Wytypowanie nauczyciela do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn organizacyjnych (art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela) wyłącznie w oparciu o kryterium posiadania uprawnień do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, z pominięciem oceny kwalifikacji zawodowych i przydatności do pracy, stanowi naruszenie zakazu dyskryminacji ze względu na wiek i płeć (art. 113 k.p. w związku z art. 183a § 1 k.p

Podmiot leczniczy prowadzony w formie spółki kapitałowej, której jedynym właścicielem jest powiat, stanowi powiatową jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i podlega kontroli rady powiatu.

Umorzenie należności publicznoprawnych wynikających z mandatu karnego wymaga wykazania zarówno ważnego interesu zobowiązanego, jak i interesu publicznego; w przypadku ich braku, organ administracyjny jest uprawniony do odmowy udzielenia ulgi.

Oddalenie skargi kasacyjnej - decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie umorzenia składek na ubezpieczenia społeczne jest zgodna z prawem, jeżeli organ administracji ustali brak przesłanek prawnych do jej wszczęcia.

Oddalenie skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Faktycznie prowadzona działalność gospodarcza, a nie zarejestrowany kod PKD, ma decydujące znaczenie przy ocenie sposobności zastosowania ulg w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacjach kryzysowych, jak pandemia COVID-19.

Uchylenie decyzji Prezesa NFZ wskutek naruszenia zasad postępowania administracyjnego; konieczność ponownego wyjaśnienia daty zaprzestania działalności oraz weryfikacji formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obowiązku ubezpieczeniowego skarżącego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w ramach ulg związanych z COVID-19, organ powinien uwzględniać faktycznie prowadzoną działalność gospodarczą, a nie jedynie kod PKD w rejestrze, co wymaga prowadzenia postępowania wyjaśniającego zgodnie z k.p.a.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, będący aktem wewnętrznego charakteru, nie wymaga waloru aktu prawa miejscowego, a proceduralne wady w jego przyjęciu, o ile nie wpływają na jego merytoryczną zgodność z prawem, nie skutkują jego nieważnością.

W przypadku zbiegu uprawnień do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz świadczenia pielęgnacyjnego, warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest zawieszenie pobierania renty, co wyklucza jednoczesne korzystanie z obu świadczeń socjalnych.

Art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy nie ogranicza prawa obywateli Ukrainy do uzyskania świadczeń pielęgnacyjnych, co nakazuje wykładnia zgodna z celem wspierania obywateli Ukrainy legalnie przebywających w Polsce w kontekście systemu świadczeń rodzinnych.

Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w przypadku, gdy inne osoby zobowiązane do alimentacji mogą partycypować w opiece nad osobą wymagającą pomocy, nie narusza przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych ani Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje rolnikowi, który nie zaprzestał formalnie prowadzenia gospodarstwa rolnego, gdyż zaprzestanie takie wymaga konkretnych działań prawnych potwierdzających faktyczne nieprowadzenie działalności rolniczej.

W przypadku zbiegu praw do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje przed ustaniem prawa do zasiłku opiekuńczego. Świadczenie można przyznać dopiero od daty następującej po ustaniu wcześniejszego uprawnienia.

Osoba pozostająca w związku nieformalnym, wychowująca wspólnie z konkubentem co najmniej jedno wspólne dziecko, nie może być uznana za samotnie wychowującą dziecko z wcześniejszego związku w rozumieniu art. 3 pkt 17a u.ś.r.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzję odmowną Kolegium, podkreślając potrzebę dalszego ustalenia faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego przez skarżącego.

W przypadku podejrzenia niemedycznego przeznaczenia produktów leczniczych, farmaceuta jest obowiązany odmówić realizacji zamówienia, a brak tej odmowy może skutkować utratą rękojmi należytego prowadzenia apteki i cofnięciem zezwolenia.

Ustalony przez Radę Powiatu Żywieckiego rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych, niewzględniający potrzeb ludności i nie gwarantujący dostępności w porze nocnej, jest niezgodny z art. 94 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, co uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały przez organ nadzoru.

Rękojmia należytego prowadzenia apteki obejmuje przestrzeganie ustawowych zasad prowadzenia działalności farmaceutycznej. Naruszenia związane z pozamedycznym wykorzystaniem produktów mogą skutkować utratą rękojmi oraz cofnięciem zezwolenia na prowadzenie apteki.

Art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego wiąże obowiązek przekazania dokumentacji z prowadzonymi przez organ inspekcją lub kontrolą. Nałożenie kary pieniężnej za nieprzekazanie dokumentów poza tymi ramami jest niedopuszczalne, prowadząc do uchylenia decyzji nakładającej karę.

Uchwała o powołaniu Rady Społecznej bez uwzględnienia przedstawiciela Wojewody, mimo jego formalnego desygnowania, stanowi istotne naruszenie prawne, skutkujące nieważnością aktu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że osoby faktycznie sprawujące opiekę nad niepełnosprawnymi bliskimi są uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 u.ś.r., niezależnie od obowiązku alimentacyjnego ciążącego na innych członkach rodziny, o ile spełniają przesłanki z ustawy.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego musi powstać do 31 grudnia 2023 roku poprzez spełnienie wszystkich wymogów formalnych; ich niespełnienie do tej daty skutkuje brakiem możliwości rozpatrzenia wniosku na podstawie przepisów sprzed zmiany.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, odmawiając umorzenia zaległości z tytułu składek, winien nie tylko ustalić istnienie należności, ale również prawidłowo ocenić przesłanki ich umorzenia, uwzględniając sytuację materialną dłużnika oraz przepisy dotyczące przedawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że w przypadku wniosku o umorzenie należności z tytułu opłat dodatkowych, to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania istnienia przesłanek uzasadniających umorzenie, a brak wykazania prowadzi do odmowy przyznania ulgi w ramach uznania administracyjnego.