Sformułowanie zawarte w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm.), zgodnie z którym „zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury kolejowej w rozumieniu przepisów o transporcie kolejowym, która: jest udostępniana przewoźnikom kolejowym”, stanowi w stanie prawnym
W przypadku skutecznego cofnięcia skargi kasacyjnej, które nie zmierza do obejścia prawa ani utrzymania w mocy aktu dotkniętego nieważnością, Naczelny Sąd Administracyjny umarza postępowanie kasacyjne oraz zarządza zwrot wpisu sądowego.
Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne, jeżeli nie zmierza do obejścia prawa ani nie narusza interesu publicznego, a postępowanie kasacyjne podlega umorzeniu (art. 60 i 161 p.p.s.a.).
NSA, oddalając skargę kasacyjną, potwierdził, że ocena prawna zawarta w wyroku WSA, uznająca przedawnienie podatku dochodowego za niezasadne, była słuszna i wiążąca. Skarga nie wykazała błędów sądu pierwszej instancji.
Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków, a nie ich faktyczne przeznaczenie czy stan, decyduje o wysokości stawki podatku od nieruchomości, nawet w przypadku obecności wód powierzchniowych. Grunty sklasyfikowane jako związane z działalnością gospodarczą podlegają wyższej stawce opodatkowania (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.).
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że kontrola prawidłowości decyzji Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w zakresie wykorzystania środków ZFRON była zgodna z przepisami Ordynacji podatkowej, a skarga kasacyjna O. sp. z o.o. jest bezzasadna.
Oddalenie skargi kasacyjnej na wyrok w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki za zaległości podatkowe, w związku z brakiem usprawiedliwionych podstaw prawnych w skardze kasacyjnej.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki powstałe w okresie pełnienia funkcji zarządczej, niezależnie od liczby wierzycieli spółki, a zwolnienie z tej odpowiedzialności może nastąpić wyłącznie, gdy członek zarządu wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezłożenie wniosku nie wynika
Plac manewrowy do nauki jazdy stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a wcześniejsze wyroki WSA obligują do konsekwentnego stosowania wykładni przepisów dotyczących zwolnień podatkowych.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że bez przedstawienia wiarygodnych okoliczności uprawdopodobniających niewykonanie zobowiązania podatkowego, organ podatkowy nie może nadać decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 2 o.p.
Nieujawnienie wszystkich okoliczności dotyczących zakończenia budowy uzasadnia uchylenie decyzji organu podatkowego i ponowne zbadanie materiału dowodowego dla jednoznacznego ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej ocena musi być dokonana wyłącznie w granicach rażącego naruszenia prawa materialnego, a nie proceduralnych uchybień doręczeniowych, oddalając tym samym skargę kasacyjną.
Ponowne powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 4 u.p.s.d., stwierdzone notarialnym aktem poświadczenia dziedziczenia, nie powoduje konieczności składania zeznania podatkowego. Termin przedawnienia w związku z tym wynosi 3 lata.
Skarga kasacyjna, jako formalny środek zaskarżenia, musi być precyzyjnie uzasadniona; brak takiego uzasadnienia prowadzi do jej oddalenia. Naczelny Sąd Administracyjny nie może przekroczyć granic skargi, a skuteczne zarzuty muszą odnosić się do błędnej interpretacji lub zastosowania przepisów prawa materialnego i postępowania.
Dla powstania odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej wystarczające jest ustalenie, że pełnił on funkcję w dacie powstania zobowiązania podatkowego lub zaległości podatkowej.
Faktury wystawione za usługi doradcze, nie poparte wystarczającymi dowodami rzeczywistego wykonania, nie uprawniają do odliczenia VAT, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT.
Po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalna korekta przez organ podatkowy ani przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Organy podatkowe tracą prawo do zmiany lub ustalania wysokości takich nadwyżek po przedawnieniu.
Wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczącej mycia wiat przystankowych i wygrodzeń przeciwdziała usłudze o jednolitym charakterze i nie uzasadnia stosowania różnych stawek VAT, co potwierdza uchylenie decyzji organu podatkowego przez sąd.
Obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wyznaczenia innego organu odwoławczego w sprawach podatkowych. Odmowa wszczęcia postępowania zgodnie z art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej była zasadna, a zarzuty naruszenia zasady zaufania i prawa do bezstronnego postępowania były niezasadne.
Członkowie zarządu mogą być odpowiedzialni za zaległości podatkowe spółki, jeśli faktycznie pełnią tę funkcję w okresie odpowiedzialności, niezależnie od rzekomej rezygnacji, której skutki prawne nie zostały potwierdzone dowodowo.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla rozstrzygnięcia sądowe i administracyjne w zakresie umorzenia zaległości podatkowych, wskazując na konieczność uwzględniania szerszego kontekstu osobistego podatnika przy ocenie przesłanek ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, w duchu art. 67a § 1 o.p.
Przepisy krajowe nie naruszają unijnej dyrektywy w zakresie zwrotu akcyzy przy eksporcie; ograniczenie prawa do zwrotu w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych z Polski jest zgodne z prawem unijnym.
Przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują możliwości wyznaczenia innego dyrektora izby administracji skarbowej do prowadzenia spraw podatkowych, co uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania w tym zakresie.
Uchybienia procesowe oraz niewystarczające uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie dotyczące roli i świadomości T.U. w procederze karuzeli VAT powodują uchylenie wyroku przez Naczelny Sąd Administracyjny i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.