Dopuszczalne jest utrzymanie w mocy decyzji odmawiającej pozwolenia na budowę, gdy postanowienie właściwego organu środowiskowego wskazuje na znacząco negatywny wpływ planowanej inwestycji na obszar Natura 2000, co wiąże organ architektoniczno-budowlany.

Koszty postępowania rozgraniczeniowego, zgodnie z art. 152 k.c., obciążają po połowie właścicieli gruntów sąsiadujących, udział w rozgraniczeniu leży w ich wspólnym interesie. Skarga kasacyjna kwestionująca ten podział kosztów winna opierać się na wykazaniu braku rzeczywistego sporu granicznego lub jednoznacznych dowodów przesądzających przebieg granicy.

Zaświadczenie nie może być wydane w oparciu o sporną dokumentację. W postępowaniu zaświadczeniowym nie dopuszcza się tworzenia nowych ustaleń faktycznych. Sąd uchylił wyrok WSA i oddalił skargę, przyznając rację organom podatkowym w kwestii odmowy wydania zaświadczenia.

Odpady wysyłane przez A. Sp. z o.o. do Czech jako mieszanina różnych frakcji, nie sklasyfikowane pod żadnym kodem w załącznikach do rozporządzenia 1013/2006, wymagały zgłoszenia i uzyskania zgody odpowiednich władz obu krajów, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b ppkt iv tego rozporządzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak było podstaw materialnoprawnych i proceduralnych do wznowienia postępowania administracyjnego dotyczącego nieruchomości. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego pozostaje w mocy.

NSA orzeka, że skarga kasacyjna dotycząca odmowy przyznania pomocy finansowej rolnikowi przez ARiMR jest niezasadna, z uwagi na właściwe zastosowanie przepisów prawa administracyjnego oraz niewykazanie błędnych ustaleń faktycznych przez skarżącego.

Korekty podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów osobowych są dopuszczalne, gdy następcze obniżenie ceny wynika z warunków umowy sprzedaży ustalonych przed powstaniem obowiązku podatkowego. Kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić, obejmuje przewidziane korekty jak rabaty, wpływając na ostateczną podstawę opodatkowania.

Dotacja oświatowa musi być wydatkowana na zadania związane z rokiem budżetowym, na który została przydzielona; przekroczenie tego limitu czasowego skutkuje obowiązkiem jej zwrotu. Kasacja na gruncie podniesionych zarzutów nie znajduje usprawiedliwionej podstawy.

Uchylenie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uwagi na wadliwość uzasadnienia, uniemożliwiającą przeprowadzenie kontroli instancyjnej, i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z uwagi na naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a., co uniemożliwiło skuteczną kontrolę instancyjną, i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Dotacja pobrana w nadmiernej wysokości na skutek błędnego ustalenia podstawy jej obliczenia podlega zwrotowi do budżetu jednostki samorządowej, zgodnie z art. 252 ust. 1 pkt 2 u.f.p., niezależnie od braku zawinienia przez beneficjenta.

Organ administracyjny ma prawo odmówić stwierdzenia nadpłaty środków unijnych, gdy beneficjent nie spełnia założeń projektu, a uzyskane wskaźniki nie odpowiadają umownym celom, uzasadniając uznanie części wydatków za niekwalifikowalne w myśl reguły proporcjonalności.

Dotacja oświatowa, pobrana na uczniów nieposiadających wymaganych zaświadczeń lekarskich, jest nienależna i podlega zwrotowi do budżetu na podstawie art. 252 ustawy o finansach publicznych; skargę kasacyjną oddalono z braku uzasadnionych podstaw.

Przyznanie dotacji oświatowej przed początkiem roku budżetowego pozostaje w ramach uznania administracyjnego organu gminy, które należy w sposób konkretny i racjonalny uzasadnić, co czyni odmowę zgodną z prawem.

W przypadkach odmowy przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych na modernizację gospodarstw rolnych, uzasadnienia wyroków powinny zawierać szczegółowe wskazania dokumentów wymaganych do spełnienia wymogów prawnych, zwłaszcza w zakresie zgodności inwestycji z przepisami ochrony środowiska.

NSA uchyla wyrok WSA i oddala skargę; potwierdza, że nadmiernie pobrana dotacja oświatowa podlega zwrotowi, a proces korekty dotacji nastąpił zgodnie z ustawą o finansach publicznych i finansowaniu zadań oświatowych, bez nieuwzględnienia błędnej interpretacji WSA.

NSA potwierdza zgodność z prawem i zasadność ustalonej wysokości dotacji oświatowej dla niepublicznych jednostek, podkreślając jej konstytucyjność i brak obowiązku pełnego finansowania działalności oświatowej z budżetu państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że ustalenie niskiej kwoty dotacji oświatowej dla szkół niepublicznych przez Prezydenta Miasta Katowice jest zgodne z prawem i zasadą dwusektorowości oświaty, co nie narusza konstytucyjnego prawa dostępu do edukacji.

Brak tytułu prawnego do działek, pomimo realizacji ich użytkowania, nie wyklucza prawa do płatności obszarowych, jeśli użytkowanie oparte jest na posiadaniu zależnym w rozumieniu art. 336 k.c. oraz porozumieniach o umowach dzierżawy.

Sąd Najwyższy uchylając zaskarżony wyrok nakazowy, umorzył postępowanie z uwagi na tożsamość czynu obwinionego, która była już prawomocnie osądzona, co narusza zasadę ne bis in idem zgodnie z art. 5 § 1 pkt 8 k.p.w.

Art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, wprowadzający umorzenie postępowań administracyjnych po 30 latach od ogłoszenia orzeczenia, nie narusza zasad Konstytucji RP oraz uzasadnia odmowę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej J.Z. przez Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego i brak wywiązywania się ze zobowiązań alimentacyjnych uzasadniają uznanie skarżącego za dłużnika uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

Dopuszczalne jest częściowe uwzględnienie wniosku dekretowego o ustanowienie użytkowania wieczystego tylko w odniesieniu do części nieruchomości nieprzeznaczonej na rzecz osób trzecich, zgodnie z art. 214a ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.g.n. Interpretacja przepisów musi być zgodna z zasadami Konstytucji RP i Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.

Członek zarządu odpowiada solidarnie za zobowiązania Fundacji, jeśli egzekucja z jej majątku była bezskuteczna, a członek nie wykazał braku winy w niezgłoszeniu upadłości, zgodnie z art. 116a Ordynacji podatkowej oraz art. 66b ufp, uwzględniając datę popełnienia nieprawidłowości.