powinno uwzględniać aktualny stan prawny oraz charakter skazania.