NSA utrzymał w mocy wyrok WSA, podkreślając, iż umorzenie składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter wyjątkowy i uznaniowy. ZUS poprawnie zastosował przepisy materialne, odmawiając umorzenia wobec braku wykazania przez skarżącego okoliczności uzasadniających takie umorzenie.

Zmiana kodu PKD nie wyklucza automatycznie prawa do zwolnienia z opłacania składek, a organ administracji jest zobligowany do rzetelnego wyjaśnienia faktycznego stanu przeważających przychodów w kontekście przyznawania wsparcia z COVID-19.

NSA uznał za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące niewyciągnięcia pełnych wniosków z dowodów w sprawie odmowy umorzenia składek ZUS, wskutek czego uchylił wyrok WSA i decyzję ZUS w całości.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna musi być precyzyjna co do podstaw prawnych, a brak szczegółowego wskazania naruszonych przepisów powoduje niemożność jej uwzględnienia; w konsekwencji skarga Zakładu Ubezpieczeń Społecznych została oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w postępowaniu dotyczącym umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ciężar dowodu wykazującego spełnienie przesłanek umorzenia spoczywa na wnioskodawcy, a niekompletność materiału dowodowego skutkuje oddaleniem skargi.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego, jest bezzasadna, jeżeli nie wykazano istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy.

Decyzja administracyjna o stwierdzeniu choroby zawodowej, oparta na wysokim prawdopodobieństwie wynikającym z narażenia zawodowego, jest zgodna z prawem, jeśli brak jest dowodów na przyczyny pozazawodowe. Stwierdzona choroba zawodowa może być uzasadniona nawet bez pomiarów z okresu zatrudnienia, jeśli istnieją dowody na narażenie na czynniki szkodliwe.

Złożenie ponownego wniosku dotyczącego choroby zawodowej, której przypadek został już prawomocnie rozstrzygnięty, stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego z uwagi na zasadę res iudicata, co wyklucza powtórne postępowanie w tej samej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok oraz decyzję, uznając, iż decyzja organu została wydana bez wyczerpującego rozważenia sytuacji majątkowej i rodzinnej skarżącego, co naruszyło przepisy o umorzeniu należności składkowych.

Skrócenie czasu kontroli mikroprzedsiębiorców z 12 do 6 dni, obowiązek doręczenia przedsiębiorcy wstępnej listy żądanych informacji i dokumentów przed rozpoczęciem kontroli oraz zmiany w Małym ZUS Plus – to najważniejsze rozwiązania z obszaru ubezpieczeń społecznych, jakie przewiduje tzw. ustawa deregulacyjna. Zasadniczo nowe rozwiązania wejdą w życie 13 lipca 2025 r.

Od 1 lipca Zakład Ubezpieczeń Społecznych rozpocznie wysyłkę decyzji w sprawie przyznania lub odmowy renty wdowiej. Renty wdowie będą wypłacane przez ZUS od 1 lipca 2025 r. w dotychczasowych terminach wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych tj. 1-go, 6-go, 10-go, 15-go, 20-go i 25-go dnia miesiąca.

W wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów został opublikowany projekt nowelizacji ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakłada on likwidację obowiązku przechowywania przez przedsiębiorców papierowych dokumentów zgłoszeniowych do ubezpieczeń społecznych.

Ustawa o zmianie niektórych ustaw w celu deregulacji prawa gospodarczego i administracyjnego oraz doskonalenia zasad opracowywania prawa gospodarczego (dalej: „ustawa”) wprowadza pakiet zmian, które w założeniach mają się przyczynić do poprawy sytuacji prawnej przedsiębiorców w zderzeniu z administracją. Ustawa wprowadziła ogólne zasady stanowienia prawa w sposób przyjazny dla przedsiębiorców oraz

Rząd zaproponował, by w przyszłym roku emerytury i renty wzrosły o co najmniej 4,9 proc. Przy takim założeniu, prognozowana najniższa emerytura wzrosłaby od 1 marca 2026 roku o 92,07 zł, czyli z 1878,91 zł do 1970,98 zł - poinformowała w czwartek kancelaria premiera.

Pobrane przez B.K. świadczenia rodzinne na córkę były nienależne z powodu braku wspólnoty dochodów. Skarga kasacyjna jest bezzasadna; obowiązek zwrotu świadczeń został prawidłowo orzeczony.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje od daty ustania uprawnienia konkurencyjnego; skutkuje to niedopuszczalnością przyznania obu świadczeń równolegle.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga uprzedniego wygaśnięcia lub uchylenia prawa do konkurencyjnego świadczenia. W sytuacji zbiegu praw do świadczeń, uprawnionemu przysługuje wybór tylko jednego świadczenia.

Przyznanie renty w drodze wyjątku wymaga spełnienia wszystkich przesłanek ustawowych, a trudna sytuacja osobista i niezadowalający staż pracy nie stanowią dostatecznych przesłanek. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość decyzji organu.

Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania jest uzależnione od braku jakiejkolwiek winy strony, w tym niedbalstwa. Schorzenie, nawet potwierdzone zaświadczeniem lekarskim, nie zwalnia z obowiązku należytej staranności, jeśli nie uniemożliwia ono formalnych czynności.

NSA uznał za prawidłowe uwzględnienie szczególnych okoliczności, takich jak niepełnosprawność, które mogą stanowić podstawę do przyznania renty w drodze wyjątku, pomimo niespełnienia wszystkich formalnych warunków ustawowych. Skarga kasacyjna została oddalona.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, której suma dochodów z emerytury i innych źródeł przekracza wysokość najniższej emerytury, co należy ustalać również poprzez uwzględnienie diet niewyłączonych z opodatkowania.

Osoba, która pobrała świadczenie z funduszu alimentacyjnego, jest zobligowana do jego zwrotu, gdy decyzja przyznająca świadczenie zostaje uchylona w wyniku wznowienia postępowania, niezależnie od jej subiektywnej świadomości co do zasadności pobranego świadczenia.